Vergeet overigens ook niet dat iets dat langzaam voelt, het natuurlijke tempo van je paard kan zijn! Daar gaan ook veel mensen de mist mee in... stalgenoten die gedurende mijn blessure mijn haflinger voor mij reden, heb ik aan vaak moeten vragen haar NIET over haar tempo te rijden: de beweging van een haf (of fjord, of tinker) is gewoon ánders dan van een grootramig kwpn paard. Betekent niet per se dat ze sloom zijn.
Dat gezegd hebbende: ga je paard een expres nóg trager rijden. Zo langzaam stappen dat hij bijna omvalt. En dan je zit openen (heup niet klemmen, been losjes geven, kin omhoog, borst vooruit) en been geven. Dan wil je ook écht reactie. Krijg je reactie, ga je terug naar het hele trage. Dit kun je langzaam uitbouwen.
Zorg ook af en toe voor 'playtime': wel gas, maar niets anders. Halthouden, omdraaien en ineens wegdraven bijv.
Bij dit soort paarden draait het - als fysieke ongemakken uitgesloten zijn - om motivatie.
En raak jij zelf gemotiveerd als iemand je vooruit schopt? Nee! Raak je gemotiveerd als iemand zegt 'zullen we een sprintje trekken?' Ja, dan wel!
Qua voer: droog hooi en een vitaminekorrel zijn vaak de sleutel. Voordroog maakt dit soort paarden vaak 'pafferig en sloom', dan zien ze er ook snel vét uit, terwijl het meer pafferigheid is - vocht vasthouden, wat maag- en darmproblemen mogelijk ook.
Zo'n paard kan ook prima zonder krachtvoer de basis lopen hoor, maar een vitamine/mineralenkorrel (balancer) zou ik wel geven om zeker te zijn dat je geen tekorten hebt.
Ow, en rijd vooral niet te vaak! Iedere training heeft eigenlijk een dag herstel nodig waarin je lekker wandelt, mentale training doet door grondwerk/vrijheidsdressuur, etc.
Fjorden zijn over het algemeen écht wel gemotiveerd te krijgen, maar op een heel andere manier dan typische sportpaarden vaak.
Zelf ben ik van de haflingers (en tinkers), maar ik durf die vergelijking wel te trekken
