Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-01-16 22:28

Geplaatst: 22-01-16 22:28

Tafje schreef:
Bedankt weer voor de reacties.. Het is zo'n achtbaan in mijn hoofd op dit moment. Ik heb vandaag ook een andere Bokker hier uit de buurt gesproken. Zij heeft vorig jaar haar paard laten gaan.
En net heb ik de stallen gemest. Door het slechte weer is er weinig ruimte voor beweging. Er is hier wel een verharde weg maar door het vele en hardrijdende verkeer, loop ik daar (zeker in het donker) niet graag met een groot paard aan de hand.

En het viel me vanavond weer op. Wat is hij stijf achter.
Ik denk dat ik in mijn hoofd de beslissing al weken geleden heb genomen. Mijn hart heeft even nodig gehad maar lijkt nu denk ik ook overstag te gaan. Het hoe, waar en wanneer is nog niet duidelijk.. Ik ga volgende week denk ik een regenboogticket regelen...

Dit weer maakt oide paarden stijf, de grond is ook zo ongrlijk..
Ik heb mijn oude hond bv pijnstilling gegeven de laatste periode van zijn leven..misschien een optie in tijden van bv dit weer en harde ongelikke grond, als de smid komt...hoeft niet elke dag.

Doen wij ook met slechte dagen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-16 22:33

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-16 22:33

xSlvna schreef:
Maar ik zie het probleem eigenlijk niet zo, althans van het bekap gedeelte. Gewoon met een tank knippen aan de voorkant (lange kantjes eraf) en dan hoef ie ze niet eens op te tillen.

Dat klopt. Alleen als je zijn leeftijd meeneemt, pijn (hoeveel?), dan wordt het verhaal al moeilijker. Zijn eind komt een keer. Een maand, een jaar, misschien meer. Beter dan nu gaat hij niet meer worden, jonger ook niet. Vandaar het complete plaatje als vraag.
Als ik met aangepast kappen, diagnose, evt medicatie of supplementen en aangepast bewegen en trainen zijn leven kwalitatief op een goede manier kan verlengen dan is een einde nog te vroeg. Anderszijds.. Hij is bijna 25 en een flinke jongen. Hoeveel marge heb je dan nog?

**Geplaatst**: 22-01-16 22:39

Re: Dilemma, mijn grote vriend naar de eeuwige weides?

Geplaatst: 22-01-16 22:39

Geen idee Tafje, ik kan je er niet bij helpen. Maar hoe staat ie gehuisvest? Hier staan 5 oudjes, 24/7 buiten en met uitloop. Ze leven lekker... tot we denken "Het is tijd". Ze geven het hier voor ons gevoel zelf aan...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-16 22:54

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-16 22:54

Ze hebben een gewone stal (3 naast elkaar) met open voorkant (tralies en buitenlucht). Aan de achterkant staan de deuren 24/7 open met toegang tot grote paddocks. Ze staan dan naast en niet bij elkaar. Bij veel vorst gaat savonds de deur dicht tot de ochtend ivm dichtvriezen waterbakken. In de lente en zomer gaan ze s'avonds ook 2 uur de wei in. Oudje staat naast 10 jr merrie. Daarnaast een 27 jr shetlander.
Deze week helaas weinig buiten. De bodem is rocky mountains helaas. Gelukkig nu dooi maar helaas veel regen.

**Geplaatst**: 22-01-16 22:58

Re: Dilemma, mijn grote vriend naar de eeuwige weides?

Geplaatst: 22-01-16 22:58

Maar dat klinkt toch ook al niet als een hele ideale omgeving voor een oud paard.

De oudjes staan warm met veel ruimte en zodra de buitentemperatuur ok is staan ze 24/7 buiten. Hier hebben een hoop kwpn'ers (grote bakbeesten) de 30 bijna gehaald.

**Geplaatst**: 22-01-16 23:02

Geplaatst: 22-01-16 23:02

Liever een dag te vroeg, dan een week te laat. Sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-16 00:04

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-16 00:04

xSlvna schreef:
Maar dat klinkt toch ook al niet als een hele ideale omgeving voor een oud paard.

De oudjes staan warm met veel ruimte en zodra de buitentemperatuur ok is staan ze 24/7 buiten. Hier hebben een hoop kwpn'ers (grote bakbeesten) de 30 bijna gehaald.

