12Magic schreef:Het blijft lastig om een keuze te maken tussen weggaan of blijven. Wij hebben ons paard vijf jaar terug gekocht en vrijwel meteen verhuisd naar een PP. Helaas was de 'leider' geen echte leider maar een groot paard met een enorme kronkel in zijn kop. Ons paard heeft het goed opgelost door zichzelf goed aan te passen maar als we toen een andere plek hadden kunnen vinden hadden we daar niet langer blijven staan. Vorig jaar kwam er ineens een nieuwe PP naast het bos, Iets verder rijden maar dat hadden we er voor over.
We zijn meteen verhuisd. De kudde daar bestond toen uit 10 paarden, genoeg voerplekken en heerlijk veel rust. Ons paard deed het meteen geweldig. Helaas hebben de eigenaren begrepen dat er geld viel te halen en zijn ze de kudde aan het uitbreiden naar 16 paarden. Niets dan ellende. Vandaag een merrie door een andere merrie aangevallen, hele vulva lag open.
De dingen die jij beschrijft hebben imo meer te maken met de manier van paarden houden dan met de paarden zelf.
Paarden kunnen heel veel zelf oplossen als ze maar de kans krijgen.
Toen onze pony kwam heeft die heel duidelijk laten zien hoe je als buitenstaander een bestaande groep kan binnenkomen. Pony (toevallig ook Connemara) is als 3-jarig ruintje bij ons gekomen. Er waren al 3 grote (volwassen) paarden. Pony kwam rechtstreeks van de fokker en die heeft hem ook gebracht. Op aanraden van de fokker hebben we de pony onmiddellijk bij de andere paarden in de wei gezet. Pony ging een eindje in de richting van de paarden die duidelijk lieten merken dat hij niet welkom was en niet dichterbij moest komen. Pony hield afstand, stond er wat op te kijken en ging grazen. Af en toe ging hij wat dichter naar de paarden toe, maar zogauw er eentje dreigde naar hem vergrootte hij de afstand terug. Als de paarden naar een andere plek gingen, volgde de pony op afstand, als een soort sattelietje. Hij zorgde er zo voor dat ze hem gewoon werden. Na een paar dagen hoorde hij er helemaal bij, niemand heeft ook maar één schrammetje opgelopen.
Maar als je hetzelfde doet in een beperkte ruimte en met smalle doorgangen geef je de paarden geen kans om dit op hun manier op te lossen en heb je veel meer kans op verwondingen.
We hebben ook een grote ruin die de andere paarden regelmatig wat opjaagt. Prima hoor, dan lopen die wat en zo blijven ze allemaal in conditie. We noemen hem onze stapmolen
Zou je hem in een PP steken, dan zou die ook voor heel wat ellende zorgen en dan zouden mensen waarschijnlijk ook van hem zeggen dat hij een kronkel in zijn kop heeft. Terwijl het gewoon een groot stoer paard met een peperkoeken hartje is en behoefte aan beweging heeft.
Geplaatst 
beestje laat het wel goed weten wanneer het niet goed is 
