Van de zomer hadden we een aantal gevallen van HB gehad welke opspeelden direct na de droogte van juni/begin juli.
Op the Horse.com stond vandaag dit artikel (uit 2005) herhaald geschreven door Katy Watts, ik heb het zelf op haar site al eerder gelezen en we hebben het er hier ook al eerder en vaker over gehad,
voor velen is het dus al bekende kost
.
Omdat er mensen zijn die aangegeven hebben moeite te hebben met het lezen van Engelstalige stukken heb ik nu een keer de moeite genomen om het te vertalen.
Misschien is het niet helemaal relevant voor deze tijd van het jaar maar wellicht is het bruikbaar voor aanstaand voorjaar en zomer.
Er staat een korte alinea in over de fermentatie van voordroog waaruit blijkt dat dezelfde bacterien ontstaan (in de kuilbaal zelf dus) welke anders in de darmen pas ontwikkelen.
Deze alinea legt rechtstreeks de link naar een zin van Tug uit een eerder door haar geplaatst stukje over voordroog :
in de stukken over het fructaan onderzoek van pollitt en co staat denk ik het best uitgelegd wat de verzuring van de darm inhoudt. er zijn meer stoffen die dat op kunnen leveren, fructaan en zetmeel zijn redelijk netjes gedocumenteerd, de andere suikers zullen waarschijnlijk ook nog wel volgen, maar de al zure kuil geeft eigenlijk een vergelijkbaar gebeuren, hier zijn dan niet de bacterieen bij nodig die zuren maken van suikers, maar komt het al met het kuilgras zelf binnen. Droogte stress en grasland Kwaliteit door: Kathryn Watts, BS
Droogte veroorzaakt dat weilanden opdrogen, onkruid gaat bloeien, en dat paarden te dun worden zonder extra voeding. Maar er zijn ook andere dingen aan de hand in de velden die u moet weten om uw paarden te beschermen tegen problemen zoals hoefbevangenheid, koliek, diarree, en giftige onkruid. Het probleem is niet voorbij als het regent, juist niet, de broodnodige regen na een droogte periode kan bijkomende problemen veroorzaken voor grazende paarden.
Men zou kunnen denken dat groen gras het hoogst is in voedingsstoffen en bruin gras is het laagst. Dit geldt voor bepaalde voedingsstoffen, maar niet voor allemaal. Wanneer dood gras beregend wordt zullen in water oplosbare voedingsstoffen uitlekken. Maar bij droogte blijven ze in de plant; feitelijk is het gras dus juist hoger in niet-structurele koolhydraten (NSC) , waaronder de suikers, zetmeel, en fructaan vallen.
De meeste koel-seizoen grassen accumuleren suiker en fructaan (een soort suiker) bij droogtestress. Wanneer de groei van planten vertraagt door gebrek aan water, is het evenwicht tussen de fotosynthese die suiker maakt, en de groei die suiker gebruikt, verloren.
Suikergehaltes stijgen in intens zonlicht en een hoge suikerspiegel veroorzaakt de vorming van fructaan, fructaan is de opslagvorm van koolhydraat in koel-seizoen grassen. Warm seizoen gras maakt geen fructaan, deze soort prefereert liever de opslag van koolhydraten in de vorm van zetmeel.
Fructaan reserves zijn als het vet op een beer in winterslaap: Hoe meer fructaan de planten kunnen accumuleren, hoe meer energie reserves ze hebben om hen te ondersteunen tijdens de droogte en tevens wordt dit gebruikt om een concurrentievoordeel te krijgen als de omstandigheden weer gunstig zijn om groei mogelijk te maken. Spijtig voor paarden die de planten in deze situatie planten eten want fructanen zijn een bekende trigger voor hoefbevangenheid bij gevoelige paarden.
Dan begint het te regenen,
en wat gebeurt er met al deze opgepotte niet structurele koolhydraten als het regent en de groei weer begint?
Fructaan en zetmeel zijn de opslag vormen van koolhydraten.
Transport naar boven in de plant is niet mogelijk, omdat de ketens te groot zijn. Om gebruikt te worden door de nieuwe groeipunt, moeten ze worden afgebroken tot suikers die klein genoeg zijn om van de lagere opslag delen van de plant tot aan het nieuwe groeipunt te komen.
Water stimuleert de aanmaak van enzymen welke fructaan afbreekt van lange ketens in kortere ketens, en uiteindelijk tot de suiker componenten.
Die eerste nieuwe groene scheuten kunnen dus zeer hoog zijn in suiker. De aard van de geproduceerde suikers kunnen variëren afhankelijk van de soort van gras. Engels raaigras is een uitzondering in die zin dat het zelfs extra fructaan aanmaakt tijdens de nieuwe groei.
Dus, het gevolg van regen na een droogte periode is dat de nieuwe groei in uw weiland een snelle verandering in de vorm van koolhydraten stimuleert welke van invloed kunnen zijn op het spijsverteringssysteem van het paard en vervolgens kunnen leiden tot een metabole crisis met een verstoord glucose metabolisme. Het effect van deze verandering van koolhydraten concentratie en de vorm waarin het optreed is nog niet onderzocht in weide paarden, hoewel spijsverteringsproblemen en hoefbevangenheid frequent optreden bij seizoensgebonden veranderingen en perioden van snelle groei van grasland na een droogte-brekende regenperiode.
