Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-02-10 19:47

Geplaatst: 01-02-10 19:47

Houd moed hoor. Er zat verbetering in. De terugslag heeft een bekende oorzaak (paardenvriend). Daar moet hij eerst van herstellen.

**Geplaatst**: 01-02-10 19:53

Geplaatst: 01-02-10 19:53

janouk schreef:
Houd moed hoor. Er zat verbetering in. De terugslag heeft een bekende oorzaak (paardenvriend). Daar moet hij eerst van herstellen.

Dank je maar de hoop zakt zo wel in je schoenen ... en iedereen om me heen vind dat ik haar moet laten inslapen , makkelijk zeggen als het je eigen paardje niet is...

**Geplaatst**: 01-02-10 19:55

Geplaatst: 01-02-10 19:55

Wat Janouk zeg, hou moed! Ze kan maar 1x dood he...

**Geplaatst**: 01-02-10 20:09

Re: Centraal Topic over hoefbevangenheid.

Geplaatst: 01-02-10 20:09

Ja dat is waar , maar ik voel me zo schuldig en vraag me steeds af doe ik hier goed aan..als iemand me nu kon vertellen dat het bijv. over drie weken over is ja dan ga je door maar ja je zal nooit weten waar je goed aan doet en op het moment gaat er zo veel door me heen..ik wil haar gewoon niet missen het is zo'n lieve schat dit verdient ze gewoon niet...pffff ik ga maar orchideeën kweken of zo .......

**Geplaatst**: 01-02-10 20:19

Geplaatst: 01-02-10 20:19

Tootje71: niet dat je er iets aan hebt, maar het is echt heel erg herkenbaar.
Helaas kan niemand je garanderen dat het over een aantal dagen/weken beter gaat. Wel zijn bijna alle bokkers in dit topic door hetzelfde traject gegaan waarin jij je nu bevindt.
Mijn merrie heeft 2 weken in de kliniek gestaan toen ze HB was. Ik kon het niet meer opbrengen om al vechtend (het is mentaal een hele sterke dame) haar pijnstilling te geven, ik zat bijna tegen mijn plafond.
In de kliniek hebben ze eigenlijk niet meer gedaan dan dat ik thuis deed: pijnstilling geven en hoeven koelen dmv natte verbanden.
Ongeveer de 5de dag in de kliniek draaide ze zich van me af en sloot me helemaal buiten. Wat heb ik gejankt.
Op de foto's lijkt Guus inderdaad wel wat insuline resistente kenmerken te hebben, maar dat maakt voor nu niets uit. Het voerregime is hetzelfde.
Ik wens je heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 02-02-10 04:08

Geplaatst: 02-02-10 04:08

Moeilijk he... sterkte.

Staan er hier ook hoefbevangen paardjes op ijzers? Bonita alleen achter, zij is één van de uitzonderingen en is achter erger bevangen geweest als voor... Ze loopt nu weer oké, maar nagels slaan blijft toch gevoelig. Ik laat haar nu elke keer verdoven...

**Geplaatst**: 02-02-10 07:42

Geplaatst: 02-02-10 07:42

tootje71 schreef:
janouk schreef:
Houd moed hoor. Er zat verbetering in. De terugslag heeft een bekende oorzaak (paardenvriend). Daar moet hij eerst van herstellen.

Dank je maar de hoop zakt zo wel in je schoenen ... en iedereen om me heen vind dat ik haar moet laten inslapen , makkelijk zeggen als het je eigen paardje niet is...

O, zo herkenbaar. Zelfs geraadpleegde veeartsen en klinieken zeiden dat ik haar moest laten gaan. Ik werd zelfs beschuldigd als dierenbeul door een kliniek. Dat andere mensen in mijn omgeving zeiden, dat het genoeg was: daar kon ik wel mee omgaan. Maar dat artsen dat zeiden, daar had ik moeite mee. Want wie ben ik, dat ik zo eigenwijs ben.
De hoefsmid zei: geef het de tijd, ik heb ze vaker zo erg gezien en er toch weer boven op zien komen.
En hier op bokt zeiden ze ook: geef het tijd.

En 'vertrouw op je gevoel' hoorde ik vaak, maar daar kon ik niets mee. GRRRRRRRRRRRRR ik had maar één gevoel: neeeeeeeeeeee, ik wil haar niet kwijt.

