Bokt.nl

Swanzie schreef:

Ik zou ten eerste eens kijken of een toevoeging van een vitamine brok wellicht kan helpen. Bij stress verbruik je zeer veel vitamines; vooral e en magnesium. Dat zou wellicht kunnen verklaren waarom hij extra lijkt te verzuren bij wedstrijden (extra stress).
Mijn paard verzuurde ook altijd rrg snel bij de training... daarna ook veel pompen en weinig energie. Sinds ik een andere viramine brik bij voer, is dit niet meer het geval. Ik ben overgestapt van marstall naar equilin

Swanzie schreef:

Verder zou het wellicht helpen om je eisen/verwachtingen wat omlaag te draaien bij wedstrijden?
Ik begrijp dat je er lang uitgelegen hebt (je paard).
Dus wellicht gewoon zweepje mee in de ring nemen met als enige doel dat het tempo erin blijft en niet gaan om de winstpunten...
En ook kijken hoe je hem verder wat extraverter krijgt.

Paard van mijn zus klapte ook altijd dicht in de ring.... hoe meer stress, hoe langzamer het tempo werd en hoe minder ze op hulpen reageerde...

Zij heeft toen ook gewoon een tijdje met een zweepje de proef gereden..

Als je eigen doelen lager liggeb, krijg je zelf ook minder stress in de ring...waardoor het paard ook minder stress zal ervaren...

kiomiamigo schreef:

T’s, ik heb je OP gelezen de rest doorheen gewandeld.
Wat mijn vragen aan jou zouden zijn?
Vind jij jezelf knap? In de zin van ben je trots op wie je bent?
Hoe ben jij zelf in groot vreemd gezelschap?
Ben jij zelf introvert of extravert?
Je hoeft hier geen openbaar antwoord op te geven, ze zijn bedoelt om over na te denken. Kijk eens in hoeverre je paard jou qua doen en laten spiegelt. Herken je dingen hierin dan kun je hier mee aan t werk (je bent al stressrelease aan t doen las ik, top!) Je hebt best kans dat als je met jezelf aan de gang gaat, je paard zn gedrag ook verandert.
Succes en als je vragen hebt Mn pb staat open.

Clasical schreef:

Eens; Z is wel een rubriek waar er ook veel blijven “hangen”, omdat een paard niet verder komt of omdat er al de nodige blessures zijn, vooral bij paarden die hun fysieke of mentale grenzen niet zo goed aangeven.
Het zou dus echt wel kunnen.
Bij lange niet iedereen die naar de Z gaat haalt het niveau daarboven.
Jouw paard geeft wel een grens aan, het feit dat jij daar in zekere mate gehoor aangeeft ( respect daarvoor) neemt niet weg dat het kan dat hij aan zijn max zit.

Clasical schreef:

Tuurlijk, ik zeg toch niet dat je geen grenzen mag opzoeken?
Dat zal zelfs noodzakelijk zijn om te verbeteren.
Maar uiteindelijk is er een maximale grens.
Gezondheid is mi de balans tussen belasting en belastbaarheid, zowel fysiek als mentaal.
Die grens heeft een bepaalde veerkracht maar is niet eindeloos.

Hilary schreef:

Ik denk dat het stuk lichamelijke ongemakken wat minder aandacht krijgt omdat je een duidelijk verschil merkt tussen thuis- en wedstrijdsituatie. Bij een echt lichamelijk ongemak zou je verwachten dat je ook in de training thuis problemen ondervindt en niet alleen op wedstrijd (en dan ook nog eens alleen bij het rijden van de daadwerkelijke proef).
Bij mijn ruin (introvert, was vroeger ook pispaaltje van de groep, is nog steeds af en toe wat eh klunzig), die ook niet de dapperste is en ook wel eens een mentaal 'vol emmertje' heeft, helpt het ontzettend om zijn vriendinnetje (Shet, extravert, wil vrienden zijn met iedereen en is tegen iedereen aardig (behalve tegen honden die te hoog in hun energie zitten )) mee te nemen. In het bos gaat zij voorop als hij het moeilijk heeft. Op vreemd terrein (Paard & Leven Ermelo, rit met anderen / onbekenden) gaat zij voorop en kan mijn ruin aansluiten. Ik merk dat hij dat zó fijn vindt. De eerste keren op de rijvereniging ging zij mee; al loopt ze maar twee rondjes met hem door de bak en gaat ze daarna aan de kant staan snurken, is het voor hem al goed. Krijgt hij het tijdens de les moeilijk? Gaan we even naar haar toe om te neuzen.
Als ik die Shet niet bij me heb, ben ik degene waar hij op moet kunnen bouwen. Dat betekent dat ik in het bos afstap en een stuk voor hem loop, zodat hij achter me kan schuilen. Op de vereniging of op een vreemde locatie betekent dat dat we eerst samen lopend het terrein verkennen en ik ook rustig tussendoor afstap als ik merk dat hij het moeilijk heeft. Inmiddels is hij 12 en kan ik in de meeste situaties blijven zitten en hem vanaf z'n rug ook helpen, of hoef ik hem niet te helpen omdat hij het allemaal goed kan handelen.

