Dat ligt aan je maaier:
Ik heb even navraag gedaan bij de specialisten op dat gebied > als je maait met een cyclomaaier zoals gebruikt wordt bij boeren, dan is er niets aan de hand. Het gras wordt dan afgemaaid en valt direct weer op de zode.
Maar......... als je maait met een gazonmaaier wordt het een ander verhaal. Een gazonmaaier kneust het gras waardoor het gras sneller droogt (de bouw van de maaier is anders). Doordat het droogproces verkort wordt gaan er minder suikers verloren. Dit gedroogd gras bevat doorgaans meer suiker dan gewoon gemaaid/gedroogd gras. Juist deze suikers zijn gevaarlijk m.b.t. hoefbevangenheid. Uiteraard speelt in dit verhaal ook het tijdstip van maaien een belangrijke rol (ochtend of middag, bewolkt of onbewolkt weer etc.)
Een bijkomend gevaar: een gazonmaaier maakt het gemaaide gras kort: het paard hoeft nauwelijks te kauwen en kan zodoende in korte tijd grote hoeveelheden wegwerken. Dit korte gras, met relatief veel suiker, komt in de maag waar de suikers gaan gisten; gevolg, koliek.
Je geeft al aan dat het stuk onbewerkt is, dus afhankelijk van het soort gras dat er groeit kan je ervan uitgaan dat het wel meevalt qua suiker percentage. Mij werd verteld dat de lengte van het gemaaide het best 8 cm of meer moet zijn, om geen risico's te nemen.
Dit was tot zover het antwoord; als je meer detail wilt zou je meer gegevens door moeten geven.