Een terugblik op de Hippische Olympische Spelen

Moderators: Essie73, ynskek, Ladybird, Polly, Muiz, Telpeva, NadjaNadja

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Sammie

Berichten: 71592
Geregistreerd: 04-06-03

Een terugblik op de Hippische Olympische Spelen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-08 21:57

Nieuwsredactie
(overname niet toegestaan)


Afbeelding
De olympische ring van de spelen in Beijing, 2008
Foto: TKsteven
Hoe dichterbij de Olympische Spelen kwamen, hoe meer kritiek en proteststemmen zich lieten klinken in de wereld. China wilde kostte wat het kost de Olympische Spelen vlekkeloos laten verlopen en een Olympische Spelen organiseren die bij menigeen in het geheugen bleef hangen. Voor wat betreft de Hippische sport in Hong Kong zijn ze daar wel in geslaagd, maar dat had waarschijnlijk meer te maken met de deelnemers in de paardensport. Zij lieten, inclusief de doodgeverfde favorieten, pieken en dalen zien. Een terugblik op de Hippische kant van de Olympische Spelen in China: Hong Kong 2008.

De strijd om een plaats in het team

Het was spannend wie er naar de Olympische Spelen mochten. De deelnemer voor het onderdeel Eventing was echter redelijk snel beslist: Tim Lips, die de afgelopen tijd een ongelovelijke processie heeft gemaakt met Oncarlos (v. Faram), was de enige Nederlander die zich plaatste voor uitzending. De laatste keer dat een Nederlander op de Olympische Spelen in de Eventing uitkwam was in 1992 (Barcelona). Ironisch genoeg was dit de vader van Tim, Martin Lips, die destijds als vijftiende eindigde. Madeleine Brugman met Lost for Words heeft ook nog een gooi gegaan naar Olympische deelname, maar zij werd helaas niet uitgezonden.

De strijd om een plek in het dressuur- en springteam was een stuk feller. Voor sommige werd de strijd geleden, vanwege onfortuinlijke blessure's aan de paarden. Zo zagen Laurens van Lieren met Ollright (v. Rubiquil) en Albert Zoer met Okidoki (v. Jodokus) in het heetst van de strijd een plek aan zich voorbij gaan. Laurens moest verstek laten gaan vanwege een kleine blessure. Okidoki brak twee maanden voor de Olympische Spelen zijn kaken en Albert Zoer brak enkele weken later zijn been. En hoewel Albert Zoer tot het laatst bleef hopen zaten de Olympische Spelen er helaas niet meer in.

De Nederlandse top is gelukkig breed genoeg waardoor er veel keuze was. Zeker binnen het springteam is er veel gewisseld met paarden en ruiters. Jeroen Dubbeldam liet al eerder verstek gaan, Piet Raijmakers wilde niet als vijfde man functioneren. Toen éénmaal het team was samengesteld, koos Gerco Schröder op het laatste moment voor Monaco (v. Locato) in plaats voor Berlin (v.Cassini I). Volgens coach Rob Ehrers was het uiteindelijke team sterk genoeg om een kans te maken op een medaille. Het uiteindelijke springteam bestond uit:
Gerco Schröder met Monaco (v. Locato)
Vincent Voorn met Alpapillon-Armanie (v. Aldato)
Angelique Hoorn met O’Brien (v. Peter Pan)
Marc Houtzager met Opium VS (v. Polydor)
Reserve: Leon Thijssen met Olaf (v. Concorde)

Medaillekansen golden al vanaf het begin voor het dressuurteam. Nederland werd door diverse bladen en onderzoeken als één van de favorieten genoemd en de strijd met Duitsland zou groot zijn, zo werd voorspeld. Over deelname voor Anky van Grunsven heeft haast nooit twijfel bestaan. Imke Schellekens-Bartels was ook haast wel zeker van een plaats. Om de laatste plaats is door een aantal ruiters gestreden, uiteindelijk ging deze naar Hans Peter Minderhoud. Adeline Cornelissen met Parzival, een combinatie die de laatste jaren als een sneltrein progressie boeken, gingen als reserve mee. Daarmee bestond het uiteindelijke dressuurteam uit:
Anky van Grunsven met Salinero (v. Salieri)
Imke Schellekens-Bartels met Sunrise (v. Singular Joter)
Hans Peter Minderhoud met Nadine (v. TCN Partout)
Reserve: Adeline Cornelissen met Parzival (v. Jazz)


