Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Skyefate schreef:Wat is bioresonantie precies? Ik ben van mezelf altijd vrij skeptisch, maar als je al een tijdje met problemen zit kan alles geprobeerd worden, natuurlijk
Rohol, bedankt om de ervaring te delen! Wanneer merkte je dat ze wat had aan de medicatie?
Skyefate schreef:Hallootjes
Weer even super inactief geweest aangezien de lessen sedert twee weken terug van start zijn gegaan, maar ik dacht nu, na 5 weken volle medicatie, toch de vraag te stellen.
Mijn merrie is naar Merelbeke geweest omdat ze er over het algemeen slecht uitzag. Lusteloos tot op het punt van gedrogeerd te lijken, half verteerde mest, bijten bij het aansingelen, niet stilstaan bij het opstappen, tranende ogen, ingevallen flanken. De dierenartsen vonden ze er perfect in orde uitzien voor een "oude" haflinger (14j)
Ze hebben daar een echo gedaan, foto's van de longen, opgevoeld, gangen bekeken, bloed onderzocht voor de vierde keer (want ja, blijkbaar moest dat, ondanks dat het maar een maand geleden bekeken was) en na mijn aandringen (uw paard heeft geen buikpijn, dan zou ze koliek hebben of geeuwen), een gastroscopie.
Gastroscopie bleek uitslag te geven - Hemorragische (bloedende) glandulaire zweren. Moeilijker te behandelen, zei mijn vaste dierenarts thuis, dan normale zweren. Dat werd dus een kuur sucralfaat die besteld moest worden, want naar haar woorden "Had ze dat in 20 jaar niet nodig gehad".
Ze staat nu vijf weken volle bak op Sucralfaat en Omeprazole, dit laatste op aanraden van de dierenarts, om zeker te zijn. De kliniek schreef maar vier weken voor en zei ook niets over afbouwen, maar mijn dierenarts vertelde me dat dat wel erg belangrijk was (zo ook sites die de medicatie verkopen) dus dat wordt nu zeker ook gedaan.
Echter... de klachten blijven aanslepen. Hoe lang duurt het tot je verschil ziet? De ingevallen flanken zijn er nog, ze bijt nog steeds bij het aansingelen ookal doe ik dat gaatje per gaatje, heel rustig, pauze ertussen. Ze stapt nog steeds weg bij opstappen, haar ogen tranen ook nog steeds en staan wat "vertrokken". Bij het bekappen is ze een nachtmerrie, en probeert ze telkens weer haar hoeven onder haar lichaam te trekken.
Ze staat nu op Lannoo fibermix (waar ze het al duizend keer beter op doet dan al de rest dat ze gekregen heeft) waar ze duidelijk wel terug happier van is en van zichzelf in de weide ook durft te draven en dergelijke. Misschien de vitamineboost? Ze krijgt hier ook Optiform bij voor de structuur in haar eten (van Mijten).
Elke tip is welkom! Osteopaat is er al twee keer bijgeweest, zo ook een kiné en een craniosacraal therapeute.