Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-04-08 17:56

Koetsier en passagier gewond door val van koets update

Geplaatst door de TopicStarter : 21-04-08 17:56

http://www.omroepflevoland.nl/2771fa14- ... wsID=46350
omroepflevoland.nl

Een koetsier uit Almere en zijn passagier zijn zondagmiddag gewond geraakt doordat het paard van de Almeerder op hol sloeg. Het ongeval gebeurde op de Slingerweg bij Zeewolde.

De man viel van zijn wagen en liep daarbij een verwonding aan zijn hoofd op. Hij is naar het Flevoziekenhuis in Almere overgebracht.

Ook de passagier viel van de wagen. Zij is ter plekke behandeld aan haar verwondingen.

Deel op Facebook Tweet Foutje gespot? Tip de redactie

**Geplaatst**: 21-04-08 18:44

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 21-04-08 18:44

Jeetje. :|

**Geplaatst**: 21-04-08 20:55

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 21-04-08 20:55

jeetje, ook al

zondag middag is ook mijn (vz)pony met kar op hol geslagen, alleen zat ik er alleen op. de gene die mee reden liepen ernaast omdat er een paar motoren aankwamen en toen sloeg die dus alsnog op hol, een motorrijder geraakt en 3 tegenliggers, omdat hij onbestuurbaar bokkend voor de wagen aan de verkeerde kant van de weg in rengalop ging. zo een hele tijd doorgegaan totdat we vlak bij huis waren en hij zijn zus hoorde hinneken, toen ging de noodrem erop en konden we met hulp van toestanders van de wagen halen. (de 2 meerijders zijn achter op 2 motor's gegaan die me nogniet voorbij waren) ondertussen door het bokken en door een paar hobbels was de rechter lamoen al uit het lichtoog geschoten. wagen erachter vandaan gehaald, paard naar huis gelopen en wagen later opgehaald. gelukkig is het paard er met de schrik en spierpijn vanaf gekomen. ik heb alleen last van me pink en enorme spierpijn van het proberen te sturen en terug te nemen van een panisch paard en de wagen had helemaal niks. de motor en de auto's hadden gelukkig ook geen schade, dus gelukkig goed afgelopen. maar de mencarriere van mijn (vp)paard zijn afgelopen. een jaar geleden had die het ook al gedaan en we waren net 6 weken weer rustig bezig met voor de kar lopen. helaas niet gelukt dus....

**Geplaatst**: 21-04-08 22:31

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 21-04-08 22:31

@Tassie: dat is schrikken! Ik zou er zelf ook niet meer aan beginnen.

Ik men zelf nog niet heel lang, maar schrik me altijd wild van die berichten.
Mijn rijdpaard heb ik al heel lang dus hier heb ik meer vertrouwen in...
Ik zal nog heel wat menuren moeten maken voordat ik me op de bok ook zo thuis voel...

**Geplaatst**: 22-04-08 01:11

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 22-04-08 01:11

Koetsier en passagier allebei van de wagen gevallen. Ehm... waar is dat paard gebleven? Hopelijk ongedeerd?

**Geplaatst**: 22-04-08 10:10

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 22-04-08 10:10

Jeetje.. In Almere.. Wat vreselijk! Ben benieuwd hoe het nu met ze gaat!!

**Geplaatst**: 22-04-08 18:54

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 22-04-08 18:54

Sientje schreef:
Koetsier en passagier allebei van de wagen gevallen. Ehm... waar is dat paard gebleven? Hopelijk ongedeerd?

dat vroeg ik me ook al af.
jeetje is wel schrikken, al die rotbericht ook altijd (helemaal niet leuk voorpaginanieuws:P)

**Geplaatst**: 22-04-08 19:46

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 22-04-08 19:46

paard is oke, dit heb ik weer op een ander forum gelezen die passagier komt daar.
menner ligt nog in het ziekenhuis en kan al het goeds van de wereld goed gebruiken.
gr.

**Geplaatst**: 23-04-08 00:48

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 23-04-08 00:48

O gelukkig is het paard ok. Ik duim voor de menner, dat klinkt niet al te best.

**Geplaatst**: 29-04-08 00:46

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 29-04-08 00:46

zoo en ook zo dicht bij had me vz paard kunne zijn Verdrietig

**Geplaatst**: 29-04-08 00:50

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 29-04-08 00:50

De menner ligt nogsteeds op de IC. Laten we met z'n allen duimen voor zijn herstel. En zelf een cap opzetten, als we met paard en wagen op pad gaan...

**Geplaatst**: 11-05-08 15:17

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 11-05-08 15:17

Hallo Allemaal.