Tim Lips mag tevreden zijn over eerste Olympische deelname

Afbeelding
Tim Lips met Oncarlos in de cross
Foto: flying _tiger/Steve Fleischer
Tim Lips mocht zondag 10 augustus in het onderdeel eventing-dressuur de spits afbijten in de derde sessie van dit onderdeel. Na afloop was de jonge ruiter niet geheel. tevreden. Oncarlos had last van spanning en leek er met zijn hoofd niet bij te zijn. Anky van Grunsven was echter zeer tevreden en vond dat de combinatie zeer veel progressie hadden gemaakt in de aanloop naar de proef. Tim kwam op een voorlopige 42ste plaats te staan, maar alles was nog mogelijk. De cross telt het zwaarst van de drie onderdelen.
Maandag 11 augustus liet Tim zien wat hij waard was in de cross. In het eerste gedeelte was Oncarlos iets te gretig, maar in het tweede gedeelte had Tim hem mooi onder controle en finishte in 8.56 minuten en kwam hiermee op een voorlopige 28ste plaats. De snelste tijd was 8.23, slechts een halve minuut tijdsverschil dus! Tim was zelf ook zeer tevreden over het verloop van de cross. Het was de eerste viersterren cross voor Tim en Oncarlos, maar volgens Tim heeft Oncarlos nog niet eens alles uit de kast hoeven te halen voor deze cross.
Afbeelding
Mike Etherington-Smith
Foto: Kit Houghton/FEI
Het was trouwens een cross die niet geheel zonder slag of stoot mocht blijven staan. Voorafgaand aan de daadwerkelijke cross was een hoop commotie over onder andere de technische kant, maar parcoursbouwer Mike Etherington-Smith was duidelijk: "Je moet je kop erbij houden". Hij was ook zeer duidelijk toen ná goedkeuring van de ground jury, FEI presidente Prinses Haya op het laatste moment nog een verandering doordrukte aan een hindernis. De afzet naar de hindernis zou te gevaarlijk zijn. "Ik wens geen zaken meer te doen met het FEI", alsdus Mike Etherington-Smith. Enkele dagen later zou Wayne Roycroft, hoofd van het FEI-eventingcomité uit solidariteit per direct zijn functie neerleggen. Een actie die veel vraagtekens op riep.
Op dinsdag 12 augustus werd door middel van een springparcours, het laatste onderdeel van de eventing, beslist welk land en welk individueel persoon er met goud, zilver en brons vandoor ging. Oncarlos sprong voor wat hij waard was en kwam foutloos rond. De Duitsers gingen er als team vandoor met het goud, Australië had zilver en Groot-Brittanië had brons. Door de foutloze ronde van Tim kwam hij op een 21ste individuele plek, maar steeg naar de 17de plek vanwege een regelgeving dat van ieder land er maar zoveel mee mogen doen in de individuele finale. Voor deze finale mochten de 25 besten uitkomen, daar zat Tim dus ruim bij. Op dezelfde avond werd de strijd om individueel goud beslecht. Er werd gestart van onder naar boven, waardoor degene die bovenaan stond in het individuele klassement als laatste startte.
Afbeelding
Een gezellige drukte op het Eventing erepodium
Foto: Kit Hougton/FEI
In deze ronde bleef niet iedereen foutloos, er werden aardig wat balken afgegooid en er werden ook flink wat balken aangetikt die uiteindelijk bleven liggen. Mark Todd met Gandalf tikte een balk aan, maar deze bleef liggen. Tim Lips kwam daarna in de ring en door net binnen de tijd te eindigen (66.67s) en foutloos te rijden eindigde hij op de zestiende plaats. Door diskwalificatie van een Duitse ruiter steeg Tim één plek en werd vijftiende. Een prestatie van formaat voor de jonge ruiter! Tim werd door zowel Belgische als Engelse commentatoren geprezen om zijn prestaties in dit evenement en werd gezien als een belofte voor de toekomst. Uiteindelijk kwam de droom uit van de Duitse amateur en tandarts Hinrich Romeike, hij won met zijn zelfopgeleide schimmel Marius het goud. De Belgische Karin Donckers, die zich ook van haar beste kant liet zien tijdens dit evenement, werd uiteindelijk negende.
Tim Lips liet na afloop weten zeer tevreden te zijn over de prestaties van de afgelopen dagen en heeft terecht een feestje gevierd na afloop. Van deze jongeman gaan we zeker meer horen.


