Bokt.nl

Wat fijn. En wat een geluk dat je zo'n mooi stalletje aan huis hebt.Ik denk dat alleen staan idd minder stress geeft, dan andere paarden naar buiten zien gaan en zo. Kan je hem ook alle tijden verzorgen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-20 21:22

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-20 21:22

beatje schreef:
Wat fijn. En wat een geluk dat je zo'n mooi stalletje aan huis hebt.Ik denk dat alleen staan idd minder stress geeft, dan andere paarden naar buiten zien gaan en zo. Kan je hem ook alle tijden verzorgen.

Precies, ik wil hem goed opvolgen en dat is gewoon handiger zo dan een paar keer per dag op en af rijden. Hij zal het sociaal contact wel even missen, maar als alles goed gaat, staat zijn broer over een tijdje naast hem en kunnen ze weer samen de wei op. Ik weet nog niet hoe lang, maar nu zal hij sowieso nog een tijd absolute boxrust moeten krijgen.

**Geplaatst**: 17-02-20 21:23

Re: Septische artritis met operatie (verslag met foto's)

Geplaatst: 17-02-20 21:23

Goed nieuws zeg, helemaal top!!

**Geplaatst**: 17-02-20 22:16

Re: Septische artritis met operatie (verslag met foto's)

Geplaatst: 17-02-20 22:16

Jeejjjj! Wat een goed nieuws! Hopelijk gaat de rest van het herstel ook voorspoedig! En hopelijk kun jij nu ook iets geruster ademhalen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-20 22:23

Re: Septische artritis met operatie (verslag met foto's)

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-20 22:23

Ja wauw, het zijn echt spannende dagen geweest. Heb intussen netelroos, gisteren en vanmorgen migraine gehad en een puist op mijn kin terwijl ik in heel mijn leven misschien vijf puisten heb gehad, en die waren er pakweg 15 jaar geleden :')

Mentaal ben ik ook nog wel moe, het is zo'n rollercoaster geweest en soms komt er nog een traan, gewoon van opluchting en als uiting van stress denk ik, ben er een beetje gevoelig aan en Adje is echt mijn kind...
Het kaarsje brandt wel nog steeds, de chirurg heeft gezegd om dat toch nog maar te doen (ze heeft echt al veel zien misgaan op het laatste moment), dus mijn bijna opgebruikte geurkaars moet het nog even uithouden

**Geplaatst**: 17-02-20 22:59

Geplaatst: 17-02-20 22:59

Heey TS, wat een fijn nieuws!
Bedankt voor het delen, ik vind het super interessant om te volgen.

**Geplaatst**: 17-02-20 23:09

Re: Septische artritis met operatie (verslag met foto's)

Geplaatst: 17-02-20 23:09

Super goed nieuws!!!! $*\o/*$ $*\o/*$ $*\o/*$

**Geplaatst**: 17-02-20 23:14

Re: Septische artritis met operatie (verslag met foto's)

Geplaatst: 17-02-20 23:14

Wat een goed nieuws ! $*\o/*$
Je zult waarschijnlijk zelf ook weer wat rustiger worden als
Adje weer thuis is bij jou. Het heen en weer rijden naar de
kliniek gaat je ook opbreken. Naast alle zorgen om Adje.
Nog ff volhouden +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-20 23:18

Re: Septische artritis met operatie (verslag met foto's)

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-20 23:18

Iedereen bedankt, voor het meeduimen en meevieren

Ja, ook al valt de afstand wel mee, je bent er continu mee bezig en de rest van je leven staat toch wel on hold. Ik was zo gefocust op mijn telefoon en durfde ook niks buitenshuis te doen verder, uit schrik om een telefoontje te missen en ook omdat ik er geen zin in had. Nu kan ik weer wat opgelucht ademhalen.

**Geplaatst**: 18-02-20 00:18

Re: Septische artritis met operatie (verslag met foto's)

Geplaatst: 18-02-20 00:18

Wat een fijn nieuws

**Geplaatst**: 18-02-20 01:16

Re: Septische artritis met operatie (verslag met foto's)

Geplaatst: 18-02-20 01:16

Jaaaaa naar huis $*\o/*$ Wat een ontzettend goed nieuws!

**Geplaatst**: 18-02-20 10:09

Re: Septische artritis met operatie (verslag met foto's)

Geplaatst: 18-02-20 10:09

Wat een goed nieuws, houden zo. Lijkt me een heel fijn paard.

