www.pzc.nl
"Bah wat vies, dat paard staat te poepen en stinkt", zegt een klein meisje met een beteuterd gezicht.
IJzendijke ruikt deze zaterdag weer naar paarden. Het is de 37e editie van de Folkloristische Dag. En wat die geur van paarden is, wist oud-voorzitter van de Folkloristische Dag Pol van de Vijver ooit als volgt samen te vatten. "Een klein beetje ontlasting, urine en zweet. Prachtig."
IJzendijke genoot ooit bekendheid dankzij de Stallen de Dobbelaere. Het was de tijd dat het trekpaard de kameraad van de boer en bron van energie op het land was. De tijden van Nico van het Zwartewater en Nico van Beek, befaamde hengsten van het koudbloedras. Of de tijd van Clairon de Lys, de hengst die problemen had om tot dekking over te gaan, maar eenmaal bezig niet van ophouden wist.
Eenmaal per jaar staat het paard centraal in IJzendijke. Bijvoorbeeld bij het ringrijden. De ruiter zit voor vertrek gespannen op zijn paard. Nee, niet op een zadel. Dat is evenals stijgbeugels uit den boze. De ruiter klakt met zijn tong en het paard galoppeert weg. De berijder zit voorovergebogen met zijn lans in de aanslag en probeert de ring die halverwege het parcours hangt te steken. Daarbij opgezweept door Mark van de Vijver, die de taken van zijn vader Pol heeft overgenomen. "U moet het echt niet onderschatten wat hier gebeurt", roept hij in de microfoon. "Het is een heel klein ringetje dat gestoken moet worden. En dat vergt voor de deelnemers heel wat training."
Dat kan de vijfentwintigjarige Digna de Visser uit Ritthem wel beamen. "Wil je in de prijzen vallen, dan moet je heel veel oefenen. Dat doe ik dan ook en ik merk de laatste tijd dat het steeds makkelijker wordt." De Visser is het ringrijden met de paplepel ingegoten. "Zowat m'n hele familie heeft aan ringrijden gedaan. Ik kon dan ook moeilijk achterblijven. Wat ik het leukste vind? Ach, de sfeer tijdens een wedstrijd spreekt me wel aan. Je komt de andere deelnemers geregeld tegen."
De Visser valt met haar paard Madam niet in de prijzen. Roel Willemse uit Domburg met zijn paard Guus wint in de finale uiteindelijk de pollepel en het kampioenschap van IJzendijke. En wat doen ze in IJzendijke met een winnaar? Juist ja, die jonassen ze. "Wat een talent", voegt Van de Vijver er nog aan toe. "Een prachtige wedstrijd, maar het gaat uiteindelijk om de eer." Wat ook een eer is in IJzendijke, is een rondje op de markt op een boerenwagen. Een eer die weggelegd is voor het college van burgemeester en wethouders. Dat pretje valt echter in eerste instantie in het water. De boerenkar waar de hoogwaardigheidsbekleders op moeten zitten, heeft pech. Enkele uren later is het euvel hersteld. Katja en Rika kunnen met hun gevolg een ererondje maken. Een ererondje? In galop wordt er zelfs nog een rondje gereden. "Is dat niet genieten", roept Van de Vijver in z'n microfoon. Want gaat het vandaag niet, zoals Van de Vijver al eerder zei, om de eer?