Nederland vist wéér naast het team-goud

Afbeelding
Imke in opperste concentratie
Foto: Kit Houghton/FEI
Woensdag 13 augustus mocht Hans Peter Minderhoud en Imke Schellekens-Bartels laten zien of ze de voorspellingen waar konden maken. Nederland mocht na de loting als eerste van start. Een plek die niet benijdenswaardig te noemen was. Hans Peter Minderhoud ging als eerste van start, Imke zou later op de dag volgen. Anky van Grunsven kwam een dag later in actie. De tactiek was dat Hans Peter met Nadine (v.TCN Partout) een goede proef neerzette en daarmee gelijk druk uit zou oefenen op de anderen, en daarmee werd voornamelijk de Duitsers bedoeld. De volle blaas van Nadine gooide roet in het eten. De proef was goed voor ruim 69%, maar had hoger kunnen zijn. Hans Peter was er zelf absoluut niet tevreden over. In plaats van de bal bij de Duitsers te leggen, werd de bal door de Duitse Heike Kemmer, ruim een uur nadat Hans Peter gestart was, keihard teruggekaatst richting Nederland. Heike Kemmer, die als enige Duitse amazone startte die dag, reed met haar Bonaparte (v. Bon bonaparte) naar een score van 72,25%. Ondanks alle vooraf besproken tactieken ten spijt moesten zowel Imke Schellekens-Bartels met Sunrise zo'n drie kwartier later een vrijwel foutloze proef rijden wilden de Nederlandsers nog naar een hogere score rijden om de Duitsers voor te blijven. Die foutloze proef was er helaas niet. In het laatste gedeelte van de proef kwam de tong van Sunrise over het bit en enkele overgangen waren niet perfect. Imke kwam op een totaal percentage uit van 70,875%. Met nog twee Duitse amazones te gaan en Anky van Grunsven op de donderdag leek de strijd om het goud al beslecht. Nadine Capelmann met Elvis Va (v. Espri) kwam de donderdag als eerste Duitse combinatie in de ring, met 70,083% had ze van de Duitsers de laagste score, maar eindigde daarmee wel twee plaatsen voor Hans Peter. Ookal moest Isabel Werth nog de ring in, op dat moment werd eigenlijk al duidelijk dat goud er voor Nederland niet meer in zat. Anky van Grunsven moest van Sjef Janssen op safe spelen. De proef was nagenoeg foutloos, maar was niet écht spetterend. Anky werd voor deze proef beloond met 74,75% en werd uiteindelijk tweede. Isabell Werth met Satchmo (v. Sao Paolo) spetterde echter in de ring en kwam met ruim 76% op de eerste plaats. Het videoscherm, dat eerder die week Satchmo in paniek bracht, deerde Satchmo niet meer. Duitsland ging er dus met weer het goud vandoor. Al ongeslagen sinds 1984, stond Duitsland in het midden. Brons ging naar Denemarken, die voor het eerst in de dressuurgeschiedenis op het podium stonden. Nederland mocht wederom het zilver in ontvangst nemen. Een plek waar Nederland al vaker is geëindigd en toch echt niet slecht te noemen is als je van tien landen tweede wordt. Oorspronkelijk deden er twaalf landen mee, maar van Brazilië kwam een paard niet door de keuring en de Portugees Miguel Ralao Duarte, beëindigde met een stakende Oxalis vrijwillig de proef.
Afbeelding
Trotse medaille winnaars bij de dressuur
Foto: Kit Houghton/FEI
Tijdens de ereronde, waarbij de Nederlandse fans in het stadion net zo hard feest vierden als dat de Duitse fans dat deden werd er een kink in de Nederlandse kabel gevoeld. Een kink die zich pas de volgende dag daadwerkelijk zou openbaren. Sunrise, niet voor het blote oog te zien, liep niet lekker vond Imke Schellekens-Bartels. Vrijdagochtend tijdens de training werd de vrees echter een feit. Een blessure aan de kogel, zo bleek later. Zaterdagochtend besloot Imke zich definitief af te melden voor de individuele wedstrijden, waarmee de Olympische droom voor Imke met Sunrise een abrupt, rottig einde kreeg. Adelinde Cornellisse mocht met Parzival echter niet aan de start komen, omdat zij zich tijdens de landenwedstrijd niet heeft geklassificeerd. Voor Adelinde restte er niks anders dan een berg van ervaring op doen dat over vier jaar weer goed van pas kan komen.

