Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Maris schreef:Kan het niet zijn dat zo'n product ook juist weer ( goede ) vitaminen en mineralen uit het lichaam gaat halen ? Zoals magnesium b.v.
Koper schreef:Het is niet groen! Misschien helpt dat om je er mentaal overheen te zetten? Het is zwartig en het ruikt naar... nou ja naar Norit eigenlijk. Hier eten ze het zonder problemen, alles gaat schoon op (wat niet het geval is als ik eens slobber of lekkere witlof in mijn merrie d'r bak kieper). Mijn ruin lust sowieso alles behalve Metazoa en banaan dus daar kun je veel in kwijt. Maar allebei eten ze het braaf op en zijn nog steeds even enthousiast als voordat er koolstofklei in het spel was.
Pleiada veel succes En xyzutu ook natuurlijk. Laten jullie weten hoe het gaat?
Mijn merrie is nu aan de beterende hand. Nog steeds mok aan twee peutjes maar de jeuk neemt nog steeds af. Mijn ruin is een beetje gestagneerd. Zijn voorkant voelt weer wat stijver aan. Mogelijk door gras. Ik heb ook niet echt de mogelijkheid om hem minder stressgras te geven, zijn paddockje heeft te veel grasplekken en dat groeit nu als een waanzinnige en hij millimetert het elke dag. Lekker stressgras dus Dus misschien moeten we eerst voor de tussenstap die GlucoBalance heet gaan. Aan de leefomstandigheden kan ik nu niets veranderen ( I wish...)
Ben in elk geval blij dat mijn merrietje goed gaat. Zij is gevoelig voor hoefbevangenheid en ik hoop zo dat ze nu niet "overkookt". Maw dat ze nu minder gifstoffen heeft dankzij de koolstofklei en dat dat overschot niet zó groot wordt dat het zich uit in bevangenheid. We zullen zien.
Voor de slechte verstaander: daarmee claim ik natuurlijk niet dat koolstofklei een remedie is tegen hoefbevangenheid
Cambiar eiwitmoleculen zijn te groot om als zodanig te worden opgenomen via de spijsvertering. Ze moeten eerst worden afgebroken in aminozuren. Die aminozuren worden dan daarna weer opgebouwd tot eiwitten, en dus bouwstenen voor allerlei weefsels.
xyzutu2 schreef:@ Cambiar: wat grappig dat jij nu ineens ook whey gaat voeren! In het PRE topic fulmineerde je nog tegen whey omdat het onnatuurlijk was om dierlijke producten aan paarden te voeren, dat er toch altijd nog een percentage lactose in zit en dat dat slecht is voor paardendarmen, dat het bol staat van de allergenen uit alles wat de moderne bio industrie koeien gevoerd krijgen en dat alleen eiwitten uit plantaardige bron (algen geloof ik?) goed waren voor paarden.
Dan ben ik stiekem toch wel heel erg benieuwd naar wat ervoor zorgde dat je nu toch het grote whey experiment aangaat.
Hier heb ik vanochtend helaas de post gemist met de bak met klei, dus Rio moest het nog een dagje zonder doen. Tot nu toe liet ik zijn esparcette steeds een dag weken voor ik het voerde, maar dat is met deze temperaturen niet meer te doen, dus gaan we vanaf vandaag maar over op het in de week zetten voor de training en na de training voeren. En zo blijft het toch altijd weer aanpassen.
Ik moet zeggen dat ik andere eiwitbronnen ook nog niet vergeten ben. Dat Coolstance Copra is interessant spul (er grappig ook dat het bruin is, het doet me qua geur gek genoeg ook een beetje denken aan speculaas), maar soja bevat op zich een hoger percentage essentiele aminozuren. Blijft boeiend!
Koper schreef:Tuurlijk, als de lysine laag is dan is de opneembaarheid overall toch laag?
Soja heeft een biologische waarde van ongeveer 80% als ik me niet vergis. Dan blijft er nog best wat bulk over.
xyzutu2 schreef:Toevallig las ik gisteren net over Equi Total Balance, wat ook een humusproduct schijnt te zijn, zou dat hetzelfde zijn?
Hier krijgt Rio ook al anderhalve dag elke dag 15 gr mariadistelzaad. Zijn laatste bloedonderzoek was goed (op de resten van een wormsbesmetting na), maar dat alleen was voor hem helaas niet genoeg om spieren aan te maken.
@ Cambiar; als je weet hoeveel ijzer er in je water/ruwvoer zit dan hoeft de extra ijzer in chlorella/spirulina op zich geen probleem te zijn. Bij ons weet ik die gehaltes alleen niet (hooi komt overal vandaan) dus dan is het voor mij teveel en gok, dus ga ik dan in onze situatie voor de whey. Maar die heeft weer als nadeel dat er lactose in zit en ik kan me voorstellen dat paarden die daar gevoelig voor zijn er bijvoorbeeld wat winderig van worden. Zo heeft elk ding weer eigen voor/nadelen.
Ik moet zeggen dat ik de combi van arm bespierd paard dat wel dik is ook erg lastig vind, want dat maakt het bijvoeren een stuk complexer dan wanneer je gewoon én vet én eiwitten kunt voeren.