Ze hebben hier frisse lucht en de ruimte. Meer ruimte/stal hebben we niet. Als het te koud of nat wordt gaan ze trouwens zelf al binnen staan. Ook als het in de zomer te warm wordt. En ze hebben nu een warme deken op. Koud zullen ze het niet hebben.

Laatst bijgewerkt door Tafje op 23-01-16 00:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-01-16 00:06

Geplaatst: 23-01-16 00:06

Klopt, maar beweging is bij de oudjes het aller belangrijkste. Kunnen het beste de hele dag stappen, bij wijze van.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-16 00:08

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-16 00:08

Klopt.. En dat is er nu met dit weer gewoon niet. Zal blij zijn als de winter weer voorbij is.

**Geplaatst**: 23-01-16 00:09

Re: Dilemma, mijn grote vriend naar de eeuwige weides?

Geplaatst: 23-01-16 00:09

De oudjes hier ook. Met de vrieskou zijn ze allemaal wel stijf en kribbig... maar ach die enkele weken per jaar halen mij nog niet echt over. In de zomer galoperen ze weer vrolijk

**Geplaatst**: 23-01-16 00:15

Re: Dilemma, mijn grote vriend naar de eeuwige weides?

Geplaatst: 23-01-16 00:15

Ik snap eerlijk gezegt niet dat je nooit een DA naar dat been hebt laten kijken... Je je dénkt dat het artrose is, maar dat is een aanname die mogelijk incorrect is.

Daarnaast kan je je paard wel laten slachten alleen niet meer voor menselijke consumptie

**Geplaatst**: 23-01-16 00:18

Re: Dilemma, mijn grote vriend naar de eeuwige weides?

Geplaatst: 23-01-16 00:18

Ik heb ook nooit een DA laten komen voor de benen van mijn 26 jarige die op en af wel eens kreupel loopt. Paard is oud, versleten... hoe wil ie géén artrose hebben.

**Geplaatst**: 23-01-16 00:20

Geplaatst: 23-01-16 00:20

Er zijn veel oudere paarden die niet goed meer de voeten kunnen opheffen om te bekappen.
Dat hoeft niet zo'n probleem te zijn.
Ik heb zelf jaren een oude pony gehad die geen achtervoeten meer kon geven.
Die werd simpelweg niet bekapt achteraan, 5 jaar. Het was geen probleem. Uiteindelijk onderhoudt zo'n hoef zichzelf wel redelijk. (Zeker als er wat harde ondergrond aanwezig is.)
Een andere optie is om met een hamer en beitel de hoefwand wat bij te trimmen als de voet gewoon op de grond staat. De meeste smeden vinden dat niet zo'n probleem om dat te doen bij een ouder paard dat geen voeten meer kan geven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-16 01:00

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-16 01:00

Maartje1990 schreef:
Ik snap eerlijk gezegt niet dat je nooit een DA naar dat been hebt laten kijken... Je je dénkt dat het artrose is, maar dat is een aanname die mogelijk incorrect is.

Daarnaast kan je je paard wel laten slachten alleen niet meer voor menselijke consumptie

Deze discussie ga ik hier niet meer voeren. Ik heb een aantal x uitleg gegeven. Blijkbaar voor jou niet genoeg. Prima, maar ga me niet voorschrijven wat goed is voor mijn paard. Even los van de kosten, hoe en wat ga jij nog doen met een paard vanaf 23 jaar buiten de pijnstillers en symptoombestrijders? Maar goed daar gaat dit topic ook niet over.

En ik ben daarnaast anti slacht. Dat is ook mijn persoonlijke mening en keuze.

**Geplaatst**: 23-01-16 01:07

Re: Dilemma, mijn grote vriend naar de eeuwige weides?

Geplaatst: 23-01-16 01:07

ieder zijn mening toch. Ik begrijp het wel dat je geen dierenarts heb laten kijken.
alleen nu maakt het des te moeilijker in je keuze, omdat je geen idee hebt wat het eigenlijk is.

ik wil je sterkte wensen in je keuze!
Het is lastig,maar nogmaals. met inslapen ben je nooit te vroeg!
de keuze moet je zelf maken en als jij denkt dat het nog gaat. prima. Ik ken jou paard niet.
echter waak ervoor dat je het niet wilt zien!