Anky voor de derde keer goud

Voor een indivuele medaille in de dressuur bleven er dus helaas twee kandidaten over. Zaterdag 16 augustus werd de Grand Prix Special gereden, waarbij de teller weer op nul stond. Alles was weer mogelijk.
Afbeelding
Isabel had haar handen vol aan Satchmo
Foto: Kit Houghton/FEI
Hans Peter startte die dag ergens in de middenmoot (14de) en van een volle blaas was geen sprake. Integendeel zelfs, Nadine werd aardig heet en Hans Peter moest dit in goede banen laten afvloeien. In de galopappuyementen lukte dit wat minder, maar daar tegenover stond een goede uitgestrekte draf en een betere piaffe dan op 13 augustus. De combinatie werd beloond met een score van 70,92% en kwam daarmee op een voorlopige derde plek die een goed uitgangspunt was. Anky van Grunsven met Salinero kwamen als drienalaatste combinatie in de ring en hadden een slordig foutje. Salinero sprong tijdens drafappuyement tot twee keer toe aan in galop. De rest van de proef was nagenoeg schoon van fouten en daarmee kwam ze op een score uit van 74,96%. Met nog drie ruiters te gaan, kwam ze op de eerste plaats. Van deze plaats werd ze verstoten door de als laatste startende Isabelle Werth met Satchmo. Hun proef begon vrijwel perfect met veel lossigheid en fraaie bewegingen, echter gaf Satchmo in de overgang naar de eerste piaffe er de brui aan en kwam flink in verzet. Isabelle Werth kreeg Satchmo op tijd weer naar voren om de proef met lichte spanning toch nog succesvol te eindigen met 75,20%. Door deze fout bleef het goud voor Anky nog steeds binnen handbereik. Dinsdag 19 augustus tijdens de Kür op muziek zou pas de echte winnaar zich openbaren.
De startlijst was aardig ingekort, aangezien alleen de beste 15 deelnemers van de Grand Prix Special doormochten. Hans Peter Minderhoud liet elke keer dat hij in de ring kwam met Nadine steeds meer progessie zien en hield dit in de Kür op muziek ook vol. Nadine was vanaf het begin alert en attent op de hulpen. De uitgestrekte draf was perfect te noemen. Een kleine storing ontstond tijdens de overgang van de galop naar de passage en in de laatste piaffe kwam Nadine iets teveel terug. De Zeeuwse Hans Peter Minderhoud was echter meer dan tevreden met de waardering van ruim 75%. In het totaalklassement kwam hij uit op een gemiddelde van 73,035%, dat uiteindelijk goed zou zijn voor een vijfde individuele plaats.
Afbeelding
Anky van Grunsven wederom goud
Foto: Kit Houghton/FEI
Isabell Werth had wederom te maken met een in verzet komende Satchmo, waardoor haar score bleef steken op 78,10%. Anky van Grunsven moest in de Kür nog steeds spetteren wilde ze het goud pakken. Enigzins gespannen kwam ze op de rug van Salinero binnen, op de muziek van Wibi Soerjabi danste en spetterde ze het stadion door. De spanning op haar gezicht veranderde langszaam in een glimlach en in volle tevredenheid vergat Anky zelfs af te groeten. Eenmaal achter de coulissen werden de eindsscores bij elkaar opgeteld en werd de derde individuele gouden plak voor Anky een feit, háár tweede met Salinero. Wibi, die speciaal naar Hong Kong vloog om bij de Kür aanwezig te zijn, vloog Anky om d'r nek. Vervolgens kwamen de felicitaties van alle kanten, alleen Sjef was even kort afwezig. Isabel Werth mocht het zilver in ontvangst nemen en het brons ging naar Heike Kemmer met Bonaparte.
Anky van Grunsven had aangegeven dat dit zeer waarschijnlijk haar laatste spelen zouden worden. Een opmerking die kwam na het zilveren landenresultaat. Na het winnen van het goud werd er door partner en coach Sjef Janssen subtiel gehint dat de Wereld ruiterspelen in 2010 misschien toch níet het laatste station is.
Terugkijkend op de dressuur mag er toch wel gezegd worden dat in de breedte van de sport nog veel voor verbetering vatbaar is. Dit werd zeker duidelijk tijdens de landenwedstrijd, waarbij zelfs drie combinaties onder de winstpuntwaardige grens van 60% reden. Maar zelfs de favorieten lieten fouten zien, die niet nodig waren. En ook de jurering werd aan de kaak gesteld. Al tijdens de landenwedstrijd werd de Duitse Gotthilf Riexinger bij M, tot pestkop gekroond vanwege zijn standaard lage punting die vooral bij de Nederlanders opviel. De Nederlandse juryvoorzitter Ghislain Fouarge die plaats had bij C vond echter dat die niet zo moeten zeuren. Toen Gotthilf, tijdens de individuele strijd, echter plaats nam bij C en daarmee jury-voorzitter werd kwamen de protesten ook los in het Amerikaanse kamp. De FEI besloot een onderzoek in te stellen, waarvan de uitkomst momenteel nog niet bekend is.


