Geplaatst Sport
De KNHS Para Dressuur Trophy seizoen 2025/2026 is halverwege. In Beilen reden Annemarieke Nobel en Neel Schakel-van Klei naar de zeges. Beide amazones vertellen meer over het belang van deze competitie, hun vierbenige partners en hun eigen strijd om te kunnen excelleren in de paradressuur. “Het is een lange weg geweest, maar je moet toch doen waar je gelukkig van wordt.”
Annemarieke Nobel uit Schoonloo pakte afgelopen weekend met 74,72% en 74,03% de overwinning in Grade I/II/III met haar paard Doo Schufro. “Ik was blij verheugd dat er in het noorden weer een vereniging bereid is om deze wedstrijd te organiseren. Ik kom vaker in Beilen, want ik jureer hier regelmatig dressuurwedstrijden. Deze vereniging heeft geen eigen accommodatie, maar wel een vaste standplaats bij Dressuurstal Maud de Bruijn. Als vereniging organiseren ze wedstrijden en zijn ze onder andere de drijvende kracht achter Hippisch Koekange, en dat doen ze heel goed. Ik vind het heel leuk dat ze nu in de winter ook de pararuiters meenemen in het programma!”
Bijzondere samenwerking
Doo Schufro (roepnaam Dúx) won eind oktober in Udenhout ook al beide proeven van de KNHS Para Dressuur Trophy 2025/2026. “Op wedstrijden zet hij een stapje extra. In Beilen moest hij mij in de tweede proef echt helpen. Het was waterkoud en ik had daar in de tweede proef last van. Het was moeilijk om een gedoseerde hulp te geven, want mijn spieren verstrakten enorm.” Annemarieke heeft dystonie, een progressieve ziekte waarbij de spieren niet goed communiceren met de hersenen waardoor ze onverwachte bewegingen maakt. “Op zo’n moment ben je echt van de samenwerking met je paard afhankelijk. Maar gelukkig zijn we zo op elkaar ingespeeld, ik kan met Dúx lezen en schrijven. Als een soort geheimtaal.” Annemarieke kocht Dúx tien jaar geleden. “Hij was zes en kwam uit Schotland. Ik heb later nog eens contact opgenomen met zijn vorige stal. Ze zeiden: ‘Oh dear, he is quite a character!’ Een paard met heel veel bravoure. In het begin had ik er de grootste moeite mee. Maar inmiddels is hij echt mijn soulmate.” De bijzondere samenwerking bracht ze vorig jaar zelfs op de Paralympische Spelen in Parijs, waar ze individueel vierde werden.
Finale
De volgende competitiewedstrijd voor het duo is op zondag 28 december in Hellendoorn. “Deze competitie zorgt in winter echt voor een continuering van het wedstrijdritme. Ik ben ongelofelijk blij met alle verenigingen die dit voor ons organiseren, want er komt nogal wat bij kijken als je een para-wedstrijd wilt organiseren. Daarnaast mogen we op prachtige concoursen starten, met de afsluitende finale tijdens de Dutch Masters. Twee jaar gelden wonnen we daar. Dat zou ik natuurlijk stiekem best nog een keer willen!”
Grade IV/V
Neel Schakel-van Klei en haar paard Maxima zijn als combinatie een opvallende nieuwkomer in de KNHS Para Dressuur Trophy. In Beilen startten ze hun tweede competitiewedstrijd en eisten in beide proeven de overwinning op in Grade IV/V met 67,59% en 67,79%. “Het kan nog beter, maar we hebben nog niet zo veel wedstrijdkilometers samen”, vertelt Neel Schakel-van Klei. Het duo is sinds een jaar een combinatie. “Maxima had daarvoor alleen de IBOP, Pavo en een jongepaardenwedstrijd gelopen. Verder had ze nog geen ervaring in de ring.” De elitemerrie van Indian Rock kwam via via op haar pad. “Ik wilde eigenlijk geen merrie… Maar we hadden een match. Ze is een mooi, kwaliteitsvol paard en wordt op wedstrijden positief ontvangen. In de omgang is ze superlief, maar onder het zadel nog wel wat delicaat en sensibel.” Neel wil de competitiewedstrijden van Hellendoorn en Lathum nog rijden. “Natuurlijk zou ik de finale tijdens de Dutch Masters heel leuk vinden. Ik heb daar met mijn vorige paard, waarmee ik in het A-kader zat, ook al eens gestart. Dat soort wedstrijden zijn de kers op de taart. Maar mijn prioriteit is nu vooral ervaring opdoen in de ring. Ik kijk niet te ver vooruit. Het belangrijkste vind ik gewoon fijn paardrijden en mijn paard gezond houden.”
Positieve energie
Neel is al haar hele leven met paarden bezig. “Het was altijd mijn werk: paardrijden en paarden africhten. Ik reed er negen tot tien per dag. Tot ik MS kreeg. Ik ben een paar jaar helemaal gestopt met rijden, maar dat was het ook niet. Het is een lange weg geweest, maar je moet toch doen waar je gelukkig van wordt. Tegenwoordig geef ik nog lessen bij ‘De Meiden van Haarman’ in Laren. Daarnaast hebben we thuis pensioen- en opfokbedrijf Schakel Horse Care. Dingen mogen mij energie kosten, als het maar positieve energie oplevert. En dat doet paardrijden en de paardensport voor mij.”
Meer informatie over de KNHS Para Dressuur Trophy 2025/2026, waaronder de tussenstand, vind je hier.