Geplaatst Sport
Het maakt hen niet uit of het gaat om een kampioenschap, een landenwedstrijd of een ander groot concours. Ze werken op de achtergrond, delen in de opwinding en zijn ontzettend belangrijk: de grooms. In dit interview, afgenomen door Kim Kreling voor het Duitse PM-Forum, vertelt Lars Ligus wat zijn baan in de topsport zo bijzonder maakt. Lars Ligus is wedstrijdgroom en helpt Frederic Wandres aan belangrijke prijzen. Hij was erbij toen Wandres in 2022 zijn eerste kampioenschap reed, de wereldkampioenschappen in Herning. In de tussentijd zijn daar de Europese kampioenschappen in Riesenbeck en de Olympische Spelen in Parijs bij gekomen. Dit jaar werd Wandres opgenomen in het Duitse team dat eind augustus naar de Europese kampioenschappen in het Franse Crozet mag. Lars Ligus is de groom, maar ook de coach, mentale ondersteuning en partner van de gouden olympische teamruiter.
Lars, je bent ruiter bij Stall Kasselmann en nauw betrokken bij het leven van Frederic Wandres. Als je met “Freddy” op concours bent, wie of wat ben je dan? Ben je groom, coach of partner?
Lars Ligus: dan ben ik alles inéén (lacht). Ik ben dan mentale ondersteuning, groom en als Monica Theodorescu niet aanwezig is, ben ik ook degene die op het losrijterrein de coach-telefoon aan het oor heeft.
Vandaag gaan we het hebben over Lars, de groom. Wat maakt een Europees kampioenschap anders dan andere concoursen?
Lars Ligus: het inpakken vooraf is niet anders dan anders. Maar eenmaal op locatie werkt het team heel nauw samen, zeker de grooms onderling. Bijvoorbeeld als we de paarden voeren. We letten er dan goed op dat er niet iemand vlak voor de start met een volle voeremmer naar de box ernaast gaat. De afspraken zijn ook anders dan bij gewone wedstrijden. En men leeft echt volledig mee met elk teamlid en bij elke rit. Wij zijn meestal bij de paarden op stal, hebben Clipmyhorse.tv aanstaan en kijken dan samen.
Het is de dag van proeven en Frederic Wandres rijdt ook. Hoe ziet jou dag er dan uit?
Lars Ligus: het plan wordt minstens een dag van tevoren gemaakt. Meestal gaat Freddy met het paard ’s ochtends vroeg de bak in voor een training. Natuurlijk zorg ik dan dat zijn paard klaarstaat en beslis ik wanneer ik hem ga voeren. Daarna maken we een plan voor de proef: wanneer maak ik hem klaar, wanneer vlecht ik hem in, wanneer gaan we na het vlechten losrijden, zodat het paard daarna nog even kan plassen, wanneer komt het zadel er weer op en wanneer begint het echte rijden van de proef? Dat wordt allemaal tot op de minuut bepaald. Freddy trekt zich na de ochtendtraining meestal terug en komt weer als ik het paard klaarmaak voor de start. Alles daartussenin doe ik. Na het rijden bekommer ik mij om het paard en ’s avonds spreken we nog even de proef door.
Enerzijds is het contact tussen groom en paard ongelooflijk belangrijk…
Lars Ligus: ja, absoluut. Ik geloof dat hier voor alle grooms wel kan spreken. Onze band met paard is minstens zo hecht als die tussen ruiter en paard. Uiteindelijk bekommeren wij ons hoofdzakelijk om de paarden. Het is niet dat de ruiters dat zelf niet willen, maar tijdens de kampioenschappen hebben de ruiters simpelweg tal van andere verplichtingen, interviews met de pers enzovoorts. Als we ’s ochtends naar de paarden kijken, weten we wat er aan de hand is. Grooms zijn het halve werk, zou ik zeggen.
…maar aan de andere kant speelt de communicatie tussen groom en ruiter ook een belangrijke rol?
Lars Ligus: dat is bij Freddy en mij zeker heel bijzonder, aangezien wij ook levenspartners zijn. Dat we alles samen kunnen meemaken, is natuurlijk heel speciaal. We kennen elkaar door en door, dus één blik is genoeg om te communiceren. Bij het rijden van een proef kijkt Freddy mij normaal gesproken even kort aan. Ik hoef dan maar te knikken en hij weet dan dat het werkelijk goed is. Thuis komt Monica ook om hem te trainen, maar we werken ook veel samen. Daardoor zijn we ook goed op elkaar ingespeeld.
Groom zijn -wat betekent dit deel van je werk voor je?
Lars Ligus: ik ben ongelooflijk dankbaar dat ik alles zo mag meebeleven. Ik mag met Freddy naar de mooiste concoursen ter wereld reizen. Maar dit beroep vraagt ook zeer veel verantwoordelijkheid, dat moet je niet onderschatten. Ik heb een vrachtwagenrijbewijs en als we met meerdere paarden onderweg zijn, zit ik achter het stuur. Als we maar één paard meenemen, zoals naar Crozet, dan nemen we de Sprinter (klein model paardenvrachtwagen-red) en wisselen Freddy en ik elkaar af. Dat is simpelweg een reuzenverantwoordelijkheid en men moet dan 110 procent geven, zodat het goed gaat met de paarden. We doen alles voor ze en letten op elk detail. Voor mij is de één-op-één tijd, dat wil zeggen de tijd die je in je eentje doorbrengt met het paard, ook zeer waardevol. Dan genieten de paarden en ik ook.
Heb je als groom op concours al eens een schrikmoment meegemaakt? Bijvoorbeeld laarzen of zadel vergeten?
Lars Ligus: zoiets (lacht). Ik heb ooit een keer een fout gemaakt in de tijdsplanning, ik zat er een uur naast. Veertig minuten voor de proef stond het paard nog zonder vlechten in zijn stal. Iedereen heeft meegeholpen, we hebben het paard nog nooit eerder zo snel klaargemaakt en hij deed het nog steeds behoorlijk goed. Maar sindsdien loop ik het tijdplan een keer of tien na en controleer alle tijden. Dat gaat mij niet nog een keer gebeuren.
Je was al enkele keren op een kampioenschap. Waarop verheug je je het meest in Crozet?
Lars Ligus: het met ons team daarheen gaan. Ingrid Klimke en Carmen, Isabell Werth en Steffi en Katharina Hemmer. Bij die laatste weet ik niet wie als groom meegaat, maar het wordt wel super. We kennen elkaar intussen erg goed, het is echt een gave club mensen.
Dan komen we toch nog even terug op jouw drie rollen: groom, trainer en levenspartner. Welke van die drie is het meest nerveus als Frederic Wanders de baan inrijdt bij het Europees kampioenschap?
Lars Ligus: (lacht) dat is best grappig. Tijdens het klaarmaken ben ik voor 100% als groom erbij en doe mijn werk, maar zodra hij erop zit, kan ik niet meer zoveel doen. Als hij binnenrijdt, zijn de trainer en partner in mij het meest nerveus.
Een vooruitblik naar Crozet. Wat mag in geen geval ontbreken?
Lars Ligus: Emma, de dochter van Francois en Diana Kasselmann, geeft ons voor elke wedstrijd zelfgemaakte armbandjes met de namen van de paarden erop. Die heeft Freddy tijdens het rijden altijd in zijn broekzak. Die geluksbrenger mag in geen geval ontbreken!