Geplaatst Ik wil iets kwijt over mijn paard en haar hoefkatrolprobleem. Gewoon omdat ik een hele lange weg ben gegaan voordat ik,na lang wikken en wegen, heb besloten om een zenuwsnede te laten toepassen. Ja, na lang wikken en wegen en na echt alles te hebben uitgeprobeerd!
Na aankoop van mijn paard in 1998 bleek dat ik een paard met een gebrek had gekocht; een zwaar hoefkatrolprobleem. Ik had naar de rechter kunnen gaan en de kans was erg groot dat ik zou winnen. Maar wat dan? Dan was de kans groot dat het paard terug moest naar de verkoper en die zou haar dan weer doorverkopen. Wie was daar bij gebaat? Wederom het paard niet want die was vanwege haar probleem al meerder malen doorverkocht. Ik heb dus besloten om haar te houden en te kijken wat haar mogelijkheden nog zouden zijn.
Alle adviezen omtrent speciaal beslag (a fl. 200,- p 4 wkn), natuurlijke bekapping, rechtrichten, homeopatie, osteopatie, 24 uur per dag weidegang, enz enz heb opgevolgd, de tijd voor genomen maar helaas heeft het niet mogen baten.
Het rechtrichten van het paard was het meest effectieve maar omdat het probleem van mijn paard zo ingewikkeld is lukt het mij niet om het paard op de juiste manier te rijden. Want als ik haar eindelijk zo ver heb dat ze zich laat rechtrichten (en goed loopt) vindt mijn paard weer een nieuwe manier om er onder uit te komen. En om mijn paard na mijn (foute) rijden dan zo kreupel te zien staan doet enorm pijn. En ja, ik heb er echt veel voor gedaan. Ik ben zelfs een week naar Belgie geweest en meerdere lessen van A de B gevolgt in Nederland. Maar ik kan het niet alleen. Ook ik heb mijn eigen tekortkoming hierin moeten erkennen. Ik wil wel maar ik kan het niet zoals het zou moeten. Maar de problemen van mijn paard waren niet volledig over als ik haar wel goed had gereden. Ze bleef kreupel als ze in de wei stond.
Ze staat nu al meer dan 3 jaar in de wei (zonder dat ik haar rij) samen met haar vriendjes en ze geniet op haar manier van het leven. Ze kan alleen niet wat ze wil omdat ze last van haar voeten heeft.
Ik hoef niet met mijn paard in de sport. Ik wil genieten van en met mijn paard. Als ik haar blij op de wei zie staan ben ik al tevreden. Mijn paard zit niet in mijn hart maar in mijn ziel.
Ik heb inmiddels een ander paard gekocht waarmee ik weer ben gaan rijden. Dit is ook het vriendje van mijn paard.
Wat ik wil zeggen is het volgende:
Ik ben niet blij met een zenuwsnede, echt niet. Maar ik wil mijn paard nu eens laten genieten van haar leven; zonder pijn. En dat kan ze nu. Ze kan 24 uur per dag buiten zijn en ze kan 24 uur per dag binnen zijn...aan haar de keus.
Ik rij haar niet, al lang niet meer. Dat hoeft niet...ik wil haar zien genieten en de trut zien uithangen die ze eigenlijk is
. Daarom heb ik besloten om een zenuwsnede te laten doen. Als ik de keus zou hebben: altijd pijn in mijn voeten of een zenuw laten doorsnijden waardoor ik geen pijn heb dan wist ik het wel. Dan liet ik de zenuw doorsnijden. Maar daarbij een heel duidelijk besef dat ik mijn voeten heel goed in de gaten moet houden. Dit zou ik dan ook doen. En dat doe ik bij mijn paard dus ook.
Weet je, ik heb zoveel geluisterd naar de adviezen van anderen. Hier veel van proberen te leren. Maar ook dat leverde mij vaak niet dat wat er beloofd werd. En toch wist men het altijd beter!!
Er is er maar 1 die het beste voor heeft met mijn paard. En dat ben ik! Ik (en natuurlijk mijn paard) ben ook degene die de gevolgen moet dragen van de keuzes die er gemaakt worden. En dat zal ik doen. En daarbij zal ik het welzijn van mijn paard altijd in het oog houden. Juist omdat andere mensen zo goed weten wat ik wel en niet moest doen met mijn paard heeft mij bewuster gemaakt.
Ik hou van mijn paard! En ja, houden van is altijd egoistisch. Wij hopen alleen dat ons houden van een ander iets opleverd en daar gelukkiger van wordt. En die ander, die van ons houdt, hoopt dat ook. Ik ben er van overtuigd dat mijn houden van paard, mijn paard iets oplevert. Nog een poosje leven zonder pijn. Nog een poos leven en genieten! En we genieten samen!!!
Ps. Over paardenwelzijn gesproken…mijn paard staat dag en nacht buiten en kan op stal wanneer zij dit wil. Dit samen met haar paardenvriendjes.
Hoeveel paarden staan er niet 24 uur per dag op stal en zien alleen een binnen/buitenbak omdat de berijder zich richt op de sport?? Is dat paardenwelzijn? ‘Nee, : hoor ik pas iemand zeggen, ‘mijn paard komt 2 uur per dag in de wei,. 2 uur??? Is dat paardenwelzijn? En dit zijn de mensen die mij veroordelen in mijn keuzes!!!
Maar ik hou mij stil. Dit is hun keuze in de manier van paarden houden. En die respecteer ik. En als men er voor open staat zal ik proberen hen bewust te maken van het feit dat een paard een bewegingsdier is. Maar anders hou ik mij stil. Laten we allemaal onze eigen keuzes maken. Het is zoooo makkelijk om een ander te veroordelen op basis van hun keuzes. Moeilijker is om er voor een ander te zijn zoals die ander dat graag zou willen…. En dat wil ik proberen te doen in mijn leven. Voor mijn paard en voor de mensen om mij heen.
. Je vertelt vrij duidelijk dat het probleem er al was voor je haar kocht en dat ze daarom ook steeds verkocht werd, de aandoening speelde dus op anders merk je er niks van. Je hebt alles geprobeerd en niks hielp, dat leest toch echt alsof je doorlopend hiermee bezig bent geweest. En nu, na 10 jaar ellende ga je alsnog een zenuwsnede doen? Het zou voor mij echt een brug te ver zijn, maar zoals ik in mijn vorige bericht al schreef, hoop ik dat je krijgt wat je wilt. Tuurlijk is het moeilijk, dat geloof ik gerust, ik weet alleen niet of het echt in het belang van het paard is om deze ingreep nog te doen. En bovendien, als je paard dan niet meer kreupel lijkt, kun jij het dan opbrengen om er niet toch nog op te gaan zitten om te gaan rijden? 
