Poekkie schreef:Zijn verleden is bekend.
Afgespeend op 4 maanden.
14 jaar op een plek waar in de zomer altijd een volle wei was en in de winter 2-3x per dag een portie hooi. In de zomer moddervet, morbide obesitas. In de winter te lang zonder, maar nog steeds veel te dik.
1,5 jaar op een pp met onbeperkt droog hooi en zeer stevige slowfeeders met ijzeren netten. Daar was hij wel op gewicht, maar de kudde hield hem vaak weg of de slowfeeders waren soms leeg.
1,5 jaar in eigen beheer. 3 of 4 maand geprobeerd om hem in de groep te kunnen houden, na die periode nog altijd 0,0 stop.
Kantjes scharrelen kan wel maar heb ik liever niet ivm zand opeten.
Stro aanbieden ga ik van de winter eens proberen, maar zeker niet onbeperkt want meneer heeft een geschiedenis van zijn hele stal leeg te vreten.
Als ze het niet lekker doen in een groep zal dat ook niet werken. Je moet het soms maar treffen met een kudde.
Maar ik merk hier wel dat net het ene paard weg of een ander paard erbij verschil maakt in hun gezamelijke gedrag, juist met eten, waar, hoeveel, wat.
Stro eten ook slechte ervaringen mee. Heb het wel door mn hooi gemengd, maar dan laten ze best veel liggen.
Mn ruin heb ik 19jr gehad en die heeft 1x koliek gehad. Kwamen van slechte stal met slecht ruwvoer en verhuisden naar een stal met ruim hooi en stro. Die heeft zo staan bunkeren toen.......2 dagen paraffine, 3e dag naar kliniek, hele vrachtwagen onder de mest vol stro.
Maar ik gebruikte het de laatste jaren als knabbel en om ze meer te laten zoeken en snuffelen en mengde dus door hooi.
Wat ik als vb gaf, wat ik hier in de buurt zie; zomers vol op gras en vreten, iets dikker, maar nooit te dik en 's winters weinig, maar wel bijgevoerd. Die paarden krijgen meer de natuurlijke overgangen en nooit problemen.
Als ik gras niet opbouw, liggen ze met de pootjes omhoog. En eigenlijk laat ik ze ook niet op nat gras, bouw ik dan weer rustig op. Wel sneller als ze eenmaal in het seizoen gras hebben gehad, maar ga niet van dagen niet naar 2 uur.
Kantjes kan ik niet voorkomen en er is begroeiing. Alles wat giftig is, is verwijdert en wij hebben nieuw aangeplant. En de grasjes vallen me mee hoe kaal ze het eten. Blijven ook wel aan de wandel.
Geef wel pittige psyllium kuren incl epsom zout en tussendoor lijnzaad.
Hooi wat in het zand valt eten ze gelukkig niet. Kost dus veel afval, maar een veearts s duurder en paard weg is erger denk ik maar.
Waar het topic mee begon, 6 uur zonder, is gewoon lang. Ik denk dat iedereen probeert om de pauze korter te houden. Slowfeeders zijn hot en mensen mengen, kopen graszaad hooi etc.
Er zit wel echt een verschil tussen voldoende hooi geven zodat een paard een tijd kan kauwen en gewoon lang zonder laten staan.
En je raakt altijd wel ergens een gevoelige snaar, maar te dik zit gewoon verschil in. Dikke buik vonden mensen vroeger niks, was hooi of gras buik.
Een hangbuik zie je ook juist bij verkeerde voeding, maar ook bij weinig of slechte training.
Vet opslag is echt een serieus probleem en gevaar voor hb en ir. Komt soms ook door teveel eten, na of tegelijk met een dikke buik als dit door teveel en te rijk voer is.
Maar zelfs te magere paarden kunnen hb worden.
En wat ik eerder aanhaalde; mentale gezondheid. Paarden opsluiten en zonder eten laten staan is gewoon heel naar voor ze. Sommige wennen eraan, maar veel hebben problemen, waar niet altijd de echte oorzaak wordt erkend.
Nog steeds willen mensen liever een duur tovermiddeltje dan het management verbeteren.
Goed voeren, goed managen, is nooit 1 ding. Het is een totaal pakket hoe je je paarden gezond houdt. Zowel fysiek als mentaal.
Heel veel mensen zweren nog steeds bij weidegang, waar we allang ook de vele nadelen kennen. Nederlands gras is vaak raaigras, of te zwaar of helemaal niet bemest, wordt vaak kort afgevreten etc.
Maar men ziet paarden van op stal staan, soms met korte periodes los in de winter en dan vaak alleen, naar een wei, lekker de ruimte en hopelijk met soortgenoten. Ja, dan is het logisch dat je paard er beter uitziet, gaat glimmen, vrolijk is etc.
Gras zeker goed gras heeft wel waarde, maar het is ook juist het mentale deel na vaak veel op stal of weinig buiten en alleen en dat telt zwaar. Veel zwaarder dan mensen nog erkennen.