Geplaatst 
De 40-jarige amazone gaat in Hongkong op jacht naar haar derde gouden medaille.
Veertig jaar is ze, olympisch amazone met een grote staat van dienst, maar er is bij Anky van Grunsven nu meer dan het paard dat telt. Haar jonge kinderen, Yannick Janssen en Ava Eden, zijn mee op de olympische expeditie naar Hongkong. ‘Ik geloof niet dat ik nog een maand zonder mijn kinderen naar een groot concours ga. Trouwens ook niet naar een klein concours. Ze zijn nog altijd mee geweest.’
Het was haar grootste prijs in Athene. Ze won er voor de tweede keer op rij het olympisch goud in de dressuur – met Salinero – maar al snel lekte uit dat ze zwanger was, van haar eerste kind. Echtgenoot Sjef Janssen, ook de bondscoach van het dressuurteam, had het in de feestvreugde aan de bar uit de mond laten vallen. Het werd op tv zelfs aangekondigd.
Van Grunsven: ‘Ik dacht: nu ga ik eerst maar eens mijn moeder bellen. Het is niet zo handig als iedereen het weet. En zij nog niet.’
Anky – een van de sterkste merknamen in Nederland – was daar in Griekenland de ontspanning zelve. ‘Ik vind deze olympische wedstrijd in Hongkong al weer veel spannender dan in Athene vier jaar geleden. Toen was voor mijn gevoel alles dat ik zou winnen meegenomen. Ik was er in 2003 tien maanden uitgeweest door een beenbreuk, mijn vader was overleden. Dan kun je relativeren.
‘Nu voel ik wel de druk van wat mensen vinden en denken. Die druk leg ik me trouwens ook zelf op. Dat ik , met Isabelle Werth, de uitgesproken favoriet ben. Vier jaar geleden heb ik in Athene niet eens over goud nagedacht. Toen was een medaille al super. Salinero was tien jaar. Het was zijn eerste grote kampioenschap.
‘Uit het niks winnen is ook veel simpeler dan als favoriet moeten winnen.’
In Hongkong is het gezin Van Grunsven-Janssen ondergebracht in een appartement. De oppas (‘de nanny’) is mee, hartsvriendin Fransje Murphy (‘ze heeft weer de pas van paardeneigenaar’) komt en man Sjef heeft een auto gehuurd – en een mannetje bij de poort omgekocht – om makkelijk bij de geweldige renbaan van Sha Tin te komen.
Daar vinden, volgende week woensdag te beginnen, de dressuurwedstrijden plaats. Eerst de teamwedstrijd, daarna de Grand Prix Special en de kür voor het individuele kampioenschap. Van Grunsven, bezig aan haar zesde Olympische Spelen sinds 1988, heeft in het weekeinde al drie keer gereden in de hoofdring, onder de schijnwerpers.
‘De wedstrijden vinden hier ’s avonds plaats. Salinero moet wennen aan het licht op Sha Tin, maar ook aan de tribunes. Hoe zijn die verlicht? Als hij niet alles ziet, wordt hij schichtig. In Athene sloeg hij bij de eerste proef op hol. Heb ik daarna een paar fotografen naar de stal gehaald en die lieten hun motordrives ratelen. En chef d’equipe George de Jong ging met een parasol langs de ring zwaaien. Zodat hij daar aan kon wennen.
‘Ik ging Salinero na de warming-up in die warmte van Griekenland vijf kwartier los maken. Wat heel veel is voor die temperatuur daar. Maar dat paste toen, want hij was een ADHD-paardje. Nu is hij vier jaar ouder, wijzer en rustiger. Maar als het druk wordt in zijn hoofd, heb je je handen vol.’
Om de strijd in Hongkong in redelijke ontspanning aan te kunnen gaan, heeft ze zich ten doel gesteld met het team een gouden medaille te winnen, ten koste van abonnementhouder Duitsland. ‘Dat goud heb ik nog niet. Wel al drie keer zilver, in Barcelona, Atlanta en Sydney. En vier jaar geleden vielen we door blessures van de nummer twee en drie zelfs naast het podium. Ik zie dat zeker als een uitdaging. We hebben het goede gevoel. En we hebben ook een heel sterke reserve. Dat scheelt, ook al zijn alle paarden nu fit.’
Van Grunsven die in de Nederlandse klassementen op gelijke hoogte (3 goud op rij) met de cavalerist Pahud de Mortanges kan komen, wordt door haar omgeving rustig gehouden. Ze geeft toe dat ze de neiging heeft te snel in wedstrijdspanning te komen. Haar voorbereiding is dan ook lang.
‘Hier waren we bijna drie weken voor de eerste wedstrijd, in Sydney was dat vijf weken. Wij willen alles gezien hebben, alles onder controle hebben. Als de paarden eerder naar Hongkong hadden gekund, dan waren we misschien nog eerder vertrokken.
‘De spanning blijft altijd, zeker in deze sport. Wij willen al jaren de jurering hervormd zien, maar we komen er niet doorheen. Bij ons kan het zo zijn dat als je door vier juryleden als eerste wordt geplaatst en door één op de tweede plek wordt gezet, je dan nog tweede wordt. En een protest kun je niet indienen.
‘Daarom vind ik het spannend, want het is altijd afwachten. Als je dressuur rijdt, probeer dan voor jezelf nooit over de uitslag na te denken. Rijden in het hier en nu, dat helpt.’
Lees ook de nieuwe column van Anky: [OS] Anky van Grunsven voelt precies dezelfde spanning
Yannick en Ava zijn ook tijdelijk mede-eigenaar van Salinero zodat ze de stal in mogen.
