Bokt.nl

Over de Regenboog

pluisbeer schreef:

Mijn lieve Joris heeft ook een plekje over de regenboog.
35 jaar, waarvan 33 jaar samen.

Gereden, gemend, gewandeld, gerend, geknuffeld, gereisd, gekeken, gevoeld, gehoord, geloofd, gelachen, gevloekt, gezorgd, geleerd, genoten,gehuild en heel veel van gehouden

Besje schreef:

Hierbij:

Op woensdag 6 augustus sloeg het noodlot thuis toe, na al een bewogen ochtend met een dierenartsbezoek voor het grote paard, vond ik rond 14u onze lieve pony Tommie dood in de weide. Geen verwondingen, geen sporen van onrust... We hopen dat hij rustig en pijnloos gegaan is, hij is 23 jaar geworden en stond sinds iets meer dan een jaar bij ons... Hij laat een grote leegte achter bij ons en onze 2 dochtertjes.

Ods schreef:

Zo abrupt uit onze kudde hebben wij Pepijntje op 9 augustus in moeten laten slapen ten gevolgen van koliek. Het was zo heftig en snel, onze lieverd had zoveel pijn, afschuwelijk om dat mee te maken en te zien hoeveel pijn hij had.

En nu is het al een paar weken heel stil in de kudde, de paarden zijn mat en rustig. Zijn aanwezigheid wordt door ons allemaal gemist. Zijn rust, charisma en lieve, intens lieve aanwezigheid ontbreekt. Nu pas zie je echt wat hij teweeg bracht in de groep daar hadden we veel langer van willen genieten.

Vandaag was er weer wat beweging in de kudde, ze moeten allemaal weer hun plekje vinden, het weg vallen van eentje doet wat in een kudde, hopelijk verloopt dat net zo vredig zoals Pepijntje dat gedaan zou hebben. We missen je kanjer...!!

Horsie84 schreef:

The memory remains

Twee prachtige lieve pony's kort op elkaar moeten missen is hartverscheurend.

Horselands Pearl
28 juni 2012 - 17 juli 2025

Champion Kelly
5 mei 1992 - 28 augustus 2025

Pearl is ingeslapen vanwege een vreemde en terug komende heftige koliek.
Pareltje, je was een fantastische vriendin en een hele goede moeder. Je hebt twee prachtige veulens gegeven. En daar was je trots op!
Altijd blij, meebewegen en aanpassen. De kleinste kindjes konden ook met jou weglopen en zelfs mennen. Je genoot ervan, van de kindjes, van je vriendinnen.
Je deed altijd zo ontzettend je best als we aan het sporten waren. Je werd er blij van en vond het fantastisch. Vooral met Bliss in tweespan de mini marathon. Je was snel, dacht mee en samen met Bliss een top team.
Je was ontzettend lief en hield van tutten en knuffelen. Snoepjes zoeken in de jas- en broekzak.
En altijd die zachte lieve hinnik.

Kelly is ingeslapen omdat zij niet meee lag. En hiermee niet meer languit lag om in de rem-slaap te komen. Dit is essentieel voor de gezondheid.

Ze was stoer, een oer-paard, altijd trouw , mijn steun en toeverlaat.

Twee prachtige veulens heeft ze ons gegeven Jive en Rueda. Haar trots.
Na de dood van Rueda ving ze GoGoVivaldi direct op als haar eigen veulen. Geweldig goede zorgzame moeder.

Met buitenrijden trok ze nog wel is haar eigen plan. Dan rende ze zo het bos in, ging de andere kant op als ik bedacht had of bokte mij eraf en dan in galop naar huis. De clown.
Hapje hier hapje daar en die maisstengel kan er ook wel bij.
Westernlessen bij Mireille van Soldt. Met kerst door het dorp met bellen en slingers. Voorstelling bij de manege voor mensen met een handicap. Naar zee. Het bos en de hei onveilig maken en een endurance wedstrijd gereden in België.

Het is bijzonder hoe de "nieuwelingen" in de kudde door jou werden opgenomen. Je maakte de regels duidelijk en beschermde ze.

De kudde heeft twee dagen de tijd gekregen om afscheid te nemen. Een waardevol moment.

Parel en Kelly zijn beide een dag later na het inslapen opgehaald door de Bréborgh voor crematie.
Een eervol waardevol afscheid.

Kelly_Taco schreef:

Heel plotseling en veel te vroeg afscheid moeten nemen van mijn zielenmaatje en hartenpaard Adorno (Galanto).
Niets zal ooit meer hetzelfde zijn en ik ben voor altijd incompleet.
Intens veel verdriet maar zo dankbaar dat wij bijna 16 jaar samen mochten zijn

Ik ben hem zo ontzettend dankbaar voor alles wat hij mij heeft gegeven.
Hij had niet alleen mij nodig maar ik ook hem .
Hij heeft oprecht een beter mens van mij gemaakt en ik draag hem voor altijd in mijn hart met mij mee want wij zijn voor altijd verbonden

Caira schreef:

How do you say goodbye?
We kennen allemaal het liedje van Dean Lewis. Maar ik weet het niet, hoe zeg je gedag tegen een paard dat je zelf gefokt hebt en 21 jaar om je heen gehad hebt? HET boktveulen van 2014, iedereen op bokt leefde mee met de laatste loodjes en de geboorte van mijn grote vriend. Zo veel avonturen, zo enorm genoten en zo’n groot en leeg gat in mijn hart. Het was een liever, geduldiger en stabieler paard dan ik ooit had verdiend en ik ben heel dankbaar dat we zo lang van elkaar hebben mogen genieten, maar eigenlijk was het nog veel en veel te kort.