Hindernissen net te hoog voor Nederland

Afbeelding
Vincent Voorn met Alpapillon-Armanie
Foto: Kit Houghton/FEI
Vrijdag 15 augustus maakten de springruiters voor het eerst hun opwachting in de ring. Ook de springpaarden kwamen zonder problemen door de keuring heen, dus wat dat betreft zat Nederland niks tegen. Het systeem voor individuele en landenkwalificatie was opgesteld door iemand die waarschijnlijk dacht: "Waarom makkelijk doen, als het moeilijk kan?". Het Nederlandse springteam was evenals het dressuurteam de gelukkige om als eerste van start te gaan in de kwalificatieronde voor deelname aan de landenwedstrijd. Angelique Hoorn met O'brien beet de spits af van de in totaal 77 paarden die in de ring kwamen. De eerste vrouwelijke Nederlandse deelneemster (wat betreft het springen) op de Olympische Spelen nam één balk naar beneden, maar zette een eerste goede rit voor het Nederlandse team. Vincent Voorn deed hier een duit in het zakje door met Alpapillon-Armanie foutloos te eindigen. Slechts twaalf andere ruiters behaalden hetzelfde resultaat. Marc Houtzager met Opium nam weer eens de tijd voor het parcours. Hij had geen balken, maar wel twee strafpunten voor tijdsoverschrijding. Gerco Schröder met de 17 jarige Monaco hield de sterkte uitgangspositie van Nederland vast door slechts één balk er af te tikken. Dankzij dit resultaat ging Nederland als tiende van start in de eerste manche van de landenwedstrijd. De startvolgorde werd namelijk bepaald aan de hand van deze kwalificatiewedstrijd. Duitsland had 22 fouten in de kwalificatieronde en was het vijfde land dat van start ging. Amerika had het best gereden, dus mocht als laatste starten.
Zondag 17 augustus was de dag van de eerste manche. Zestien landen kwamen aan start in een parcours dat een scherpe tijd had en hindernissen die niet enkel opvielen door de bontheid aan kleuren, maar ook over enkele moeilijke lijnen beschikte. De sloot liet zich niet makkelijk nemen, maar ook een rood gekleurde stijlsprong die in een platte lepel lag was lastig. Eerst kwamen echter de individuele deelnemers in de ring, waaronder Jos Lansink met Cumano (v. Cassini) en de Ier Denis Lynch met Lantinus (v. Landkoenig). Beiden bleven foutloos, maar waren niet binnen de tijd waardoor ze allebei twee tijdfouten kregen. Angelique Hoorn was de 46ste ruiter en ging goed door het parcours. Echter op de driesprong die later in het parcours kwam ging de eerste balk eraf. Ze bleven echter binnen de tijd, waardoor het eind totaal op vier strafpunten bleef liggen. Marc Houtzager was de tweede ruiter van de Nederlanders en de 53ste ruiter in het parcours. De rit was constant te noemen. Opium was alert en nam alles met gemak, maar niet binnen de tijd. Er werden twee strafpunten uitgedeeld. Hiermee kwam Nederland op een steeds betere plek te staan. De zestien fout die Vincent Voorn met Alpappilon-Armanie maakte door drie balken eraf te tikken en in het water te belanden, konden op dat moment nog als afschrijfpost gelden. De sterke positie van Nederland werd minder toen bleek dat de punten van Vincent Voorn konden blijven staan, toen Gerco Schöder enkele minuten later drie balken er af gooide. De stijlsprong bleef niet overeind en ook hier sneuvelde de eerste hindernis van de driesprong. Gerco kwam op twaalf fout te staan. Met dit resultaat kwam Nederland op een gedeelde zesde plaats te staan.
Afbeelding
Angelique Hoorn met O'Brien
Foto: Sjoert.com