Ik ga eens kijken naar de oefeningen die jij doet, klinkt interessant. Hier ben ik met Rio begonnen aan Equikinetic, een trainingsprogramma ontworpen door de man achter de Dual Aktivierung. Een soort micro intervaltraining die je longerend met duidelijke stelling door een vierkant parcours aflegt. Beginnersschema is 1 minuut stap gevolgd door 30 sec rust, dat 4x herhalen (elke keer een andere kant op), dan 4x 1 minuut draf met daartussen ook weer die 30 secondes pauze. Als een paard van nature snel draaft/stapt vraag je hem langzaam te draven/stappen, als hij van nature langzaam is dan vraag je om een vlotte draf/stap. Leuk is ook dat je dit longerend kunt doen en aan de hand. Het heeft onze aan de hand-communicatie ook verbeterd.
Ik vond het erg fascinerend om te zien dat Rio's coordinatie tegen het eind echt afnam terwijl hij op deze manier in principe maar 8 minuten werkt, waarvan maar 4 minuten in draf. Daar gaan wij dus mee aan de slag.
xyzutu2 schreef:Ik vermoed dat het bij onze Cushingpatient ook vooral aansloeg omdat hij verder als ruwvoer alleen hooi krijgt. Vanuit de lijnzaad kreeg hij zo ineens de essentiele vetzuren die uit het hooi verdwenen zijn en blijkbaar had hij die nodig. Maar een paard dat bvb 24/7 met harde spieren op de wei staat (niet in jouw geval) zal waarschijnlijk minder spectaculair reageren op die lijnzaad omdat hij die essentiele vetzuren en vitamine E zelf al uit het gras haalt. Maar je loopt met paarden toch altijd tegen dezelfde drie vragen aan als je vermoed dat hij ergens gebrek aan heeft:
- heeft hij echt gebrek aan X?
- of krijgt hij genoeg X maar neemt hij het moeilijk op?
- of ligt het probleem helemaal niet bij X maar ergens anders?
En zo kun je eindeloos doorgaan over elk voedingsstofje, want helemaal zeker weten doe je het over het algemeen nooit...
Koper schreef:henny_w dank je wel voor je post. Ik heb eerder berichten gelezen van jou in een ander topic, jouw paarden waren vergiftigd door de buurman toch? Mede dankzij jouw berichten daar heb ik mij voorgenomen om juist mariadistelzaad en prime humic te gaan geven.
Echter... ben ik zo iemand die om de paar weken dingen verandert. Om te kunnen zien wat de verandering doet. De koolstofklei geef ik sinds begin mei. Begin juni wou ik dan de volgende verandering doorvoeren. En ik weet op dit moment echt niet of die verandering (toevoeging) nou Gluco Balance, mariadistelzaad, prime humic of eiwitten moet worden. Misschien doe ik wel 2 dingen. Gluco Balance heeft hij een paar jaar geleden gehad en ik weet ongeveer wat daar de resultaten van zullen zijn. Maar wat kan ik dan op dit moment het beste nog meer veranderen? Het duurt te lang, en ik weet niet zo goed wat ik van het nu weer opnieuw hard worden van mijn paard zijn front moet denken. Ik begrijp dat terugslagje niet en ik weet niet wat ik nu het beste kan doen. Soja ga ik sowieso niet doen, ik heb daar geen goed gevoel bij. Onder andere vanwege het GMO-verhaal.
De monnikspeper van mijn merrie is bijna op en die bestel ik bij pit pit. Dus als ik dat binnenkort weer bestel koop ik sowieso ook mariadistelzaad De vraag is alleen of ik dat als eerste in zijn bak moet kieperen of juist bij voorbeeld de prime humic. Beide klinken logisch. Maar als ik allebei tegelijk doe weet ik niet waar hij op reageert.
En ik ben heel blij dat iedereen meedenkt met constructieve berichten en dat er een uitwisseling van ideeën op gang is gekomen. Bokt kan best goed zijn
Koper schreef:xyzutu2 schreef:Ik vermoed dat het bij onze Cushingpatient ook vooral aansloeg omdat hij verder als ruwvoer alleen hooi krijgt. Vanuit de lijnzaad kreeg hij zo ineens de essentiele vetzuren die uit het hooi verdwenen zijn en blijkbaar had hij die nodig. Maar een paard dat bvb 24/7 met harde spieren op de wei staat (niet in jouw geval) zal waarschijnlijk minder spectaculair reageren op die lijnzaad omdat hij die essentiele vetzuren en vitamine E zelf al uit het gras haalt. Maar je loopt met paarden toch altijd tegen dezelfde drie vragen aan als je vermoed dat hij ergens gebrek aan heeft:
- heeft hij echt gebrek aan X?
- of krijgt hij genoeg X maar neemt hij het moeilijk op?
- of ligt het probleem helemaal niet bij X maar ergens anders?
En zo kun je eindeloos doorgaan over elk voedingsstofje, want helemaal zeker weten doe je het over het algemeen nooit...
Ja, het puzzelniveau ligt hoog.
Vetzuren krijgt hij wel binnen. Vitamine E weet ik eigenlijk niet. Heb ik wel staan maar ik weet eigenlijk niet of dat ook in dit geval zou helpen?