Ik ben de dochter van de koetsier. Ik zat naast hem op de koets en ben ongedeerd gebleven. Helaas is mijn vader afgelopen woensdag overleden aan de gevolgen van dit ongeluk.
Toen het nieuwsbericht op Bokt verscheen heb ik de nieuwsredactie via de mail benaderd met de vraag of het nieuwsbericht aangepast kon worden, helaas heb ik hier nooit een reactie op gehad, en heb dus nu besloten zelf mijn verhaal maar te doen.
Ik lees vaak op bokt, maar ben eigenlijk meer actief op een ander forum. (www.ijslanderforum.nl) Hier heb ik vlak na het ongeluk mijn verhaal gedaan, en elke dag een stukje geschreven om te vertellen hoe het met mijn vader ging. dit is hier te lezen: http://z14.invisionfree.com/IJslanders/index.php?showtopic=7911

Hieronder kunnen jullie mijn verhaal lezen.

In dit stuk vertel ik het verhaal over het ongeluk wat ik met mijn vader heb gehad.
Ik hoop dat mijn verhaal er toe zet dat mensen zich beseffen hoe belangrijk het is om een cap te dragen in de paardensport, welke tak dan ook. Wij hebben ons nooit beseft dat we op de koets ook een cap moesten dragen, maar als we dat hadden geweten was mijn verhaal misschien heel anders afgelopen....

Zondag 20 april.

Alexa en ik hebben met martha een ritje gemaakt. Het is prachtig weer. Bij aankomst op stal zien we pa in de bak rijden. Terwijl ik bezig ben met afzadelen hoor ik hem roepen: “Maartje kom eens”. Ik loop naar de bak, en vraag: “Wat is er dan?”. “Heb je zin om nog even mee naar buiten te gaan?”. Dat is goed zeg ik, maar ik zadel eerst even verder af, en ga nog even naar het toilet.
Terug bij de bak aangekomen vraagt pap of ik nog even verder wil rijden, zodat hij ook nog even naar de wc kan gaan. Ik zie hem terugkomen en stuur Douwe het erf op. Pa stapt op en gaat naast me zitten. “Rijd jij dit keer maar, dan kan ik er ook eens rustig naast zitten”.

Onderweg probeert pap me alles te leren wat hij tijdens zijn cursus koetsiersbewijs allemaal al heeft geleerd, wat de nodige komische discussies teweeg brengt. Na het lange gallopeerpad besluit ik de leidsels aan hem terug te geven, het is tenslotte zijn paard, en ik wil ook wel eens zien wat hij in de tussentijd geleerd heeft. “Dan kan ik mijn liga tenminste opeten, ik ga zowat van m’n graat” zeg ik nog tegen hem. “Dan wil ik wel weer op mijn eigen plekkie zitten hoor!” zegt pa, en zo geschiedde, we wisselden van plek. Over het gallopeerpad weer terug. “Waarom ga je linksaf pa, wil je niet over het fietspad naar huis?” “Ik wil gewoon deze kant op, dat doe ik altijd” antwoordde hij een beetje nors. Rechtsaf wilde hij eigenlijk nooit, omdat hij die oversteek over de provinciale weg daar zo vervelend vond.

Toen rechtsaf de op/uitrit van de Eemhof op. Wat was het druk zeg! Allemaal mensen die het park gingen verlaten scheurden in auto’s voorbij. Ik hoorde hem in zichzelf vloeken op al die auto’s. Op een gegeven moment was hij het zat, en pakte zijn zweep uit de houder, om als verlening van zijn hand te dienen. Met op en neergaande bewegingen probeerde hij de auto’s langzamer te doen rijden. Tot het moment dat er een rode auto voorbij scheurde.

Douwe schrok, en zette het op een rennen achter de rode auto aan. Bij elke gallopsprong die hij maakte kwam hij met zijn achterhoeven tegen de kar aan, wat hem nog banger maakte. Met zijn 2en hebben we met ons volle gewicht aan de leidsels gehangen. Ik heb er nog aan gedacht om hem om te trekken naar een kant toe, maar aan weerszijde van de weg liggen grote keien, om te voorkomen dat mensen het gras in rijden. De koets paste daar nooit tussendoor. Verderop zie ik een rijtje van 3 auto’s het park in rijden. De auto’s proberen ons te ontwijken, en ik zie de vrouw in de voorste auto met een onbeschrijfbare angstige blik naar ons kijken. Net op het moment dat ik besef dat we tegen de auto’s zullen botsen begint Douwe te glijden op zijn achterijzers. Hij probeert overeind te blijven, maar komt uiteindelijk ten val.

Douwe valt op zijn zij, waardoor de koets kiept, en tegelijkertijd kantelt. We worden gelanceerd. Ik kom op Douwe terecht, en weet mezelf eraf te rollen, en de koets, die mijn kant op glijd, weg te trappen. Ik sta op en merk dat de leidsels om mijn linkerbeen gewikkeld zitten. Godzijdank weet ik de leidsels los te krijgen, en gooi ze op de grond. Net op tijd, want Douwe staat op, en rent richting de weg. Ik wil achter hem aan rennen, maar kijk over mijn schouder, in de veronderstelling dat daar mijn vader staat die van plan is hetzelfde te gaan doen.