Studies over de fermentatie van fructaan en suiker in de productie van kuilvoer laten zien dat verschillende soorten bacteriën een voorkeur hebben op specifieke soorten van koolhydraten in planten. Omdat bacteriën voornamelijk de uiteinden van fructaan ketens eten, zijn kortere fructaan ketens sneller gefermenteerd dan langere fructaan ketens. Dit zijn overigens dezelfde soorten bacteriën die de koolhydraten fermenteren in de blindedarm van je paard.
Als het type en de ketenlengte van de koolhydraten snel veranderd (bijvoorbeeld onder invloed van regen), kan de bacteriële populatie ook snel veranderen. De bacterie die de voorkeur geeft aan de nieuwe vorm van koolhydraten kan gaan woekeren, gaat melkzuur produceren en veranderd de populatiedynamiek binnen de dikke darm. Dit is het scenario waar de endo-en exo-toxinen kunnen worden geproduceerd.
We zijn er ons allemaal bewust van dat het veranderen van de koolhydraten niveaus in diëten snel kunnen leiden tot diarree, gas, koliek, en zelfs hoefbevangenheid bij gevoelige paarden. Langdurige droogte - gevolgd door regen - zorgen ook voor plotselinge veranderingen in de koolhydraat-vorm en de concentratie hiervan in uw weiland, en vervolgens dus in het dieet van je paard als hij op de weide staat.
Onkruid in door droogte gestressed weilandAls ondiep geworteld gras opdroogt, blijven soms alleen nog de sappige onkruiden over met de diepe penwortels. Onkruiden accumuleren ook suiker, zetmeel of fructaan onder droogtestress. Dit maakt onkruid een stuk aantrekkelijker voor je paard, en hij zou kunnen beginnen met het eten hiervan wat meestal niet het geval is wanneer het gras groen is en goed gehydrateerd.
Paardebloem, distels, en cichorei zijn algemeen voorkomende onkruiden en vaak een lekkernij voor paarden, zelfs onder normale omstandigheden. Alle drie bevatten inuline, dezelfde vorm van fructaan welke gebruikt is om hoefbevangenheid te induceren in klinische studies.
Veel planten maken gifstoffen aan onder droogte. Onkruid kan ophopen: nitraten, oxalaten, alkaloïden, blauwzuur en cyanogenic glycosiden, welke een breed scala van gezondheidsproblemen zoals spijsverteringsproblemen, minerale onevenwichtigheden, fotosensibiliteit, en lever-, nier-en neurologische schade kan veroorzaken. Zwenkgras besmet met endofyten geven dramatisch toegenomen niveaus van ergovaline onder droogtestress.
Dit alkaloïde veroorzaakt vernauwing van de bloedvaten, welke abortus kunnen veroorzaken in de al laat in de tijd lopende merries en is tevens geassocieerd met hoefbevangenheid.
Preventieve strategieënDrachtige of groeiende dieren die grazen op droge weilanden kunnen aanvullende eiwitten en vitaminen nodig hebben, maar de behoefte aan energie zou voldoende kunnen zijn.
Diarree of overtollig gas is een signaal dat toegang tot grasland moet worden beperkt ivm de aanpassing aan de nieuwe koolhydraten niveaus.
Als je paard gevoelig is voor problemen in verband met teveel koolhydraten, test het grasland voor de gehaltes aan niet-structurele koolhydraten (NSC) wanneer het onder ongunstige omstandigheden zoals droogte verkeert .
Monsters met groene planten moeten onmiddellijk worden ingevroren en verscheept om hetzelfde gehalte aan suiker te behouden.
Vergelijk deze niveaus met de NSC inhoud van het hooi waar je paard het wel goed op lijkt te doen .
Als uw weiden te hoog zijn in NSC voor uw paard, beperk dan de toegang van het grasland en voer meer hooi.
Zorg ervoor dat hij niet zo'n honger heeft dat hij begint te knabbelen aan onkruid met mogelijke plantaardige toxines.
Wanneer de regen weer komt, wees voorzichtig en overweeg controle op de toegang door het paard in een paddock met zand te plaatsen voor een deel van de dag, maak gebruik van een graasmasker of strip begrazing met verplaatsbare afrastering totdat het gras minimaal 5 tot 10 centimeter lang is.
Dit zorgt ervoor dat het gras de koolhydraten welke opgebouwd zijn tijdens de droogte kan opgebruiken.
Geplaatst: 28-07-11 10:52 
Het nadeel(tje) is wel dat ik alles zelf moet doen. Mijn man is niet zo van de paarden en ik roep hem er alleen bij als er een technisch probleem is waar ik niet uitkom. Maar na jaren ploeteren, heb ik hem niet vaak nodig. Ik woon er niet direct naast dus moet steeds wel heen en weer kachelen. Vakantie of een weekendje weg zit er eigenlijk (zeker nu) niet in. In vorige jaren was de zomer het makkelijke seizoen. Gewoon 24/7 lekker in de wei en 1x per dag een aai van mij. Das nu wel anders.....
