Een paard dat met bebloed been een stapmolen voort trok op de Auwerwetse Boekelse Oogstdag, heeft zondagmiddag tot verschrikte reacties bij enkele omstanders geleid.
Ze beklaagden zich bij de eigenaar van het paard en bij de organisatie, over mishandeling van het paard. Tijdens het rondstappen kwam er een ketting tegen een van de benen van het paard. Dat leidde tot een schaafwond. "Ik was er zelf bij. Het was een stukje van vier centimeter breed waar het haar van af was", zegt secretaris Peter Bongers van de Oogstdag. "Daarop is het paard stilgezet en is de dierenarts gewaarschuwd. Ik weet niet of die ook gekomen is, maar het been is wel met spray behandeld. Daarna kon het paard weer door. Er was weinig aan de hand, rijzadels leiden ook wel eens tot schuurplekken." De organisatie van de Oogstdag kreeg een mail binnen over de toestand van het paard. Bongers: "Die gaan we netjes beantwoorden."
Volgens omstanders werd het incident echter afgewimpeld door het bestuur, als in onderstaand ooggetuigenverslag te lezen;
Citaat:Op de boekelse oogstdag was een belgisch trekpaard aanwezig dat constant rondjes liep om een kafmolen in beweging te zetten.
Aan iedere kant van het paard hing een ketting, en de buitenste ketting schuurde constant tegen het been van het paard en hierdoor was het vel van het been.
De omstanders maakten de begeleider en eigenaar hierop attent,maar die reageerden: "Wat kunnen wij er aan doen," en de festiviteit ging weer vrolijk verder.
Toen hebben enkele omstanders er melding van gemaakt by de organisatie /secretariaatstent, maar die reageerden op exact dezelfde wijze: "We zullen wel kijken".
Daarna had de eigenaar toch op aandringen van de omstanders een doek om de ketting gebonden, maar het vel was al van het been en het schuren tegen het been ging gewoon door.
Daarna kwamen er 4 man kijken van de organisatie (mannen met rode truien) en reageerden van:
"We doen er na afloop van het festijn wel wat jodium op en dan zal het wel goed zijn."
Ze stonden er zelfs nog om te lachen dat omstanders commentaar maakten op deze handelswijze.. De eigenaar lachte er ook wat mee en riep zelfs : "Het is mijn paard en hiermee kan ik doen wat ik wil!"
Alles ging weer gewoon door. Ook stonden er toeschouwers (uit de gemeente en omliggende dorpen) die het niet erg vonden en of er niets van durfden te zeggen en zeiden: "Dit was vroeger ook zo en het paard kan niet anders ingespannen worden."
Toegevoegde quote afkomstig van http://boekel.nieuws.nl