**Geplaatst**: 23-01-16 01:27

Geplaatst: 23-01-16 01:27

Tafje schreef:
Maartje1990 schreef:
Ik snap eerlijk gezegt niet dat je nooit een DA naar dat been hebt laten kijken... Je je dénkt dat het artrose is, maar dat is een aanname die mogelijk incorrect is.

Daarnaast kan je je paard wel laten slachten alleen niet meer voor menselijke consumptie

Deze discussie ga ik hier niet meer voeren. Ik heb een aantal x uitleg gegeven. Blijkbaar voor jou niet genoeg. Prima, maar ga me niet voorschrijven wat goed is voor mijn paard. Even los van de kosten, hoe en wat ga jij nog doen met een paard vanaf 23 jaar buiten de pijnstillers en symptoombestrijders? Maar goed daar gaat dit topic ook niet over.

En ik ben daarnaast anti slacht. Dat is ook mijn persoonlijke mening en keuze.

Als jij jouw paard niet wilt slachten moet je dat niet doen. Ik zei alleen dat het wel kan als je dat wilt.

Verder, heb ik niet al je berichten gelezsn. Maar wat ik heb gelezsn is dat je geen DA hebt laten komen, je weet dus ook niet of het iets anders zijn kan. Je weet niet of het iets is dat wél op te lossen valt. Is het iets dat niet opgelost kan worden en niet verbetert kan worden? Dan ben ik ook niet voor symptoombestrijding hoor! Integendeel... Dan zou ik je paard houden tot dat het gewoon niet meer eerlijk is, leven moet niet (onnodig/teveel) lijden worden

**Geplaatst**: 23-01-16 01:52

Geplaatst: 23-01-16 01:52

Ik geef je gelijk ts..
Op is op, en alleen jij kunt daar het beste over oordelen.
Een paard van 25 wat zeer waarschijnlijk gewoon op is liet ik ook niet meer aan alle kanten onderzoeken.
Er is een verschil tussen kreupel aan een been of gewoon algemeen oud en op.
Peesblessures helen bijvoorbeeld toch ronduit slecht op die leeftijd, artrose kun je niks meer mee dan dit en pijnstillers.
Iets wat geopereerd moet worden doe je ook niet meer op deze leeftijd.
Dan ben je aan het rekken om het rekken, niet voor het paard zelf.

**Geplaatst**: 23-01-16 01:54

Geplaatst: 23-01-16 01:54

moonfish13 schreef:
Ik geef je gelijk ts..
Op is op, en alleen jij kunt daar het beste over oordelen.
Een paard van 25 wat zeer waarschijnlijk gewoon op is liet ik ook niet meer aan alle kanten onderzoeken.
Er is een verschil tussen kreupel aan een been of gewoon algemeen oud en op.
Peesblessures helen bijvoorbeeld toch ronduit slecht op die leeftijd, artrose kun je niks meer mee dan dit en pijnstillers.
Iets wat geopereerd moet worden doe je ook niet meer op deze leeftijd.
Dan ben je aan het rekken om het rekken, niet voor het paard zelf.

Helemaal mee eens.

Je paard rent en bokt nog rond.
Dan zou ik hem persoonlijk nog niet naar de eeuwige groene weides laten gaan.
Maar een hoefsmid met geduld zoeken die het gezonde been zo laag mogelijk bekapt.
Tegen de muur laten steunen zou ik zeker toch eens proberen.

**Geplaatst**: 23-01-16 01:59

Geplaatst: 23-01-16 01:59

Op het moment dat je echt twijfelt of hij pijn heeft de da laten komen en dan kan je altijd nog beslissen of het nog even kan of niet. luister naar jezelf en je paard. en de goede tips hier.

**Geplaatst**: 23-01-16 03:32

Geplaatst: 23-01-16 03:32

Citaat:
In alleen pijnbestrijding zie ik geen heil omdat hij, met zo'n leeftijd, dan waarschijnlijk bewegingen gaat doen die niet kunnen en waardoor de kwaal nog erger wordt.

