Geplaatst telegraaf.nl
Painted krijgt negens en tienen voor Piaffe.
Het zijn spannende tijden. Op Outdoor Gelderland, het Concours Hippique dat morgen begint in het Gelderse De Steeg, worden de eerste contouren zichtbaar van de driekoppige dressuurequipe die over twee maanden Nederland vertegenwoordigt tijdens de Olympische Spelen in Hongkong. Op zich staat er nog niets vast, want ook de internationale dressuurwedstrijd in Rotterdam over twee weken geldt als kwalificatiemoment. Maar ik merk aan de ruiters om me heen, dat het nu echt serieus wordt...
Mijn focus ligt net even anders. Dit concours is geen wedstrijd waarop ik mijn kampioenspaard I.P.S Salinero in zijn olympische vorm wil tonen. We zitten momenteel namelijk midden in een voorbereiding. Op zich weet ik natuurlijk allang wat ik aan hem heb. We zijn nu al zo lang samen. Maar het kan zijn dat ik hem deze wedstrijd in De Steeg misschien iets zal corrigeren of misschien probeer ik wel iets uit, als een bepaalde situatie zich aandient. Normaliter haal je zoiets tijdens een titeltoernooi of groot kampioenschap niet in je hoofd, omdat je dan een paard zo vlekkeloos mogelijk door de proef wilt laten lopen.
Maar nu wil ik met Salinero nog enkele puntjes op de i zetten, zodat hij weet waar ik over een tijdje naartoe wil. Thuis tijdens de trainingen loopt het al goed, maar in de wedstrijdring met publiek, een andere stal, vreemde geluiden en de spanning voor de proef, is toch altijd alles anders. Tijdens Outdoor Gelderland krijg ik mooi nog eens de gelegenheid dat met hem door te nemen.
Wat Salinero betreft, lig ik voor mijn gevoel eigenlijk prima op schema. Mijn grootste uitdaging de afgelopen weken betrof veel eerder zijn eventuele vervanger tijdens het olympisch toernooi, I.P.S Painted Black. Deze 11-jarige hengst is het laatste jaar als een komeet omhooggeschoten, maar de laatste weken liep het met ons samen nogal stroef. Niet thuis op de training. Daar was ik hartstikke tevreden over hem. En ook tijdens het losrijden voor een wedstrijd deed-ie precies wat ik vroeg. Maar in de wedstrijdring had ik mijn handen vol aan hem. Ik moest echt alle zeilen bijzetten.
Je kan nou eenmaal moeilijk vragen wat er aan de hand is. Hij is een dekhengst en die klus vraagt ook dagelijks veel inspanning van 'm. Ik heb de laatste weken echt zitten puzzelen. In het Duitse Lingen diende zich afgelopen weekeinde in eerste instantie weer hetzelfde probleem aan. In de Grand Prix moest ik hem stimuleren om over te gaan tot actie. Daarop besloot ik het voor de kür op muziek helemaal anders aan te pakken. Ik heb hem slechts een kwartiertje heel licht ingereden.
En hij liep vervolgens zijn beste proef ooit. Voor zijn piaffe kreeg ik zelfs negens en tienen. We wonnen gelijk de wedstrijd voor enkele concurrenten die we over twee maanden ook in Hongkong treffen. Met een grote glimlach reed ik terug naar huis. Niet zozeer om het resultaat. Natuurlijk, winnen is altijd leuk. Maar ik vond het vooral heel mooi dat ik weer goed contact met Painted kreeg. Een typisch geval waarom ik maar geen genoeg krijg van onze sport. Overigens weet ik natuurlijk niet helemaal zeker of we het lek nu boven hebben. Ik zal het in Outdoor Gelderland nogmaals testen. Maar het lijkt er wel degelijk op dat we stappen in de goede richting hebben gezet.
Anky van Grunsven