Weinig ruiters hielden de balken van de grond en diegene die dat wel deden, hadden evenals Marc te maken met tijdfouten. De Nieuw-Zeelandse Katie McVean met de BWP'er Forest (v.Forester) maakte het met 72 fout wel erg bont. Gelukkig eindigde ze nog wel binnen de tijd. Amerika kwam op een voorlopige tweede plek door slechts één ruiter te hebben die een balk had en een tijdfout. Deze vijf strafpunten mochten als afschrijfpost gelden. Zwitserland ging aan de leiding en het verrassende Zweden stond op een voorlopige derde plek. Voor Nederland was alles nog mogelijk, vanuit de zesde positie die gedeeld werd met Noorwegen. Groot-Brittannië stond met Canada op de vierde plek. Groot-Brittannië moest het echter vanaf dat moment zonder een aftrekpost en sterruiter John Whitaker met Peppermill (v. Burggraaf) doen. Peppermill had last van zijn rug, die een dag later opeens een stuk minder leek toen John Whitaker opeens wel op de startlijst stond van de tweede manche in de landenwedstijd. Zeven van de negen overgebleven landen ontstaken in woede toen bleek dat het commité dit in eerste instantie wilde toestaan. Ze staken hier een stokje voor door protest aan te tekenen. Het besluit werd teruggedraaid, omdat John Whitaker niet in de eerste manche was gestart. Hierdoor werd het Britse team woedend op de zeven landen die protest hadden ingediend. Ze hadden echter pech, want John Whitaker mocht niet meer starten.
Op de 18de werd er dus zonder John Withaker gestart. Angelique Hoorn was als 18de starter wederom de eerste Nederlander die van start ging. Na deze tweede manche zouden de winnaars in de landenwedstrijd bekend zijn. Oorspronkelijk zouden er acht landen door gaan, maar Duitsland en Australië stonden beide op de achtste plaats, dus gingen er negen landen door. Ook hier gingen eerst de individuele ruiters van start. Jos Lansink kwam heelhuids door het parcours, maar kregen vanwege tijdsoverschrijding twee tijdfouten. Angelique Hoorn begon goed, maar op de laatste hindernis van de eerste dubbelsprong kwam er een balk naar beneden die er even over na moest denken of hij wel niet of niet moest vallen. Verderop kwam er wederom een balk naar beneden. Angelique was niet geheel tevreden met de acht strafpunten. Als 27ste ruiter kwam Marc Houtzager met Opium in de ring. De combinatie ging goed van start, maar doordat Marc Opium na het water teveel terug nam kwam Opium in de moeilijkheden op de dubbelsprong. Hierdoor bleef het hout niet boven en kreeg Marc vier strafpunten en omdat Marc wederom niet binnen de tijd finishte kwam daar één tijdfoutje bij. Met een totaal van vijf strafpunten kwam Marc uit het concours. Vincent Voorn kwam iets later in de ring. Het werd een ware balkenregen. Op een van de laatste hindernissen kwam Alpapillon-Armanie niet goed uit, maar wilde toch springen. Hij belandde half in de staanders en Vincent moest oppassen dat hij niet zou vallen. Dat deed hij niet, maar hierdoor kon hij op de volgende hindernis niet goed aanrijden, waardoor er strafpunten voor een weigering werden bij geschreven. Inclusief tijdfouten kwam het totaal op 27 strafpunten te staan. Hiermee zou Vincent Voorn als aftrekpost gaan dienen. Voor Vincent waren de spelen voorbij, de pas 22 jarige ruiter had, begrijpelijkerwijs, meer glorie willen zien in zijn Olympische ritten.
Afbeelding
De Verenigde Staten hebben goud
Foto: Kit Houghton/FEI
De tranen stroomde over de wangen, hij had er meer van verwacht. Gerco Schröder kwam als laatste Nederlander in de ring en met slechts één balk op een stijlsprong kreeg Gerco vier strafpunten.
Nederland kreeg dus te maken met 34 strafpunten. Téveel om kans te maken op een medaille en Nederland eindigde op een gedeelde vijfde plaats met buurland Duitsland. De Verenigde Staten en Canada stonden beiden op twintig strafpunten en mochten in een barrage bepalen wie met goud en wie met zilver naar huis ging. Drie ruiters van het Amerikaanse team waren foutloos, Jill Henselwood met Special Ed (v. Argentinus) gooide er een balk af en daarmee ging het goud naar Amerika en het zilver naar Canada. Noorwegen werd verrassend derde en kreeg brons. Op de vierde plek eindigde Zwitersland en Duitsland en Nederland dus vijfde. Een prestatie van formaat voor een 'B' team. Maar mag je eigenlijk wel van een B-team spreken, als je met drie ruiters die aan het begin staan en één ruiter die in de bloei is van zijn carriere op een gedeelde vijfde plaats komt? Kun je dan niet stellen dat er enorm veel talent aanwezig is in de top en in de subtop?