En dan? Bij zo'n oudje kan je juist beter naar de korte termijn kijken dan de lange. Als het erger wordt is het een makkelijke beslissing, of niet? Mijn eerste prioriteit is altijd dat mijn meisje zich NU goed voelt.

Ik zit helaas met een vergelijkbare situatie: mijn oudje van 32 wil sinds begin van de week linksvoor geen voetje meer geven tenzij ze op zachte ondergrond staat (dan gaat ze overigens weer gerust met linksvoor in de lucht staan bedelen, maar ja

). Verder net als de jouwe in prima conditie, maar het zet je wel aan het denken.

Waar we in verschillen is dat de DA bij mij kind aan huis is. Ik vind dat je bij zo'n oudje liever te vaak, dan te weinig de DA erbij kan hebben. Natuurlijk heeft ze artrose en dat wordt zeker niet beter, maar als er acuut iets veranderd is het tot nu toe nooit door de artrose geweest. Ja, wel af en toe een dagje kreupel als ze iets te wild was op het land, of een beetje stijf door het weer oid, maar verder hoeft kreupelheid in een ouder dier zeker niet door artrose te komen. Zo vermoedt mijn DA dat het deze keer om een hoefzweer gaat. Ik hoop dat ze gelijk heeft, maar als er geen verbetering is mag de DA weer langskomen om verder te kijken. Is het blijvend dan is het voor mij einde verhaal

Misschien is het toch een goed idee om er iemand bij te halen om te kijken wat je mogelijkheden zijn? Al is het maar zodat je je niet achteraf blijft afvragen of je nog iets had kunnen doen? En als ze zeggen dat er niks aan te doen is dan is de beslissing al gemaakt.

Sterkte met je beslissing! :(:)

**Geplaatst**: 23-01-16 06:56

Geplaatst: 23-01-16 06:56

Tafje schreef:
senna21 schreef:
Het volgende moment zal vermoedelijk zijn als hij door zijn benen zakt en niet meer zelfstandig kan opstaan. En dan kan het een ongelukkige val zijn. (Bijv 's nachts)

De vraag is of je dat wilt meemaken voor je paard.

Dat is idd mijn angst en waar ik bang voor ben. Vandaar mijn post hier.

ik heb helaas ook een aantal voor deze moeilijke keuze gestaan.. is hoe dan ook altijd heel moeilijk maar ik ben ervan overtuigt dat als je eenmaal een beslissing neemt het dan ook de juiste is (wat andere er ook van denken)

maar mijn buurvrouw heeft een pensionpaard wat een oud manegepaard is geweest en lekker met pensioen. is vrolijk dier maar hij loopt heel moeilijk je kan zien dat het manegeleven hem zwaar heeft geschadigd... ik heb nu al een paar keer bij haar aan de deur gestaan omdat ik het paard zag liggen in de wei en niet meer omhoog kon komen. we moesten dan met zijn 3en het paard helpen en dan "liep'' het ouwe beessie weer vrolijk door. maar ikzelf zou de knoop in dit specifieke geval al gehakt hebben. want ondanks dat hij vrolijk oogt is het wel heel naar om te zien hoe hij poging tot poging doet om omhoog te komen en het hem ook uitput. nu heeft hij dus een soort van geluk gehad dat ik hem die keren heb gezien en nooit lang heeft gelegen maar ja wat als....

hoe dan ook.. jij bent de enige die hier over kan beslissen.. mijn advies zou zijn laat de DA komen en desnoods een foto maken enof uitverdoven want dan weet je waar je mee te maken heb . en van daaruit een besluit nemen.

veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 23-01-16 08:45

Geplaatst: 23-01-16 08:45

xSlvna schreef:
Ik heb ook nooit een DA laten komen voor de benen van mijn 26 jarige die op en af wel eens kreupel loopt. Paard is oud, versleten... hoe wil ie géén artrose hebben.

