Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
maria1990 schreef:Waarom voer je geen Veulenbrok?
trysteffy schreef:Maaike_Indy schreef:Waarom vraag je niet aan de fokker welk voer hij kreeg? Dan voer je hem dat en kan je hem rustig laten wennen aan voer dat jij prettiger of beter vind.
De fokker geeft een eigenmerk bij hun uit het dorp vandaan
BlijNijn schreef:Mijn ervaring is ook dat het soms even kan duren voor ze hun voer eten, zeker als het een andere stuctuur is dan ze gewend zijn. Het heeft hier denk ik 3-4 dagen geduurd voor ze muesli (Vitalbix Breed&Grow) aten. Het helpt inderdaad wel als ze een ander paard het zien eten, misschien kan je eens proberen te voeren met een ander paard in de buurt?
Je zou eventueel ook kunnen kijken of hij andere structuren wel eet? Mijn veulen was toen ik hem kocht überhaupt nooit bijgevoerd en at biks een stuk sneller/makkelijker dan muesli, maar ook hij eet inmiddels gewoon muesli en komt bedelen om meer.
Goof schreef:trysteffy schreef:hij staat op een pensionstal hij kan pas met de weideseizoen in de opfok terecht helaas
Staat hij nu in zijn uppie op stal dan?
Sarah_Fons schreef:De mijne kende krachtvoer helemaal niet toen ik hem kocht. Hij had enkel nog maar hooi en gras gegeten. In het begin mengen met (veeel) appelmoes hielp bij hem. Daarna afbouwen. Binnen een week at hij smakelijk zijn brokjes op zonder appelmoes en sindsdien is hij er zot van
Citaat:Een veulen dat bij zijn moeder loopt en plotseling schrikt of geconfronteerd wordt met een nieuwe situatie zoekt de nabijheid van moeder of soortgenoten. Afhankelijk van leeftijd en karakter zal het steun zoeken door te drinken en fysiek contact te maken. Het dier heeft op dat moment geen behoefte aan melk, maar aan het geruststellende gevoel van zuigen. Net afgespeende veulens kunnen in voor hen stressvolle situaties deze steun ook zoeken bij mensen. Bij dit steunzoekende ‘bijten’, of sabbelen op kledingstukken helpt corrigeren uiteraard ook niet.
Door alert te zijn kunnen we het gedrag voorkomen. Als we daarnaast het veulen tijdens het opgroeien de juiste omstandigheden en een rustige begeleiding bieden dan verdwijnt deze vorm van bijten vanzelf. Tot die tijd is het beter om een onzeker veulen een alternatief te bieden door hem een touwtje, vastgemaakt aan het halster aan te bieden of een speelgoedje of een pluk hooi voor zijn mond te houden.
xMyrnavG schreef:Hoi! Ik weet niet of het er iets mee te maken heeft, maar ik denk dat het veulen misschien door de eenzaamheid niet wilt eten? Het is natuurlijk spannend in een nieuwe situatie/op een nieuwe plek en nu heeft hij ook zijn moeder niet meer.
Ik vond dit online:Citaat:Een veulen dat bij zijn moeder loopt en plotseling schrikt of geconfronteerd wordt met een nieuwe situatie zoekt de nabijheid van moeder of soortgenoten. Afhankelijk van leeftijd en karakter zal het steun zoeken door te drinken en fysiek contact te maken. Het dier heeft op dat moment geen behoefte aan melk, maar aan het geruststellende gevoel van zuigen. Net afgespeende veulens kunnen in voor hen stressvolle situaties deze steun ook zoeken bij mensen. Bij dit steunzoekende ‘bijten’, of sabbelen op kledingstukken helpt corrigeren uiteraard ook niet.
Door alert te zijn kunnen we het gedrag voorkomen. Als we daarnaast het veulen tijdens het opgroeien de juiste omstandigheden en een rustige begeleiding bieden dan verdwijnt deze vorm van bijten vanzelf. Tot die tijd is het beter om een onzeker veulen een alternatief te bieden door hem een touwtje, vastgemaakt aan het halster aan te bieden of een speelgoedje of een pluk hooi voor zijn mond te houden.
Als je meer wilt lezen: https://www.dehoefslag.nl/verzorging/af ... ulens.html