Twee ruiters in de individuele top tien

Afbeelding
Marc Houtzager met Opium VS
Foto: Sjoert.com
Angelique, Marc en Gerco hadden zich alle drie met hun prestaties tijdens de landenwedstrijd gekwalificeerd voor de individuele finale. De beste 35 ruiters uit de landenwedstrijden mochten door. Deze werd donderdag 21 augustus gehouden, de woensdag ervoor was er nog een inspectie. De Nederlandse paarden kwamen fit door de keuring. het paard van de Duitser Christian Ahlmann, Cöster (v. Galato) werd positief bevonden op Capsaicin. Naast Cöster werden deze stof ook gevonden bij de paarden van de Noor Tony Andre Hansen, de Ier Denis Lynch en de Braziliaan Bernardo Alves. Denis Lynch was de enige ruiter die later die avond de pers te woord durfde te staan. Capsaicin is een stof die er voor zorgt dat de benen van het paard gevoelig worden, een balk aantikken zullen ze dan niet snel doen. Denis Lynch wees Equiblock als boosdoener aan, Equiblock is een gel die hij regelmatig op de rug van zijn paard smeert om de spieren op te warmen. Bij aankomst op de Olympische Spelen gebruikte hij het al en destijds is er een vrijwillige dopingcontrole afgenomen. Dat onderzoek was negatief. Noorwegen raakte hierdoor het brons kwijt, dat ging naar Zwitserland dat een plek opschoof. Nederland en Duitsland werden dus uiteindelijk vierde.
De finale op de 21ste ging gewoon door. Er werd gestart van onder naar boven. De beste ruiter startte dus als laatste. Gerco Schröder met Monaco gingen in de eerste ronde als elfde combinatie in de ring. Eén balk viel naar beneden, voldoende om door te mogen naar de tweede ronde die aansluitend werd gehouden. Marc Houtzager en Angelique Hoorn waren beiden foutloos, waardoor ook zij samen met de andere 22 beste ruiters door mochten naar de tweede ronde. Jos Lansink met Cumano waren eveneens foutloos en daarmee nog steeds in de race voor een medaille.
De tweede ronde was dus direct na de eerste ronde. De zesvoudige Olympische deelnemer Jos Lansink had twee fouten, waardoor hij geen barrage mocht rijden. Hij eindigde op de overvolle tiende plaats, die hij deelde met zes andere ruiters. Een ongelooflijke prestatie als je bedenkt dat een jaar daarvoor Cumano door deskundigen was afgeschreven voor de sport vanwege een ernstige peesblessure. Angelique en Marc hadden beide één balk en mochten wel de barrage rijden. Voor Gerco Schröder en Monaco zaten de Spelen erop. Met drie balken en één balk uit de eerste ronde kwam hij op een totaal score van zestien fout. Hij zou eindigen op de zestiende plek.
Afbeelding
De trotse individualisten van goud, zilver en brons
Foto: Kit Houghton/FEI
Twee Nederlanders dus in de barrage, die nog kans hadden op een gouden plak! Helaas plakte het anders uit. Beide ruiters hadden een balk in de barrage en dan maakt de tijd ook niet meer veel uit. Marc Houtzager (36.77s) eindigde met de bruine Opium op de achtste plek. Angelique Hoorn (36.89s) eindigde met de nog niet zo lang geleden voor het KWPN goedgekeurde hengst O'Brien op de tiende plek. Het was nog even spannend naar wie het goud zou gaan. Zowel de Canadeese Eric Lamaze met Hickstead (v. Hamlet) en de Zweed Rolf-Goran Bengtsson en zijn Ninja la Silla (v. Guidam) reden in de zeer spannende barrage voor het goud. Beiden kwamen door de finish heen met dezelfde tijd: 38.39 seconden. Ninja la Silla tikte er echter een balk af, Hickstead hield alles boven. Daarmee ging het goud naar Eric Lamaze met Hickstead. Brons ging naar Beezie Madden met Authenic die welliswaar foutloos bleef in de barrage met de snelste tijd 35.25, maar vier strafpunten tegenhad uit de eerste twee rondes. De Duitse Meredith Michaels-Beerbaums met Shutterfly (v. Silvio I) werd vierde. Rodrigo Passoa, die vier jaar geleden goud had, werd met Rufus (v.Landaris) vijfde.
Daarmee kwam er een eind aan het Hippische gedeelte van de Olympische Spelen. Met een zilveren team medaille voor het dressuurteam, een gouden medaille voor Anky van Grunsven, een vierde plaats bij het springen heeft Nederland laten zien dat zij beschikt over ruiters, amazones én paarden die nog kunnen groeien in hun werk en op een zodanig Olympisch niveau kunnen blijven presteren. Een ware belofte voor de toekomst.


