Achter prikkeldraad dromen van eigen toko
Brabants dagblad
Woensdag 22 maart 2006 - Grobbendonk - Zijn gevoel bracht hem in Grobbendonk. Van daaruit werkte Harrie Smolders, 26-jarige springruiter uit Lage Mierde, zich op tot het hoogste niveau.
Harrie Smolders met Omar.
’Verboden in te rijden’ zegt het bord langs het iele polderweggetje. Geen hond die er ook maar iets te zoeken heeft, zo lijkt het. In de verste verte is er geen teken van leven te bekennen. „Jawel, gewoon rechtdoor rijden en na een kilometer of drie zit er een gat in het hek“, doelt Harrie Smolders per telefoon op de Oostblokachtige afbakening - betonnen palen en prikkeldraad - van militair kwartier Den Troon. „Daar is het.“
De stal van paardenhandelaar Axel Verlooy, de werkplaats van de 26-jarige ruiter uit Lage Mierde. Gelegen afgelegen in het Belgische Grobbendonk. Smolders tuft elke dag op en neer tussen woon- en werkplaats. „Valt wel mee hoor, 55 kilometer.“ Peanuts vergeleken bij zijn meest recente tripje. „Naar Florida. Ben er drie weken geweest voor wedstrijden.“ Doet-ie nu vier jaar, paarden van Verlooy op internationale concoursen uitbrengen. Als kleine uk was Smolders zo bang als de dood voor edele viervoeters. Pa Smolders hield er een paar aan huis en zijn zus reed. „Mijn vader ook. Nog steeds.“ Pas toen een van de pony’s in de verkoop ging, kwam de dierenvriend in Harrie van acht naar boven. „Ik móest ’m hebben.“
Hij deed van alles, won NKB-titels in dressuur, springen en de samengestelde sport. Van de havo ging het naar de Masterclass in Deurne. Paarden werden zijn broodwinning. Voor het eerst bij oud-springruiter Johan Heins, daarna in België. „Bij Johan was ik vooral bezig met het opleiden van jonge paarden. Bij Axel heb ik meer verantwoordelijkheid. Die is druk met bellen, zaken doen, reizen. Ik ben meer bij de handel betrokken. Wist ik van tevoren niet. Het stond me aan. Een keuze op gevoel. En een goeie.“
De prestatiecurve kruipt mooi omhoog de laatste jaren. Po
diumplaatsen in Grote Prijzen, winst zelfs in Cervia met Eloise de Sémilly (2003). Toch, nog veel voornamer zijn de resultaten van het afgelopen jaar met Exquis Oliver Q. „Een paard waar je op kunt rekenen. Veel vechtlust.“ Vierde op het NK en succesvolle deelname met het Nederlands team aan de Super League wedstrijden in onder meer Aken - voor 48.000 man publiek - en Barcelona. „2005 was een superjaar. Met de finale in Barcelona als hoogtepunt. We móesten winnen om niet te degraderen en we wonnen. Ik houd wel van een beetje druk.“
Oliver Q is aangekocht door Team Exquis, ook eigenaar van Grand Prixdressuurpaard Exquis Escapado van Hans Peter Minderhoud. Dat betekent dat de 10-jarige hengst behouden blijft voor Smolders. Buitengewone luxe. „Dat is wat nog ontbrak in ’t plaatje. In een handelsstal gaat het om goed presterende paarden verkopen.“
Het ge-aas op de kleine kring van absolute toppaarden, het is de grootst denkbare bedreiging voor iedere springruiter. „Kom je eenmaal zonder paard te zitten, dan is het niet eenvoudig om dat gat op te vullen.“ Veel vissers in dezelfde vijver. „De mondiale top-50 bestaat uit allemaal goede ruiters de paarden moeten ’t verschil maken.“
Zelf probeert Smolders in Lage Mierde ook een paar paarden klaar te stomen en te verkopen. „We hebben zo’n dertig paarden op stal staan bij mijn ouderlijk huis. Voornamelijk jonge paarden. Ik ben niet in de positie om ze te houden.“ Een eigen toko, wat nog altijd zijn droom is, zit er dan ook voorlopig niet in. „Dan moet je zoveel connecties hebben en zoveel vertrouwen opbouwen. Dat kost tijd.“
Rentree
Op Indoor Brabant maakt hij vanaf morgen zijn rentree met Oliver Q. „ Vroeger ging ik met mijn ouders en m’n zus één keer per jaar naar een wedstrijd kijken en dat was Indoor Brabant. Er zelf mogen rijden, is dan ook iets speciaals.“ Verwachtingen? Geen idee. „Oliver heeft net rust gehad, twee maanden. We zijn nog in opbouw. Indoor Brabant komt misschien nog te vroeg, maar ik wil het toch proberen. Daarna gaan we op ons gemak het outdoorseizoen in. Later dit jaar zijn ook de wereldruiter- spelen in Aken. Prachtig evenement, maar nog ver weg.“
Nog veel verder weg zijn de Spelen in Peking van 2008. „Oliver heeft in Athene onder een Japanner gelopen. Ik was er als trainer bij. Heb het van dichtbij meegemaakt en dat was geweldig. Ik zal zowel voor Aken als voor Peking moeten bewijzen dat ik bij de beste vier van Nederland behoor. Anders heeft het geen zin om te gaan. Klinkt simpel en dat is het ook.“