Maar mijn gevoel zei ook: iets klopt niet: ik heb alle puzzelstukjes, maar ik kan de puzzel niet leggen. Tot Rob van Nassau me belde en mij uitlegde wat hij zag op de röntgenfoto's en toen vielen alle puzzelstukjes op hun plek. Image is 2 dagen later geopereerd aan haar hoef en een week later stond ze zonder pijnstillers en liep ze weer.
na 6 weken was de wond voldoende dicht om haar naar huis te halen en een paar weken later crossde ze weer met haar vriendin door de bak en wordt ze weer 5 x per week gereden.

Ik zeg niet dat het voor elk paard geldt en soms is houden van ook laten gaan.
Maar in het geval van Image was het haar tijd nog niet. Ik hoop alleen met mijn verhaal je te steunen in je machteloze gevoel. En ik duim, bid en hoop heel hard met je mee dat jouw paardje er ook weer bovenop komt.
En mocht het onverhoopt niet lukken, dat je dan het gevoel hebt dat je gedaan hebt wat mogelijk was en je je paardje met een gerust hart kan laten gaan. Want iedere patient is anders en iedere aanval is anders. En er is nog zoveel wat niet duidelijk is rondom Hoefbevangenheid. Waarom sommige paarden er gevoelig voor zijn en andere niet? En waarom sommige paarden er doorheen komen en andere niet.

**Geplaatst**: 02-02-10 09:41

Re: Centraal Topic over hoefbevangenheid.

Geplaatst: 02-02-10 09:41

janoek, dank je wel voor je mooie verhaal ergens doet het goed dat je niet alleen staat hoe rot het ook is.

Jullie horen het wel weer.

**Geplaatst**: 02-02-10 09:52

Geplaatst: 02-02-10 09:52

Tootje: ik ben al de hele tijd aan het meelezen met jouw verhaal, omdat het heel herkenbaar is en ik heel benieuwd ben hoe het afloopt en of Guus opknapt. Ik heb zelf ervaring gehad met een heel ziek paard (geen hoefbevangenheid, maar wel chronisch ernstig ziek) en ken ook de situaties dat je voor de moeilijke keuze staat wat je moet doen.

Iedereen om je heen heeft een mening, maar uiteindelijk bepaal jij zelf wat je wilt, want jij kent je paard/pony het beste. Zelf kun je het beste inschatten of je pony aangeeft om nog te willen vechten of het eigelijk liever zou willen opgeven. Belangrijkste is dat je heel objectief naar je pony probeert te kijken en niet te laten meeslepen in je gevoel dat je hem nog niet wilt missen. Kijk of het op dit moment draaglijk is en of hij zelf moeite doet om in leven te blijven. Ik denk dat als je merkt dat hij zelf aangeeft dat hij het niet meer aankan, dat het moment is om de knoop door te hakken.

Bij mijn merrie had ik tegen het einde vaak van deze momenten, dat het slecht ging, maar telkens vocht ze voor haar leven, als de DA kwam sprong ze letterlijk weer overeind. Maar de laatste keer ging ze liggen en bleef ze liggen en kon ik zo overduidelijk aan haar merken dat ze niet meer kon en wilde vechten.

Ik geloof dus sterk dat als je je zelf er toe zet om echt je pony aan te voelen en te proberen je eigen verdriet en gevoel zoveel mogelijk uit te schakelen, je zelf de juiste beslissingen kunt maken om nog verder te gaan of juist te stoppen.
Als je voor dat laatste moet kiezen denk er dan aan dat 'houden van' ook betekent dat je soms moet loslaten, dat geeft je misschien wat steun! Veel sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 02-02-10 11:09

Geplaatst: 02-02-10 11:09

Tootje, ik weet precies wat je doormaakt nu. Het verhaal van mijn friese merrie staat hier ook in dit topic. Het is ontzettend moeilijk omdat je niet weet of het nog verbeterd of niet omdat het per geval verschillend is. En inderdaad iedereen zegt weer wat anders. Maar je moet op je eigen gevoel afgaan. Het is jou paard en jij weet wat het beste is voor haar.
Mijn paard werd ook zo slecht dat ik haar uiteindelijk maar uit haar lijden heb laten verlossen. De hoefbeentjes waren zover gekanteld dat ze al bijna door de zool heen kwamen. Daar was geen redden meer aan. Ik heb er nog steeds elke dag heel veel verdriet van dat ze er niet meer is, maar sta nog steeds helemaal achter mn besluit om haar te laten gaan.
Ik hoop dat je paardje het alsnog wel gaat redden.
Heel veel sterkte toegewenst! Het is ontzettend zwaar om een bevangen paard op stal te hebben.