**Geplaatst**: 18-02-20 10:18

Geplaatst: 18-02-20 10:18

Ik lees je topic nu pas, maar wat een rollercoaster is dat geweest zeg!
Wat fijn dat hij zo goed opknapt, en hij deze week naar huis mag. Ik duim mee dat alles goed blijft gaan, en hij deze week weer lekker bij jou op stal staat.

Ik heb al je berichten gelezen, en las daarin ook over je stress en dat het een lange tijd nodig gaat hebben om te verwerken.
Dat is zo herkenbaar! Mijn paard is 5 weken geleden geopereerd aan koliek (ging van een top springles, naar heel slecht in een paar uur tijd) en kreeg 2 dagen later een ontsteking in haar darmslijmvlies. Gelukkig overal doorheen gekomen, en ze staat nu ook alweer 4 weken thuis, maar die stress is zo herkenbaar! Ben ook op een soort oorlogspad met iedereen die wat verkeerds zegt sinds het gebeuren, kan echt niks hebben. Boos, verdrietig, moe, opluchting, onzekerheid (ja nog steeds, want er kan nog van alles gebeuren natuurlijk, ook al doet ze het super op het moment), wisselen elkaar nog steeds af. Kan ook ineens midden in de nacht wakker schrikken, en het liefst race ik dan even naar stal om bij haar te kijken. Het is nu "al" 5 weken, maar ook "pas" 5 weken. Het liefst draai ik de klok 5 maanden vooruit, dan weet ik ook hoe ze haar revalidatie door is gekomen, en hoop ik meer rust te gaan krijgen.

Ik hoop en duim voor jullie, dat je topper hier goed doorheen gaat komen, zonder complicaties, en jullie weer alles kunnen gaan doen samen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-02-20 01:00

Geplaatst door de TopicStarter : 19-02-20 01:00

Dinsdag 18/2
Alles prima, Adje komt donderdagavond naar huis. Hij was stiknerveus weer vandaag, maar ook boos, hij had meer wortels verwacht :')

Hij zal nog een tijdje ook verband moeten dragen, maar ik vermoed dat ik morgen alle uitleg van de naverzorging ga krijgen. Tenminste, als de arts tijd heeft. Vandaag toen ik er was had ze weer twee operaties direct na elkaar. Enorm hoeveel paarden er zo binnenkomen, geopereerd worden etc.

Kaitlyn, wauw, wat een toestanden. Ik kan me jouw gevoel perfect voorstellen. Ik duim alleszins mee dat jouw paard verder blijft herstellen zoals het moet en dat je het nooit meer moet meemaken.

Vanavond heb ik echt een dreun gekregen, mentaal dan. Ik ging naar een boekvoorstelling en kon de drukte en het in de rij staan erg moeilijk verdragen. Ik voel nu hoe 'op' ik eigenlijk ben en in wat voor bubbel ik zat en nu nog een beetje zit. Ik voel me verdrietig en kan niet uitleggen waarom. Ik ben tegelijk ook heel erg blij dat hij thuis gaat komen. Het is echt lastig uit te leggen hoe en wat, ik hoop maar dat het voorbij gaat als hij thuis is. Daar geloof ik ook wel in.

Afbeelding

**Geplaatst**: 19-02-20 10:15

Geplaatst: 19-02-20 10:15

Tieneke schreef:
Dinsdag 18/2
Alles prima, Adje komt donderdagavond naar huis. Hij was stiknerveus weer vandaag, maar ook boos, hij had meer wortels verwacht Hij zal nog een tijdje ook verband moeten dragen, maar ik vermoed dat ik morgen alle uitleg van de naverzorging ga krijgen. Tenminste, als de arts tijd heeft. Vandaag toen ik er was had ze weer twee operaties direct na elkaar. Enorm hoeveel paarden er zo binnenkomen, geopereerd worden etc.

Kaitlyn, wauw, wat een toestanden. Ik kan me jouw gevoel perfect voorstellen. Ik duim alleszins mee dat jouw paard verder blijft herstellen zoals het moet en dat je het nooit meer moet meemaken.

Vanavond heb ik echt een dreun gekregen, mentaal dan. Ik ging naar een boekvoorstelling en kon de drukte en het in de rij staan erg moeilijk verdragen. Ik voel nu hoe 'op' ik eigenlijk ben en in wat voor bubbel ik zat en nu nog een beetje zit. Ik voel me verdrietig en kan niet uitleggen waarom. Ik ben tegelijk ook heel erg blij dat hij thuis gaat komen. Het is echt lastig uit te leggen hoe en wat, ik hoop maar dat het voorbij gaat als hij thuis is. Daar geloof ik ook wel in.

