Ik ben doorverwezen uit het topic over hoefbevangenheid omdat mijn pony - GELUKKIG

Het verhaal in het kort:
Daya is een Haflinger (surprise, surprise) die ik in mei heb overgenomen van familie omdat mijn paard alleen zou komen te staan op stal (andere paarden gingen weg wegens niet willen investeren in de weide). Ze is vrij mooi toegekomen, maar de eigenares waarschuwde mij wel al voor Haflingers. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, aangezien ze bij die mensen ook krachtvoer kreeg. Dat ging bij mij naar 0, en enkel gras. Mijn paard is een draversmerrie, normaal gebouwd en normaal etend

Deze zomer is de Daya echt beginnen opzwellen, abnormaal. Ik heb hen dan tijdelijk een halve dag op de piste, een halve dag op de weide gezet, en gehoopt dat de winter snel zou komen. Helaas - de winter bracht geen soelaas. Daya bleef even dik, wat ik ook deed. Enkel toen het sneeuwde viel ze af en kon ik een schoft voelen en twee ribben - nu weer niet meer. Ze krijgt dus niets buiten hooi. Afgelopen maand heb ik haar slechts driemaal per dag een hand hooi gegeven met wat stro door (voor de buikvulling). Heel veel met haar werken is geen optie, omdat ik doordeweeks op kot ben (studeer nog). In het weekend werkt ze ook niet zo hard, omdat dat natuurlijk niet eerlijk zou zijn. Ze is ook nog niet ingereden (4.5 jaar oud nu).
Door vanalles te lezen in enkele topics ben ik vandaag tot het radicale besluit gekomen dat Daya apart wordt gezet van de draver. Ik heb een piste (ongeveer 15x35m) die ik dus nu als paddock zal gaan gebruiken voor Daya. De draver blijft op de weide (zij moet echt dooreten nu). En eindelijk mag ze VEEL hooi hebben, in plaats van ook gerantsoeneerd te zijn vanwege Daya. Daya krijgt nu dus overdag een beetje hooi in een slowfeeder (bak met een metaalnet in en daaronder het hooi) en 's nachts mag ze met de draver op de weide. Als dat niet volstaat krijgt ze 's nachts een graaskorf om en sowieso krijgt ze deze zomer een graaskorf, hopelijk kan ze dan 24/7 buitenstaan, anders weer halve dag (van 9u tot 20u) op de paddock.
Ik heb er enorm hartpijn van en het is erg moeilijk, maar liever dit dan op een dag toekomen bij een hoefbevangen pony!!
Ik hoop hier op iets meer tips en misschien kan mijn verhaal dan ook al andere paarden helpen. Ik zal trachten de evoluties te blijven posten

Omdat ik hier al een paar reacties op kreeg, op de foto zie je het niet altijd even duidelijk maar ik kan geen schoft en ribben meer voelen, ook niet met ferme druk.
Ter vergelijk:
Dit was Daya in mei, toen ze toekwam:

Dit is Daya nu ongeveer (bijna niets hiervan is wintervacht, ze is genoeg geïsoleerd