**Geplaatst**: 02-02-10 12:38

Geplaatst: 02-02-10 12:38

Zelfs hoefbeentjes die door de zool heen komen kunnen weer helemaal genezen, daar zijn aardig wat voorbeelden van te vinden. Of je zover wilt gaan is een tweede, ieder maakt zijn eigen overwegingen en beslissingen.
Had het aan de veearts gelegen, dan had mijn Fjordenman 3 jaar geleden al aan de vleeshaak gehangen (of eigenlijk niet, ivm de medicijnen die hij kreeg, dus niet voor menselijke comsuptie geschikt).
Oef wat was tie vet
http://www.pbase.com/fjordkootje/image/73492104.jpg
http://www.pbase.com/fjordkootje/image/73492106.jpg
http://www.pbase.com/fjordkootje/image/73492107.jpg

Toch deed hij precies wat hij moest doen, zijn voetjes ontzien.

Hij kon nog wel staan, met moeite.
http://www.pbase.com/fjordkootje/image/73501313.jpg

**Geplaatst**: 02-02-10 12:43

Geplaatst: 02-02-10 12:43

Tja gevoel..... maar ik blijf tot vervelens toe zeggen: baseer je op feiten en op informatie van personen die gespecialiseerd zijn in deze aandoening. Feiten = foto's.

**Geplaatst**: 02-02-10 12:44

Re: Centraal Topic over hoefbevangenheid.

Geplaatst: 02-02-10 12:44

Mee eens.

**Geplaatst**: 02-02-10 12:45

Geplaatst: 02-02-10 12:45

Het verschilt ook heel erg per paard.
Je hebt paarden waar nauwelijks een kanteling is te zien op de foto's, maar toch kreupel blijven lopen.
En je hebt paarden met een ernstige kanteling die pijnvrij lopen.

**Geplaatst**: 02-02-10 12:55

Geplaatst: 02-02-10 12:55

iedereen bedankt voor de lieven berichten en reactie's , het feit dat ik zo in dubio zit is omdat ze verder ontzettend attent en blij is ze ligt wel maar niet veel zodra ze je hoort gaat ze staan ,toch het spaanse loopje blijft , ook zijn haar hoeven niet meer mega warm het is zo dubbel allemaal liep ze nu maar beter dan kon ze naar utrecht.. nou ja ik blijf hopen op dat wonder... ik geef niet zo maar op en guus duidelijk ook niet.

**Geplaatst**: 02-02-10 14:00

Geplaatst: 02-02-10 14:00

Tootje71: Voor het vervoer naar de kliniek in Wolvega heeft mijn merrie destijds extra pijnstilling van de dierenarts ingespoten gekregen. Anders hadden we haar nooit op de trailer kunnen krijgen want op dat moment kon ze niet lopen.
Misschien is dat voor Guus ook een optie.

**Geplaatst**: 02-02-10 14:01

Re: Centraal Topic over hoefbevangenheid.

Geplaatst: 02-02-10 14:01

Als ze is zoals je beschrijft dan is ze NU nog niet aan een einde toe, Tootje...

**Geplaatst**: 02-02-10 15:27

Geplaatst: 02-02-10 15:27

tootje71 schreef:
ontzettend attent en blij is ze ligt wel maar niet veel zodra ze je hoort gaat ze staan ,toch het spaanse loopje blijft

Mijn (beknopte) verhaal:
Isabella kon begin vorig jaar, na al 2 maanden hoefgesukkel (en foto's en onderzoeken), ook ineens helemaal niet meer staan. Ze lag alleen nog maar (uren achtereen). Toch bleef ze vrolijk en alert, zelfs onder het eten de oortjes naar voren zoals de foto hieronder laat zien.
Afbeelding

Zij wilde verder ... dat was zonder meer duidelijk. Dus wie was ik dan om het op te geven, enkel en alleen omdat mijn omgeving 'dat beter vond'?