Heel eerlijk, ik zou niet zomaar daarvan uitgaan. Mijn oudje (zwaar gebouwde tinker) begon vorig jaar winter in draf niet helemaal zuiver te lopen. Goed even rustig aan, over een paar weken de kou weg en dan zal het wel beter gaan. Iedereen dacht aan artrose. DA (die uiteraard langs is geweest toen), masseur, hoefsmid, osteopaat. Kou voorbij, maar het was nog niet over. Hoop paard naar de kliniek voor onderzoeken. Beide achterbenen geheel op de foto geweest. Waar iedereen dacht dat het artrose was, was er nauwelijks iets te zien. Echo erop en het plek een probleem van de banden bij de kogel te zijn. Nu met een goed supplement en juiste beweging loopt ze als een tierelier. Ze zal nooit meer zwaar belast kunnen worden, maar met een stapritje en zoveel mogelijk buiten is ze heel gelukkig zonder pijn. Bij de smid kan ze achter ook niet op de driepoot vanwege de hoge druk op de banden, maar uit de hand gaat prima.

Nu hoeft dat natuurlijk niet bij iedereen zo te zijn. Iedereen moet de keuze zelf maken of zij het nodig vind om er een DA bij te halen. Maar zelf zou ik persoonlijk, zeker als je moeite heb met de juiste beslissing maken, de ernst van de zaak willen weten. Wil je dit niet? Zet hem dan twee weken op pijnstillers om te kijken wat er gebeurd. Als je dat ook niet wilt, dan zal je een keuze moeten maken idd.

**Geplaatst**: 23-01-16 09:01

Re: Dilemma, mijn grote vriend naar de eeuwige weides?

Geplaatst: 23-01-16 09:01

Ik blijf dit topic maar volgen omdat ik je zo moedig vind Tafje. Je bekijkt je mogelijkheden en vraagt je vooral af hoe ver moet ik gaan met mn oude vriendje. Ik herken het zo, tot hoever ga je? Wanneer neem je de beslissing. Voor mezelf hoop ik altijd dat ik het niet te lang door laat duren, dat ik de wijsheid heb om op tijd te zien 'nu is het genoeg'

Maar eerlijk is eerlijk, ik zou het nog wel proberen met pijnstilling omdat juist dat een goede graadmeter kan zijn in hoe je paard er aan toe is. Aan de andere kant, stel dat je paard het op pijnstillers hartstikke goed doet. Wat dan? Laat je paard op pijnstillers verder gaan of zeg je dit is voor mij de grens. Als mn paard niet meer zonder pijnstilling kan, de leeftijd erbij nemend, hoe lang ga je dan door. Moeilijk en ook gedachten die bij mij door mn hoofd spelen als ik kijk naar mijn oudje.

Sterkte, en laat je geen verwijten aanpraten het is al moeilijk genoeg wat je ook besluit.

**Geplaatst**: 23-01-16 09:28

Re: Dilemma, mijn grote vriend naar de eeuwige weides?

Geplaatst: 23-01-16 09:28

Ik heb bijna alle comments gelezen. Omdat ik hier geen verstand van heb kan ik je alleen heel erg veel sterkte wensen :(:)

Geniet van elkaar nu het nog kan.

**Geplaatst**: 23-01-16 09:49

Geplaatst: 23-01-16 09:49

moonfish13 schreef:
Ik geef je gelijk ts..
Op is op, en alleen jij kunt daar het beste over oordelen.
Een paard van 25 wat zeer waarschijnlijk gewoon op is liet ik ook niet meer aan alle kanten onderzoeken.
Er is een verschil tussen kreupel aan een been of gewoon algemeen oud en op.
Peesblessures helen bijvoorbeeld toch ronduit slecht op die leeftijd, artrose kun je niks meer mee dan dit en pijnstillers.
Iets wat geopereerd moet worden doe je ook niet meer op deze leeftijd.
Dan ben je aan het rekken om het rekken, niet voor het paard zelf.

Ik ben het eens dat je waarschijnlijk een paard van 25 niet meer laat opereren, maar dat is vooral uit financiële overwegingen, niet perse omdat het niet mogelijk is.
Voor de rest kan je bij een 25-jarige precies dezelfde therapie toepassen als bij een jonger paard. Het is ook zeker geen vast gegeven dat een ouder paard helemaal vol zit met artrose of dat zo'n paard niet meer op therapie reageert.

Ik weet dat de algemene tendens is dat er niets te doen is aan artrose, maar dat is niet helemaal waar. Er zijn nog genoeg therapieën die verbetering en verlichting kunnen geven (bij een jong en bij een ouder paard).