Nederland succesvol te noemen

Afbeelding
Anky van Grunsven met Salinero
Foto: Kit Houghton/FEI
Een kleine smet kwam er ook nog op de dressuursport te liggen. Mythilus (v.Ferro) van de Amerikaanse Courney King werd naderhand eveneens positief bevonden op doping gebruik. Er werden sporen gevonden van de stof Felbinac, die kleine ontstekingen verminderd of opheft. Courtney heeft echter geen enkel idee hoe deze stof in Mythilus zijn bloed is gekomen. De B-stalen van de eerder beschuldige springruiters waren wederom positief, waardoor er begin september tijdens een hoorzitting van de FEI iedere ruiter zichzelf mag verdedigen en zijn of haar eventuele straf te horen zal krijgen. Als het tegenzit kunnen zij opdraaien voor alle kosten die gemaakt zijn tijden de Olympische Spelen voor zichzelf en hun paard. Deze kans zit er voor de Braziliaan Rodrigo Pessoa ook in, aangezien een krappe twee weken na de Olympische Spelen het bloed van Rufus ook positief bleek. Momenteel zijn er nog geen duidelijke bewijzen, al gaf Rodrigo wel aan dat het eerste onderzoek niet helemaal fout was. Als de B staal van Rufus positief wordt bevonden, schuift iedereen een plaatsje op in de uiteindelijke lijst.
Sjef Janssen zette zichzelf behoorlijk in de schijnwerpers met de prestaties van het Nederlandse dressuurteam.
Bijna iedere ruiter was tevreden met hun resultaten, de meesten wisten echter niet hoe snel ze weer naar huis moesten. De dressuurpaarden moesten hier nog even op wachten, omdat er wederom een tyfoon roet in het eten gooide.
De afsluitingsceremonie werd enkel door Tim Lips bezocht. Ergens is het jammer te noemen dat niet meer ruiters zijn gegaan, ookal werd de Hippische tak ver van de overige sporten gehouden. Om de oorspronkelijke gedachtegang áchter de Olympische Spelen in ere te houden, is het een kleine moeite om je als ware atleet te tonen bij de eindceremonie.
Aan de andere kant kun je stellen dat de organisatie achter de Olympische Spelen deze gedachtegang zelf blijkbaar ook al enkele jaren kwijt zijn, als je een sport wilt schrappen waarbij je écht als team moet functioneren wil je succesvol zijn. Als spring-, dressuur- of eventingruiter kun je het namelijk nooit alleen doen. Dan moet je één worden, zijn en blijven met je paard en volledig geconcentreerd te werk gaan.

Wie denkt dat de Olympische Spelen nu helemaal klaar zijn heeft het mis. De Paralmypische Spelen gaan over een kleine week van start. Dit zijn de Olympische Spelen voor ruiters met een handicap, die plaats vinden van zes tot en met elf september. Ook Nederland doet mee met een dressuurteam;
Ineke de Groot, Grade IV met Indo (v. Rex Magna)
Sabine Peters, Grade IV met Donna DM (v. De Niro)
Petra van de Sande, Grade II met Toscane (v. Obelisk)
Sjerstin de Vries-Vermeulen, Grade IV met Sultano (v. Sultan)


Wist je dat...

Martenique
Berichten: 1606
Geregistreerd: 31-05-01
Woonplaats: Enschede

Re: Een terugblik op de Hippische Olympische Spelen

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-09-08 03:26

Wat een ontzettend mooi en leuk geschreven stuk! Ondanks dat ik hele moe ben heb ik het met veel plezier helemaal uitgelezen nu Lachen

Een hele dikke pluim voor de nieuwsredactie!! Gedurende de OS had ik namelijk geen tijd om het op tv te volgen en heb ik dus serieus Bokt gevolgd om op de hoogte te blijven.

Alja

Berichten: 27184
Geregistreerd: 05-10-02
Woonplaats: Emmercompas-cuum

Re: Een terugblik op de Hippische Olympische Spelen

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-09-08 05:23

jemig wat een verhaal zeg Lachen
maar prachtig geschreven...

snater
Berichten: 317
Geregistreerd: 31-05-07

Re: Een terugblik op de Hippische Olympische Spelen

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-09-08 16:47

Sammie schreef:
Nieuwsredactie
(overname niet toegestaan)

De afsluitingsceremonie werd enkel door Tim Lips bezocht. Ergens is het jammer te noemen dat niet meer ruiters zijn gegaan, ookal werd de Hippische tak ver van de overige sporten gehouden. Om de oorspronkelijke gedachtegang áchter de Olympische Spelen in ere te houden, is het een kleine moeite om je als ware atleet te tonen bij de eindceremonie.


Ik vind het leuk dat er zo'n uitgebreide terugblik wordt geplaatst op dit forum, maar het is wel jammer van de vele grammaticale, spellings- en stijlfouten. Bovenstaande quote is bovendien een opmerking die niet thuishoort in een nieuwsbericht. Het stukje is wel erg compleet en voorzien van mooi beeldmateriaal OK dan! .

milou123

Berichten: 7674
Geregistreerd: 16-05-06

Re: Een terugblik op de Hippische Olympische Spelen

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-09-08 18:04

Imke is anders ook bij de sluitingsceremonie geweest hoor.

___Tessa___

Berichten: 2146
Geregistreerd: 01-04-07

Re: Een terugblik op de Hippische Olympische Spelen

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-09-08 17:32

Leuk stuk, heb dat van het springen niet meer gelezen, werd me wat teveel Knipoog

Ik wist niet eens dat Tim Lips uiteindelijk 15de was ipv 16de en dat Leon Thijssen reserve was Knipoog