Spaanse pas ... ja die had ze ook. Totale disbalans van haar lichaam.
Met onderstaande filmpje vroeg ik diverse 'experts' om raad ...

Dierenartsen gaven me totaal geen hoop; dat gekke loopje was geen bevangenheid, geen hoefzweren (wat ik zelf dacht). Dit lopen kwam door een storing in de hersenen ... einde verhaal!

Ik geloofde het niet. Gelukkig geloofde ik het niet ...
Hoefzweren zijn er nooit uitgekomen (alleen later bij bekappen waren er oude plekken zichtbaar in de steunselhoeken), bevangenheid ... ja aangetoond op foto's; platte bolle zolen (die nu weer mooi hol zijn geworden).

Maar ja; het was een zware tijd ... niet alleen voor Isa maar ook voor mezelf.
Daarbij het leven van een ex HB paard gaat daarna nog niet altijd over rozen, en ook dat geldt ook voor de eigenaar.
Altijd opletten met voeren, hoeveelheid en wat ze krijgen, opletten met het werk; niet te veel, niet te weinig. Opletten op het gewicht. Onbekommerd paarden houden is er eigenlijk niet meer bij.
Nu met de sneeuw, toch weer wat gevoeligheid, ene keer meer dan andere keer. Schoenen aan, schoenen uit. Wel / niet extra voeren ...

Maar dat heb ik allemaal graag voor mijn smurfke over ... en ze is er gelukkig mee volgens mij, want ze is en blijft nog altijd een heerlijke donderstraal

Afbeelding

**Geplaatst**: 02-02-10 15:40

Geplaatst: 02-02-10 15:40

mooi geschreven Ingrid!

**Geplaatst**: 02-02-10 15:41

Geplaatst: 02-02-10 15:41

KootMiraDrum schreef:
Zelfs hoefbeentjes die door de zool heen komen kunnen weer helemaal genezen, daar zijn aardig wat voorbeelden van te vinden. Of je zover wilt gaan is een tweede, ieder maakt zijn eigen overwegingen en beslissingen.
Had het aan de veearts gelegen, dan had mijn Fjordenman 3 jaar geleden al aan de vleeshaak gehangen (of eigenlijk niet, ivm de medicijnen die hij kreeg, dus niet voor menselijke comsuptie geschikt).
Oef wat was tie vet
http://www.pbase.com/fjordkootje/image/73492104.jpg
http://www.pbase.com/fjordkootje/image/73492106.jpg
http://www.pbase.com/fjordkootje/image/73492107.jpg

Toch deed hij precies wat hij moest doen, zijn voetjes ontzien.

Hij kon nog wel staan, met moeite.
http://www.pbase.com/fjordkootje/image/73501313.jpg

Marco ligt tegenwoordig ook weer veel! door de sneeuw konden we niet veel doen en het is nu zo vochtig dat hij weer meer last krijgt. Hij staat nu weer op een half zakje buut, hoop dat dat hem weer helpt.
Ben net bij mijn hoefsmid geweest om te bespreken hoe het verder moet, omdat hij het niet meer wist heb ik van Nassau gebeld. Van Nassau had er nog wel hoop in en wilde dit wel aan mijn hoefsmid doorgeven zodat mijn eigen hoefsmid kon uitvoeren volgens de ideeen van Van nassau, dit ziet mijn hoefsmid eigenlijk niet zitten. Hij durft gewoon niet meer van de hoef weg te halen. Dus hebben we in overleg met mijn hoefsmid afgesproken dat hij met van Nassau gaat bellen om goed door te geven hoe het er precies met marco voorstaat. De hoefsmid belt mij dan weer terug.
Als van Nassau dan nog steeds denkt dat er hoop is laden we hem in (met veel pijnstillers) en gaan we richting brabant om hem onder handen te laten nemen.
Als dit niet werkt is het echt klaar, dan hebben we alles gedaan wat we konden doen.

