Bron: de stensor.
Nieuwbakken hoefsmid begint ‘eerste leven’
door OLGER KOOPMAN
15 NOVEMBER 2005 - KAMPEN - Een tweede leven, dat eigenlijk een eerste leven had moeten zijn. Zo omschrijft Albert Meijberg zijn keuze om op 33-jarige leeftijd voor hoefsmid te gaan leren. Onlangs haalde hij zijn diploma. ‘Paarden waren altijd al mijn lust en mijn leven’, verklaart hij.
‘Vroeger reed ik altijd zelf wedstrijden en ik wilde als kind al paardenhandelaar worden. Maar ja, ik was zestien en toen vond ik opeens brommers en vriendinnetjes interessanter.’
Jarenlang werkte hij ploegendiensten af in een drukkerij, maar het paardenvak bleef altijd kriebelen. ‘Zeker toen ik mijn vrouw ontmoette. Die is ook helemaal gek van paarden.’
Twee jaar geleden hakte hij de knoop door. Hij schreef zich in voor de opleiding voor hoefsmid aan de Groene Welle in Zwolle.
Een tweetal tropenjaren volgden: vier dagen per week werkte hij in de drukkerij, één dag ging hij naar school, twee dagen moest hij op stage. ‘Mijn zoontje moet af en toe wel gedacht hebben: wie is toch die man die op zondag het vlees komt snijden. Het is gelukkig allemaal achter de rug.’
Meijberg kan nu gaan doen wat hij zijn leven lang al wilde: werken met de edele viervoeters. ‘Ik heb mijn busje al ingericht om paarden te kunnen beslaan. Hier in de buurt zijn al genoeg hoefsmeden, maar in Drenthe is nog wel een markt.’
Hij blijft voorlopig vier dagen bij de drukkerij werken. De vijfde dag gaat hij nu op pad op zoek naar klandizie. ‘Hoe de toekomst eruit gaat zien weet ik niet, maar ik heb er wel ontzettend veel zin in. Ik zie wel waar het schip strandt. Het eerste leven kan nu eindelijk beginnen.’