www.tctubantia.nl
Dat de Schröder Masterclass, ooit half-en-half als grap begonnen, een hippisch evenement is geworden dat er zijn mag, mocht gisteravond andermaal blijken. Het is met zijn vijf hindernissen waarschijnlijk het kleinste concours hippique van Nederland, en ook nog één dat ruiters van naam trekt en zo'n vijfduizend mensen aan publiek.
De voor de gelegenheid opgetrokken tribunes op het Tubbergse raadhuisplein liepen vol, in de viptent was het spitstijd en achter de dranghekken bij de ingang van het parcours stond het publiek rijen dik.
De Vriezenveense ruiter Rob Scherphof, deelnemer en tevens één van de mede-organisatoren, wierp dan ook een tevreden blik op de hele ambiance. " Er zijn tegenwoordig zelfs meer inschrijvingen dan we eigenlijk kunnen hebben." Er kwamen nu negentien combinaties aan de start, eigenlijk vier meer dan ze ooit als maximum in gedachten hadden. Maar een kniesoor die daarop let.
Scherphof zelf kenschetst zich als één van de zeldzame hobbyruiters in dit gezelschap: "Op één ander na rijden hier allemaal profs."
Ze moeten zich een weg zien te banen op de ongewoon kleine piste, en al is daardoor het aantal hindernissen beperkt, die vijf die er staan zijn wel volwassen.
Dus onderschat het niet, waarschuwt Scherphof na zijn eerste - foutloze - ronde op zijn paard Valdisere.
Een van de specifieke moeilijkheden: "De paarden moeten naar de richting van het publiek springen, dat ook nog eens heel dichtbij zit, en soms worden ze daar nerveus van. Ze zijn dat niet gewend. Zeker niet als iedereen ook nog eens een paraplu op steekt." Het bleef echter tot een buitje beperkt.
Maar de sfeer wordt vooral bepaald door het 'onder-onsje' dat de Masterclass toch ook is. Weliswaar is er een eerste prijs te verdienen van 2000 euro, en een 'startgeld' van 100 euro, 'maar daar hoeven mensen van dit niveau het niet voor te doen.'
Aldus Sijbren Zandstra, voorzitter van wat tegenwoordig de 'stichting Masterclass' is en man van het eerste uur, toen alles nog een grap leek. De gebroeders Schröder verzonnen het. Op een bruiloft. En ze riepen Zandstra erbij. "Zou leuk zijn, een concours voor het gemeentehuis van Tubbergen." Zandstra verzekerde zich er een paar weken later van dat het niet alleen maar een idee was, zoals je op bruiloften kan krijgen, en ze begonnen. De drie gerenommeerde Tubergse ruiters, hun (vaak even gerenommeerde) vrienden en vakbroeders, zand op het raadhuisplein en springen maar. Nogal provisorisch allemaal.
Nu, met de negende aflevering, is er geen sprake meer van los gestort zand, maar van een professionele waterbestendige vloer van zand op een kunststofraster. Er zijn tribunes en er zijn geen gemeentelijke autoriteiten meer waaraan ze eerst moeten uitleggen waarvoor ze precies vergunningen nodig hebben. " Wat dat betreft kunnen we op de automatisch piloot werken", ervoer Scherphof.
Op nu naar de tiende aflevering. De voorzitter is nu al op zoek naar nog meer toppers. Jeroen Dubbeldam heeft hij al binnen: " Die heeft beloofd dat hij er volgend jaar is." En het prijzengeld wordt misschien hoger. Al blijft deelnemen belangrijker dan winnen. Die winst ging overigens naar Pieter Jan Berkers voor Gerco Schröder en Gert Jan Bruggink.