Hetgeen je voert hangt natuurlijk samen met verschillende factoren. Wat voor paard je hebt, wat je er mee doet etc.
Ik heb 1 shetlander (van Opa) en 1 Welsh (van mezelf) op een wei staan die ik momenteel in tweeen heb gedeeld. Met beide pony's word op dit moment niets gedaan. Omdat ze zo dik zijn (met name de Welsh is in omvang zeker 25 cm gegroeid sinds hij bij Opa staat) heb ik de 2 e-pony's die ik zelf aan huis heb staan, eens naar Opa gebracht om ze daar eens even te laten meehelpen de boel kaal te vreten. Dit is prima gelukt. Het gras is gemilimeterd .
Ik heb erbij gezegd dat de 2 ponietjes op dieet moeten en dus absoluut niet bijgevoerd mogen worden, dus geen hooi, geen brok, niks. Overdag staan ze weliswaar op een kale wei, maar het gras begint al weer te groeien aan de andere kant, dus daar worden ze nu ook al weer eens op gezet.
Voor pony's die niets doen vind ik dit meer dan genoeg. Ik voer dus ook geen brok. De Welsh is al heet en wordt er alleen maar lastig van, ook van Muesli zonder haver. De Welsh heeft op het jaar dat ze bij Opa staat gewoonweg hammen op haar batsen gekregen, echt een appelkont. De eczeemdeken die haar vorig jaar nog paste zit nu krap om haar heen, dus ik vind dat ze soberder gevoerd moet worden. Uiteraard hoeft ze haar hele overgewicht niet in 1 maand kwijt te zijn. Maar ik denk dat ze nog genoeg van de wei afhalen.
Mijn cremello Isabel en de kruising Fjord-Apaloosa van mijn schoonzus staan bij mij thuis. Wij rijden vrijwel alleen recreatief en eigenlijk veel te weinig voor mensen met een eigen paard . Maar ja, beiden een huishouden en kinderen, we durven allebei niet zonder de ander te gaan rijden , omdat de paarden zo aan elkaar verknocht zijn. Zaterdag is de enige dag die echt vaststaat om te rijden. Dan hebben we les bij de lokale ruitervereniging. Voor de rest hangt het van het weer af. Soms rijden we dus maar 1 keer per week, soms ook 3 keer (maar dat is eerder zeldzaam dan gewoonlijk ).
Het paard van mijn schoonzus wordt ook vlug heet van brokken. We hebben dus alleen Muesli zonder haver in huis, maar dat krijgt Cheyenna ook maar mondjesmaat gevoerd. Mijn paard Isabel reageerd helemaal niet overdreven actief op brokken, die wordt juist sloom als je haar niet voert. Isabel krijgt dus gewoon haar halve blik muesli per dag, terwijl Cheyenna het met een bodempje moet doen. Voor de rest staan ze overdag de hele dag (van 8 tot 20 uur) op wei en 's avonds gaan ze op de uitloop. Aangezien ze op dit moment redelijk veel gras op de wei hebben, geef ik ze 's avonds als ze van de wei af zijn, geen hooi meer bij. Ze hebben een flinke grasbuik, dus tekort komen ze niet. Misschien moet ik ze zelfs iets minder lang op de wei laten, totdat het gras wat korter is. Maar ja....op dit moment met dat warme vochtige weer groeit het gras goed, dus echt kort wordt het niet.
In de winter als er geen gras meer is, dan voer ik de 2 paarden 's morgens ieder 2 plakken hooi en 's avonds 2 plakken. Dit komt ongeveer neer op 1 baal hooi per dag voor 2 paarden. De pony's hebben dit volgens mij afgelopen jaar ook gekregen (Opa voerde dus ik weet het niet zeker) anders zou Bonny nooit zo dik zijn geworden in de winter.
Ik voer dus echt op het oog. Zijn ze te dik...minder voeren. Worden ze aan de magere kant (wat eigenlijk zelden of nooit voorkomt), dan wat hooi bijvoeren. Brokken (Muesli) voer ik met mate omdat ze niet zo veel werk hoeven te verrichten.
Ik blijf er wel bij dat hooi de beste basis is. Ik heb een tijdlang Isabel op pulp gehad toen ik haar net had. Een oud boertje met paarden zei dat ik dat moest voeren als ik niet zo veel plaats voor hooiopslag had. Dat was in combinatie met Muesli een prima vervanger voor hooi. WAT WAS IK STOM OM DAT TE GELOVEN ZEG! In alle boekjes lees je dat een paard hooi nodig heeft; dat een paard normaal gesproken (in het wild) 16 uur per dag eet. Dat daar dus ook zijn maag en darmen op zijn ingesteld. En niet op pulp, wat alleen maar wat buikvulling is. Daarbij komt dat het toch een rest van suikerbuiten is en er toch nog redelijk veel energie in zit. Isabel reageerde daar niet zo op, maar toen Bonny de Welsh erbij kwam, die ging door het lint van al die suiker. Het meisje wat op hem reed had de grootste moeite om erop te blijven zitten elke les. Niet dat hij bokte of zo, maar ze zette het opeens op een rennen om dan dwars door de bak recht op mij en Isabel aan te rennen. Toen ik Bonny van de een op de andere dag van de pulp af haalde, was het verschil zo groot, dat we dachten dat we een andere pony in de les hadden. Zo rustig was ze nog nooit geweest. Dus pulp: NIET DOEN! Een paard heeft de vezels van het hooi nodig.