Geplaatst Algemeen
De kiezen van een paard werden in de 18e en 19e eeuw niet behandeld door een dierenarts, maar door de hoefsmid. Om te zorgen dat het paard zijn mond open hield en niet op de vingers van de hoefsmid beet, gebruikte de smid een mondrooster.
In die tijd bestonden dierenartsen nog niet. De behandeling van paarden werd dus door de hoefsmid gedaan.
Gepensioneerd dierenarts Erik Jan Tjalsma uit Emmeloord heeft een mondrooster meegenomen naar de studio van Omroep Flevoland om te vertellen hoe dat werkt. Hij is één van de vrijwilligers van het Trefpunt Medische Geschiedenis in Nederland, dat op Urk is gevestigd.
Het mondrooster is één van de oude voorwerpen dat in het archief van het Trefpunt is te vinden. In Studio Flevoland vertelt Tjalsma erover. Hij heeft ook een oud veegmes meegebracht. Met dat gereedschap werden paardenhoeven bekapt en afwijkingen weggesneden.
In Vlaanderen waren er overigens in die tijd al wel paardendokters, die adviezen gaven. "Kwakzalvers dus", verzucht Tjalsma.
Beijk de video hier.
