www.destentor.nl
Of het bouwwerk de zegen van de stichting Levende Stadsgeschiedenis zou krijgen is nog maar de vraag.
Zeker is wel dat het opzienbarende varende museumkasteel Vlotburg, dat maandagavond afmeerde aan de Schuttevaerkade, veel bekijks trekt. Niet in het minst omdat er twee paarden op het dek wonen. Komende weken blijft het museumschip in Zwolle.
Het is een imposant stuk timmerwerk wat er op het stalen casco van het vrachtschip de Andisa (50 bij 6,5 meter) is gezet: een heus kasteel, opgebouwd met liefst zestig ton hout, inclusief twee kasteeltorens waarop geharnaste soldaten de wacht houden. Een loopplank annex kasteelpoort vormt de entree. Lenny Vries is de kasteelheer, hij wordt afwisselend bijgestaan door zijn vrienden Jan Westerhuid ('een scheepstimmerman, zonder hem ben ik lam') en Gerard Stegeman (tot ridder geslagen!) terwijl ook Vries' levensgezellin Christel en diens dochter volop meewerken.
Beneden zijn twee dekken volgestouwd met harnassen, martelwerktuigen, oude ambachten en een middeleeuwse herberg.
Jeugd kan in het mobiele museum op eigen houtje een puzzeltocht ondernemen. Voor vragen staat Vries altijd klaar.
Arnhemmer Stegeman, oprichter van de Ridderlijke Broederschap der Lage Landen, kwam Vries een jaar of achttien geleden tegen. De band was gezien de gedeelde passie snel gesmeed. "Hij was vijftien jaar geleden al met deze boot bezig. Ik wist dat het hem ging lukken. Ik ben hem gaan assisteren op mijn vrije dagen. Ik schilder graag en calligrafeer schilden voor hem en dergelijke."
Op het dek staan, vlak naast een schandpaal, paard Wodan en het kleine voormalige circuspaardje Hercules. Ze kunnen uit de voeten op de ondergrond van zeil en steentjes. Enkele malen per dag bestijgt ridder Lenny zijn ros, om voor het oog van het publiek te steigeren en andere kunsten te vertonen. Zo nu en dan worden de paarden met een kraan van boord getakeld voor een uitje. Vries stelt de Dierenbescherming al meermalen aan boord te hebben gehad. "Maar het is uiteindelijk altijd goed. De paarden zijn gelukkig. Ik ben geen baas voor Wodan, we zijn meer partners. Ik doe hem dan ook geen bit in, en beloon hem met worteltjes."
Vries: "We krijgen dagelijks zo'n veertig mensen op bezoek. Geen champagne en kaviaar, maar genoeg om van te leven", stelt Vries. "In de winter komen er vooral scholen langs, in de zomer zijn het meer gezinnen. Maar ik ben hier eigenlijk altijd, het werk is toch nooit af he. Zeker, ik ben hier altijd bezig."
Voor de duidelijkheid: de Vlotburg vaart prima. Als de paardenstal plat wordt gegooid zakken ook de kasteeltorens goeddeels onderdeks en heeft de schipper vrij zicht vanuit de stuurhut. Overigens moet de schipper voor elke reis ingehuurd worden. Vries heeft zelf niet alle vaarpapieren.
Klik hier voor een filmpje
Klik hier en hier voor foto's.