BigBen schreef:Magnesium is geen kalmeringsmiddel
Inderdaad.
Ik ben het niet helemaal eens dat iets te weinig magnesium nooit voorkomt, het ligt heel erg aan de grond waar je ruwvoer vandaan komt. Als je meer dan 2 kg brok geeft, heb je weinig kans op een tekort, alles zit daar in. Alleen als je een sober paard hebt, die geen krachtvoer krijgt, kan je een vitaminebrokje bijgeven die ontwikkelt is op een alleen-ruwvoer dieet.
Goed ruwvoer, minder krachtvoer. Voor paarden die mager blijven, kan je beter niet hoog suiker/zetmeel voeren. Ik gebruik liever bietenpulp, luzerne en olie om aan te komen (of een schep krachtvoer wat laag in suiker/zetmeel is). Veel vezels, eiwit en wat vet. Uiteraard ook zorgen dat tanden goed op orde zijn.
DreamGuide schreef:Ze is met rijden niet het type paard die van spanning je probeert er af te bokken of aan de kletter gaat. Ze verstijfd meer, gaat terug naar stap, hoofd in de lucht (als een echte tuiger) en gaat dan met een soort flamingo pas langs hetgene wat ze eng vind. Als ze zo 'verstijfd' reageert ze alleen heel slecht op de beenhulpen. Verder staat ze keurig aan het been, kent ook de zijgangen dus dat is het probleem niet. Ik ben zelf ook absoluut geen stressfiguur, dus haar zenuwen neem ik niet over (of vice versa) ik probeer altijd gewoon door te rijden en te doen alsof ik gek ben. Ik vind het meer zielig voor haar, dat ze dus inderdaad die spanning steeds voelt. Ik begrijp dat dat ook voor een deel levenservaring is, maar als ik haar kan helpen wat te ontspannen mbv voerbeleid dan heb ik dat er graag voor over.
Mijn eerste paard was een tuiger, ik begrijp precies wat je bedoeld
De enige manier om dit probleem op te lossen is om door training het gedrag van je paard beïnvloeden. Door technieken te leren die je paard helpen ontspannen. Meestal zijn gewone instructeurs daar helaas niet zo goed in. Zoek eens in de richting van Parelli, Tristan Tucker, Warwick Shiller. Zij werken allemaal met technieken die je paard aanleren om te ontspannen.
Ik heb de eerste tien jaar met die tuiger ook gewoon proberen door te rijden, in de hoop dat levenservaring de oplossing zou zijn. Dat helpt alleen als het gedrag niet al te extreem is. Bij mijn merrie heeft dat uiteindelijk nooit gewerkt. Door het probleem echt aan te pakken en gericht erop te trainen, heb ik het er helemaal uit gekregen. Je zal er wel altijd rekening mee moeten houden in je training.