Ik zie hem niet staan, en kijk verder. Daar lag hij, met zijn gezicht in het gras, en met zijn benen op het asfalt. Terwijl ik naar hem toe ren, roep ik naar de omstanders dat ze 112 moeten bellen. Ik hoor hem een gorgelend geluid maken, en merk dat hij niet bij kennis is. Nog steeds zie ik niemand met een telefoon, dus besluit ik zelf te bellen, dit was om 6 minuten voor 4. Samen met iemand van de EHBO van het park leg ik pap op zijn zij, zodat hij beter kan ademen. Terwijl ik aan de telefoon zit met de alarmcentrale komt papa bij. Hij probeert op te staan, en ik zeg hem dat hij moet blijven liggen. Papa is sterk, en maait met zijn armen wild om zich heen. Op dat moment besef ik dat hij niet zichzelf is. Ik ga op mijn knieën achter hem zitten, en houd hem onder zijn armen vast om te voorkomen dat hij op staat. Af en toe komen er woorden uit zijn mond, maar ik kan geen gesprek met hem voeren.

Na een tijdje hoor ik de ambulance aankomen. Ik probeer het ambulancepersoneel zoveel mogelijk informatie te geven over wat er is gebeurt, en vertel ze dat papa suikerziekte heeft. Omdat zijn gedrag lijkt op het gedrag van iemand die een hyper heeft word meteen zijn suikerspiegel gecontroleerd. Geen hyper wordt er gezegd.

Omdat papa al die tijd probeert op te staan helpen de ambulancebroeders hem omhoog. Ik zie dat zijn rechterbeen heel raar onder zijn lichaam staat, en dat hij eigenlijk meer op de mensen rust dan op zijn eigen benen. Vervolgens word hij op de brancard gelegd. Ondanks het feit dat hij niet aanspreekbaar is, is papa wel zo helder van geest om zijn horloge zelf af te doen. Omdat hij niet rustig word, besluiten de ambulancemedewerkers een slaapmedicatie toe te dienen.

Voor ons rijd een politie wagen, die de weg voor ons vrij maakt. Met loeiende sirenes rijden we over de dijk. Mijn zus die nog op stal was had ik bij de Eemhof gebeld, met de vraag of Douwe al thuis was. Alexa wist natuurlijk meteen hoe laat het was toen ik dat vroeg, en is op de fiets gestapt richting de Eemhof. In de ambulance hoor ik van de chauffeur dat we mazzel hadden dat ze er zo snel waren. In Almere hebben we in het weekend maar 1 ambulance in dienst, en die was net bij een auto ongeluk op de waterlandseweg bezig. “Wij zijn vanuit Lelystad opgeroepen om naar Almere te gaan, en hoorde onderweg dat we in plaats daarvan naar de Eemhof moesten”.

Bij het ziekenhuis aangekomen zie ik een heel team van trauma artsen en verpleegkundigen staan. Papa word overgetilt in een ziekenhuisbed, en ik word in een hoekje op een stoel gezet. De ambulanceverpleegkundige vertelt alle informatie, en ik, zo bijdehand als ik ben, vul haar een paar keer aan. De slaapmedicatie begint uit te werken, en pap begint weer hevig om zich heen te maaien, en te trappen met zijn benen. Na een tijdje word het me allemaal even te veel, en loop ik samen met de politieagenten naar buiten. Ik doe mijn verhaal, en onze gegevens worden opgeschreven. Ik bel mijn zus en moeder nog, en vertel dat ze rustig aan moeten doen, omdat papa toch nog door de scan moet, en dat ze eerst even moeten gaan eten. Het is inmiddels al tegen etenstijd.

Papa is weg gebracht voor de scan, en ik besluit om het wachten te doden zijn spullen bij elkaar te gaan zoeken. Zijn geliefde windbreker ligt samen met zijn overhemd en T-shirt kapotgeknipt in een prullenbak. Ik zie zijn spijkerbroek en riem over de rand hangen, en begin de zakken leeg te halen. Telefoon, zakdoek, zakmes, een paar poetsdoeken en zijn portemonnee. Ik leg alles bij elkaar op het bureau en sla de portemonnee open. Wat ik toen zag gaf me het voorgevoel van wat ik nu weet, zijn donorcodicil……

**Geplaatst**: 11-05-08 15:20

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets

Geplaatst: 11-05-08 15:20

jemig meis... gecondoleerd!
wat moet dat schrikken zijn, ook voor jou, omdat je het van dichtbij hebt meegemaakt...
sterkte ermee!

**Geplaatst**: 13-11-08 10:25

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets update

Geplaatst: 13-11-08 10:25

jeetje wat erg zeg,
en dat je vader daarbij overlijd....... maakt het allemaal nog veel erger.
ik hoop dat de gene die het heeft veroorzaakt nog wel gepakt gaat worden.

**Geplaatst**: 13-11-08 19:21

Re: Koetsier en passagier gewond door val van koets update

Geplaatst: 13-11-08 19:21

Oud topic, daarom hier een slotje Lachen