Door het geven van suikerklontjes kunnen paarden gaan windzuigen en kribbebijten.
Ze proberen namelijk de suiker uit hun wangen nog op te likken en dit gebeurd met tongbewegingen waarbij lucht naar binnen komt. Dit wordt een soort verslaving, en ze gaan het ook doen als ze niet net suiker hebben gehad. Luchtzuigen verorzaakt gaskoliek.
Kribbebijten komt als ze na het eten van suiker toevallig aan hout likken en denken dat de suikersmaak niet op hun tong, maar op het hout zit. Hetzelfde gebeurd met trailies en wanden en is niet alleen weggelegd voor de "krib" (voerbak). Ook dit wordt een gewoonte/verslaving.
Ik zeg niet dat alle paarden die suiker krijgen dit gedrag vertonen en ook niet dat kribbebijten en luchtzuigen altijd aan suiker geven gelinked kan worden, maar eht suiker geven is wel bekend als een van de oorzaken.
Geraffineerde suiker op zich is slecht (ook voor mensen) en het veroorzaakt in de meeste gevallen hyper activiteit, nervositeit en kan pijn in de gewrichten veroorzaken. Het is wel handig als pepmiddel als een paard erg vermoeid is, om het nog wat extra energie te geven, denk aan paarden die in de loot zijn geraakt, bevallen, etc). Ik denk dat men zo er ook aan in begonnen vroeger, om na het zware werk de vermoeidheid te lijf te gaan.
Wat paardensnoepjes betreft, ik geloof niet dat daar gerafinneerde suiker in zit, eerder suikerbijprodukten als melasse. Dat is gezonder en zit in bijna alle mengvoeders en mueslis voor paarden.
Suiker veroorzaakt wel degelijk een verslaving (met bijbehorend onwenselijk gedrag als bedelen, bijten, drammen). Het plotseling stoppen kan dus voor frustatie zorgen, en gedrag tijdelijk beinvloeden.
Laatst bijgewerkt door Lusitana op 18-06-08 10:58, in het totaal 1 keer bewerkt