Margo en huub, wat een mooi gedicht! Ik wens jullie nog meer sterkte dan ook! Weet dat ik er voor jullie ben! Hier nog een gedicht! Wat ik ook voor mijn eigen paard zelf heb gemaakt toen we haar in hebben laten slapen het past zeker ook bij dop!
Een lege plek, Een groot gemis, Een fijne herinnering, Wat er nog is! Waar ben je nu, Vraag ik me af, K'voel nog het plezier, Dat je me gaf! Jou gehad te hebben, Vond ik zo fijn, Je los te laten, Dat doet pijn! Ik zal je missen, In dit leven, en die gedachten zal ik nooit weggeven!
Nogmaals heel vee sterkte dat dob op deze manier is overleden, het mag eigenlijk gewoon niet ieder paard moet minsten tot zijn 18e blijven leven misschien wel ouder1
sjee wat een nachtmerrie.. dit wens je niemand toe ik vind het knap dat je het verhaal nog zo op hebt kunnen schrijven, ik zit hier met een brok in mijn keel te lezen.