superpony schreef:Leo, en wij hebben ze nu aan huis en dan is individueel ook nog steeds lastig hoor. Heb er 5 en een pp. Ga ik ze uit elkaar halen, moet ik de ruimte gaan beperken, terwijl ik juist wil dat ze veel bewegen. Heb ze ook weleens gesplitst, maar dat werd niks met ons kleffe groepje. Stonden er 2 aan de ene kant van een hek en 3 aan de andere kant en alleen maar naar de andere kijken en roepen. Ze bewogen dus niet meer..........
Wat gebeurt is kan je niet meer terugdraaien. Je kan er hooguit van leren en erger of nog eens voorkomen. Maar het is echt heel lastig.
Heb voer verkocht en me jaren verdiept, maar dan wil je naar perfectie en dat kan helemaal niet. Je maakt jezelf dan vooral gek.
En nog frustrerende is dat paarden om je heen het prima doen op vol op de wei en een berg muesli en of biks.......
Perfect kan ook zeker niet.
Helemaal mee eens. Mijn paard is heel gevoelig op "moeten" (of beter gezegd: ik ben gevoelig op moeten en druk en hij is mijn perfecte spiegel.
en dat weet ik ook) en als ik krampachtig alle dagen met hem aan het werk gaat werkt het ook averechts. Dan gaan we elkaar heel erg in de weg zitten.
Dus daar ga ik wel een balans in moeten vinden. Ik hoop dat iig minder kunnen eten na het land, de groep op hooi (lijkt nu gelukkig ingang voor te zijn) en toch de intensiteit van werken weer wat omhoog dat we het onder controle gaan krijgen.
Bedankt voor de inzichten! Fijn topic dit. 
De buik lijkt hier ook het ene moment / dag erger dan de andere. Hij kan heel opgeblazen tonen na een dag land, na een halfuur draven aan de longe is dat dan altijd weer een stuk minder.