[ [url=m/luPQ8D.jpg]Afbeelding[/url] ]

[ [url=m/hWdlZj.jpg]Afbeelding[/url] ]

[ [url=m/N7rjXH.jpg]Afbeelding[/url] ]

[ [url=m/K1ZXVX.jpg]Afbeelding[/url] ]

[ [url=m/2u1BxL.jpg]Afbeelding[/url] ]

Wat fijn dat het goed blijft gaan, en nog maar 1 dagje en dan staat hij weer lekker thuis! :))

Dat boze om eten klinkt herkenbaar, Gibbie heeft natuurlijk dagen moeten vasten, maar stond wel stampij te maken tijdens de voerbeurten. :')

Hoe ziek ze zich ook voelde, eten had ze altijd zin in!

Die mentale dreun is heel herkenbaar. :(:)

Ik heb er ook nog steeds last van, kan ook ineens om iets heel kleins in paniek raken, terwijl ik normaal heel nuchter ben...

**Geplaatst**: 19-02-20 10:46

Geplaatst: 19-02-20 10:46

Je hebt het uiterste gevraagd van je lichaam door de enorme stress. Hou er rekening mee dat de enorme vermoeidheid eventuele huilerigheid, na reactie echt nog een hele tijd in beslag neemt. Je lichaam en je geest moeten hiervan herstellen. Komt goed maar geef het de tijd. Dat kan maanden duren!
Dat is heel normaal. Het is vaak zelfs zo dat als crisis voorbij is en alles echt genormaliseerd, dat dan pas de enorme vermoeidheid en ontlading komt. Dan ga jij weer in de ontspanningsmodus en komt dat staartje er achter aan.

**Geplaatst**: 19-02-20 11:16

Geplaatst: 19-02-20 11:16

Wat hierboven staat klopt helemaal.
Je hebt de afgelopen tijd in overlevingsstand gestaan en nu het steeds beter gaat komt het verdriet en de stress er langzaam uit.
Heel normaal hoor :(:)

**Geplaatst**: 19-02-20 11:26

Geplaatst: 19-02-20 11:26

Stille meelezer, wat fijn dat hij terug naar huis mag. Moet een enorme opluchting zijn.

Je gevoel is erg herkenbaar, drie jaar geleden ook mijn paard kritiek op de operatietafel gehad. De dagen erna constant onder stress staan, geen oog dichtdoen, waken bij de telefoon... het is zo herkenbaar! Ik kan je zeggen, het wordt wel beter, maar zoiets kost inderdaad tijd.

**Geplaatst**: 19-02-20 14:47

Geplaatst: 19-02-20 14:47

Nu je weer wat kan ontspannen komen alle stress en spanningen van de afgelopen tijd eruit. Het is dus niet zo gek dat je nu de klap gaat krijgen. Geef het wel de ruimte om dit te verwerken en laat je emoties gaan als je het op voelt komen. Dan komt het helemaal goed :(:)

In ieder geval ook weer super dat Adje weer met je mee naar huis mag +:)+

**Geplaatst**: 19-02-20 17:41

Re: Septische artritis met operatie (verslag met foto's)

Geplaatst: 19-02-20 17:41

Net wat de anderen zeggen, heel normaal hoe je je voelt. Je overlevingsmodus vraagt zoveel van je lichaam, dat heeft tijd nodig. Je stress hormonen hebben overuren gedraaid en je ontspannings hormonen zijn op, dus alles moet even weer in balans komen. Ik zeg even, maar dat kan best lang duren. Geef het tijd, neem je rust en probeer dit te verwerken, een plekje te geven. Hoe? Dat kost tijd, maar voor nu: Door te beseffen dat het allemaal niet niks is geweest. Blijf er over praten. Dat gaat je lichaam ook helpen om weer normaal te gaan doen.

Fijn dat hij bijna naar huis kan. Ik blijf duimen dat hij vlot hersteld!

**Geplaatst**: 19-02-20 17:52

Re: Septische artritis met operatie (verslag met foto's)

Geplaatst: 19-02-20 17:52

Het is ook niet niks wat je de afgelopen dagen hebt meegemaakt! Je hele emotionele regelcentrum is ff ondersteboven gekeerd en na verloop van tijd vallen de dingen pas weer op zn plek. Dus vergeef jezelf dat je prikkelbaar bent en huil wanneer je huilen moet. Geef jezelf de ruimte om die emoties te aanvaarden, vervolgens te verwerken en het uiteindelijk los te laten.
Ik duim nog steeds voor een goed herstel!