telesport.nl
![Afbeelding](http://static.bokt.nl/upload/9687/foto50~0.jpg)
Het CHIO Rotterdam heeft veel duidelijk gemaakt. Naast Imke Schellekens-Bartels en ik gaat Hans Peter Minderhoud mee als teamlid van de olympische equipe. Adelinde Cornelissen is de meereizende reserve. En met Godhilff Riexinger als Duitse juryvoorzitter, over zeven weken ook in Hongkong, zijn de stellingen weer op scherp gezet. Het wordt tijd dat ons jurysysteem op de schop gaat.
In het Kralingse Bos was er opnieuw discussie over de punten van de jury en dan in het bijzonder van het Duitse jurylid aan de Nederlandse ruiters. Ook in de finale kür op muziek was ik licht teleurgesteld in mijn cijfers. IPS Salinero liep super, maar ik zag dat niet helemaal terug in de jurering. Nu kan ik een hele waslijst opvallende punten noemen, maar dat heeft in mijn ogen niet zoveel zin. Wat veel beter zou zijn, is als ons systeem zo objectief mogelijk gemaakt wordt. Kijk naar het kunstrijden en turnen. In de laatste sport zitten twee A-juryleden, die slechts bepalen uit welke elementen een oefening precies bestaat.
Een tweede groep juryleden doet niets anders dan aftrek geven voor fouten. Het laatste cijfer wordt afgetrokken van het eerste. Op die manier heeft dus geen enkel jurylid zeggenschap over het eindcijfer. En als ze twijfelen (of een turner dient een protest in), voelt niemand zich te groot om de televisiebeelden erbij te halen. Nee, dan ons jurysysteem. Alle vijf juryleden geven al sinds jaar en dag voor alle onderdelen cijfers van 1 tot 10. Maar de motivatie om een cijfer te geven is heel subjectief. Dus er is niet duidelijk waarom een ruiter van het ene jurylid een 6 krijgt voor een onderdeel en van de andere een 8.
Natuurlijk zijn er de FEI-reglementen, maar die laten te veel ruimte voor persoonlijke interpretatie. Er moeten duidelijke richtlijnen zijn over hoe te meten. Want hoe interpreteer je 'degree of difficulty', dus zeg maar de moeilijkheidsgraad, van je proef? Zowel in dat onderdeel als de choreografie en de muziek verschilden de juryleden in mijn kür steeds 1 tot 1,5 punt van elkaar. Omdat er ook nog eens een coëfficiënt overheen gaat, is er tussen de juryleden een reëel verschil van een paar procent. En dat is gewoon te veel. Het heeft alleen geen zin om me er druk om te maken. Ik zeg altijd: dan moet je maar gewoon de sterren van de hemel rijden, dan is er ook geen ruimte voor discussie.
We moeten ons sowieso nu echt gaan voorbereiden op de Spelen. Op de terugweg van Rotterdam zat ik te rekenen en ik realiseerde me opeens hoe kort dag het is. Er resten nog een krappe vijf weken tot de Spelen en er moet nog van alles gebeuren. Volgende week staat Aken op het programma. Daar rijd ik de CDI-tour met IPS Painted Black. Dan gaan de dressuurpaarden al op 17 juli in quarantaine en op de 25e vertrekken we naar Hongkong.
Gelukkig hebben mijn beide paarden deze week hun entingen gehad, dus dat is al mooi geregeld. Dan moeten alle spullen voor de paarden verzameld worden en onze koffers worden gepakt. De organisatie van die onderneming begint deze week al, want ik wil er zeker van zijn dat we niks vergeten. Zeker ook omdat mijn twee kinderen én nanny ook meegaan. Dat vereist nog meer handelingen voordat we bepakt en bezakt richting Hongkong vertrekken.
Anky van Grunsven
Verwant artikel:
[VN] Dressuurstaf neemt Duits jurylid stevig op de korrel