Ook marco ligt veel maar is nog wel blij en opgewekt als ik kom, gister en vandaag kwam hij met heel veel moeite overend dus ben ik maar weer buut gaan geven. Het is zo moeilijk om te denken dat het klaar is terwijl je paardje nog wel blij is!
Ook hier hebben we afgesproken, zolang marco nog zijn stal uitkomt om naar buiten te gaan en er zelf nog voor vecht blijft hij. Geeft hij het op dan is het heel snel gebeurt.

Eigenlijk ben ik al afscheid aan het nemen van hem (vanaf december al) toen ik hoorde dat er niets meer aan te doen was. Ik heb me erbij neergelegd dat het klaar is, als het nu via van Nassau wel weer goed komt is dit een wonder maar ik hoop er niet teveel op.

**Geplaatst**: 02-02-10 15:59

Geplaatst: 02-02-10 15:59

Via van Nassau komt je altijd op ijzers uit, toch? Tja, dat kon mijn Fjordenman dus absoluut niet hebben, getimmer in de witte lijn maakte de pijn alleen maar erger. Gelukkig voor hem bestaat er ook nog zoiets als hoefschoenen en kunststof plak"beslag". Momenteel staat hij blootsvoets, en draaft en galopppeert over het harde, als hij boos op mij is

(we hebben ruzie over vervilte haartjes die ik eraf wil pielen en hij niet

).

**Geplaatst**: 02-02-10 16:00

Geplaatst: 02-02-10 16:00

isapaardje ook jij bedankt voor je verhaal, als ik het filmpje zo bekijk loopt onze guus iets beter wel eerst dat voorbeentje om hoog maar zekomt wat vlotter vooruit...

Ik ga morgen de faculteit eens flink uithoren want eigenlijk wil ik het niet opgeven... ik wil gewoon weten wat er in haar hoefjes gebeurd is en of er dan wat aan kan gedaan worden ook wil ik haar in utrecht krijgen daar staat ze beter naar mijn idee..

Wachten tot morgen maar weer.....

Ze zeiden inderdaad dat beslaan te pijnlijk is i.v.m de witte lijn die is op het moment bloeddoorlopen...

**Geplaatst**: 02-02-10 16:31

Geplaatst: 02-02-10 16:31

Tja, pfff..........nou ook maar even kort dan: Tyra is twee jaar geleden maar liefst negen lange maanden af en aan kreupel geweest, eerst bevangen, vervolgens een hoefzweer, waarschijnlijk althans. Ik was er ook aan toe om het maar op te geven, 't is dank zij mijn jongste zoon, toen tien jaar oud, dat ze er nog is, denk ik. Die had en heeft enorm veel feeling met dieren, ook al is ie geen echte paardenjongen. Hij zei me, toen ik mijn twijfels uitte over doorgaan: Maar mam, Tyra wil leven hoor..............

En hij had gelijk, dat kon ik ook wel zien.

Inmiddels loopt ze allang weer als een kievit, locomotiefje onder het zadel en niets aan overgehouden, terwijl ze toch een duidelijke hoefbeenkanteling had.

Maar ook hier blijft altijd de kans dat 't terugkomt, ik ben zo streng met voeren, ieder plukje hooi wordt gewogen, en dat voor een paard dat niet dik is, en het ook nooit geweest is.

**Geplaatst**: 02-02-10 22:04

Re: Centraal Topic over hoefbevangenheid.

Geplaatst: 02-02-10 22:04

ik heb een shettie verzorgt (allee ja school) en die had hoefbevangen, heb er een uur mee stilgestaan terwijl iemand zijbn benen stond af te spuiten

**Geplaatst**: 03-02-10 11:18

Geplaatst: 03-02-10 11:18

KootMiraDrum schreef:
Via van Nassau komt je altijd op ijzers uit, toch? Tja, dat kon mijn Fjordenman dus absoluut niet hebben, getimmer in de witte lijn maakte de pijn alleen maar erger. Gelukkig voor hem bestaat er ook nog zoiets als hoefschoenen en kunststof plak"beslag". Momenteel staat hij blootsvoets, en draaft en galopppeert over het harde, als hij boos op mij is (we hebben ruzie over vervilte haartjes die ik eraf wil pielen en hij niet ).

Ik denk wel dat je bij van Nassau uitkomt op ijzers, maar in mijn geval is dat prima want mijn smit gebruikt dezelfde ijzers als van Nassau