Zoals ik al schreef was hij het pispaaltje van de vorige groep waar hij in stond. Dat was een gemengde groep merries en ruinen, hij stond vrij onderaan in de rangorde, had zijn eigen lijf nog niet zo goed onder controle en stond regelmatig op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Nadat we zijn verhuisd, was hij de enige ruin met drie merries. Er was een goeie, eerlijke leidmerrie en hij was haar ruin. Inmiddels is die merrie helaas overleden en is er een andere merrie voor in de plaats gekomen. Zij zal uiteindelijk de leidmerrie worden, voor nu is hij nog een soort van de leider (niet omdat hij dat nou zo graag wil, vermoed ik). Maar een andere (ruimere) huisvesting, meer (tijd voor rustig) hooi eten en een kleinere groep hebben hem wel enorm geholpen in zijn zelfvertrouwen.

Charmaine schreef:

Je schrijft in 1 van je berichten dat hij max 1x per week 2 dagen achter elkaar gereden wordt. En ook (wel eens?) 2 dagen achter elkaar vrij heeft. Hoe ziet dan jouw weekschema er uit? Je stapt ook veel. Is het niet een conditieprobleem, ook vanwege het pompen? Dus ik bedoel niet de duur van het trainen verlengen, maar wel de frequentie. Zelf hield ik altijd max 3 dagen achter elkaar rijden aan en dan een dag vrij of iets anders. Dan was dag 1 loswerken gymnastiseren, dag 2 intensieve trai ning, dag 3 wederom gymnastiseren en loswerken. Dag 4 vrij, dag 5 longeren/werken aan de hand enz enz...

Ik kan je overigens uit eigen ervaring vertellen dat het werken aan de hand zeker een toegevoegde waarde voor de sport heeft, maar zeker ook voor jullie band. Ik heb zelf voor de methode gekozen die door het ncsah wordt gebruikt. Toen ik niet kon rijden en dus noodgedwongen op zoek was naar alternatieven kwam ik hier op uit en na een paar keer les was ik om.

tamary schreef:

Eens met Hilary en Wijslander qua probleem en oplossingen. Zowel kudde als alleen zijn kennelijk probleem en dan heb je op een wedstrijdterrein meer belasting dan thuis.

Je beschermd nu je paard tegen dingen die hij zal moeten leren als je er mee wedstrijden wil blijven rijden. Je beschermd hem tegen alleen naar buiten, want dat is niet leuk/eng voor hem, maar je verwacht wel dat hij het alleen in de wedstrijdring leuk vindt. Wedstrijdtraining en HC rijden met zweep helpt je paard niet om de zelfverzekerheid te krijgen die hij nodig heeft om genoeg reserves over te houden voor de fysieke inspanning die Z werk vraagt. Kan deels een werkelijk tekort zijn, al dan niet door stress in kudde en dus hoger verbruik dan andere paarden op die locatie met hetzelfde voerregime. Zoals ik je verhaal lees heb je een 2 delig probleem : Ernstig tekort aan zelfvertrouwen en een tekort aan fysieke reserve voor de gecontroleerde krachtexplosies die Z dressuur vraagt.
Ik zou eerst via wandelen en rijden als hij ontspannen genoeg is zelfvertrouwen gaan opbouwen zodat je verschillende routes alleen buiten kan rijden en er zeker 98% van de tijd op kan blijven zitten zonder dat hij dat zelfvertrouwen kwijt raakt (en je dus moet afstappen om het op te rapen). En bloed laten trekken + kritisch naar voer kijken qua o.a. essentiele aminozuren (nodig om eiwitten te kunnen gebruiken en dus genoeg spierkracht kunnen leveren om bv overgangen stap-galop onmiddelijk te doen) naast je nodige vitamines/mineralen.