Geplaatst Algemeen
Vorig jaar startte ze nog in de klasse L-dressuur mennen op de Hippiade, dit jaar presenteert Esther Broerse haar Goudtsje (Eise 489 uit Marije Marit H.Ster Sport A v. Jasper 366, fokker Jelle van der Kooi) in de Z. In nog geen jaar tijd leidde ze de merrie op van de L naar het Z (met winstpunten voor de overstap naar ZZ al op zak). Het motto van haar trainer Tonnie Cazemier, ‘als de basis goed is, rijd je fluitend met haar de klassen door’, was van grote waarde. Op een van haar laatste wedstrijden met haar eerste menpaard, de Tinker Sanne, met wie ze Z-dressuur werd onder leiding van instructrice Marleen van Eijk, ontmoette Esther Broerse Jelle van der Kooi tijdens een wedstrijd in Benningbroek. "Hij vertelde me dat hij een jonge Eise 489 x Jasper 366-merrie voor me had die goed bij me zou passen. Hij had gelijk; ik moest alleen nog even geduld hebben; Goudtsje was toen nog maar anderhalf jaar! Van der Kooi had alleen een voorwaarde: dat ik zuinig moest zijn op deze merrie en haar de tijd moest geven om tot bloei te komen, het was namelijk een laatbloeister."
Vertrouwen
Toen ze bijna drie was, kwam Goudtsje vanuit de opfok bij Esther op stal – toen nog in IJlst: "eigenlijk wilde ik haar laten beleren door Jelmer Chardon, maar hij had het op dat moment te druk en zei: ‘dit kun jij wel zelf! Maar loop je tegen iets aan, trek dan bij mij aan de bel’. Die bel heb ik niet nodig gehad. Ik ben rustig met haar aan het werk gegaan." Goudtsje, die van Esther de roepnaam Iemkje kreeg, bleek een geweldige leerling. "We waren allebei zo groen als gras toen we begonnen met haar opleiding, maar ze vertrouwde me. Longeren, het tuig erop, band erachter … ze liet het allemaal toe zonder in paniek te raken. Stapje voor stapje bracht ik haar tot op het punt dat de wagen erachter kon. Dat vond ik super spannend, maar met de hulp van mijn man ging ook deze fase perfect."
Consequente aanpak
Nadat ze drie keer met Goudtsje/Iemkje gemend had, ging Esther naar toptrainer Tonnie Cazemier voor een lesje. Hij complimenteerde Esther met haar werk en zei dat we op de goede weg zaten. "Ik mocht bij hem trainen, maar zijn advies was om het eerste jaar van het opleiden van een paard bij één en dezelfde instructeur te blijven omdat je juist het eerste jaar gebaat bent bij een consequente aanpak. Dus ik bleef bij hem lessen, haha." Esther en haar paard werkten samen met Tonnie rustig aan het leggen van een goede basis, en maakten in de zomer van 2022 hun wedstrijddebuut.
Tweespan?
"Een mooie ervaring was het meerijden op de Hippiade vorig jaar. In de L behaalden we een zesde plek, waarmee ik supertevreden was. Omdat ik vond dat ik te zwaar was voor haar, ben ik toen twintig kilo afgevallen, en inmiddels rijd ik haar voor de afwisseling ook zo af en toe onder het zadel. Maar het is het mennen waar ik de meeste lol aan beleef en waar we ons in ontwikkelen. Dat Goudtsje nu, met haar zeven jaar, de klasse Z bereikt heeft, is geweldig. Jelle had het goed gezien toen in Benningbroek!’ Ik ga hem binnenkort benaderen of hij nog zo’n geweldige merrie weet te staan waar ik te zijner tijd een tweespan mee zou kunnen vormen. Of misschien is er wel iemand die zijn merrie beschikbaar wil stellen. Uitdagingen moeten er tenslotte blijven…"
Ambitieus
Het sterke punt van Iemkje is haar fijne karakter. "Ze staat altijd aan, soms teveel, ze wil graag werken. Soms begrijpt ze me niet, dan raakt ze gestrest. Als ik op zulke momenten maar rustig blijf en haar nog eens stap voor stap uitleg wat de bedoeling is, is ze snel weer onder controle. Ze is een pittige tante en ook heel erg op mij gericht. Als we het land in lopen om de paarden te halen, loopt Iemkje iedereen voorbij om bij mij te eindigen. Gebeurt er iets spannends, op wedstrijd of in een vreemde omgeving, dan zoekt ze steun bij mij, we voelen elkaar goed aan. Ze heeft altijd zin om aan het werk te gaan. Van een dagje rust na een wedstrijd wordt ze chagrijnig; ze wil aandacht dus meestal krijgt ze de dag na een wedstrijd een lekkere verwen massage en daarna gaat ze lekker het land op. De boog moet niet altijd gespannen staan. Een paard kapot krijgen is niet moeilijk, maar heel houden daar moet je echt je hoofd en gevoel voor gebruiken."
Keuring
Goudtsje is nog niet opgenomen in het stamboek. Daarom – "wie weet ga ik ooit een veulen bij haar fokken" – gaat ze binnenkort naar de keuring. "Hendrik Eppinga heeft haar even bekeken, los in de bak. Hij had haar voor de wagen zien lopen, en was toen nog niet zo van haar onder de indruk. Maar los showde ze geweldig, en toen gaf hij haar zeker wel een kans op de keuring. Dit is wat de keuringmeesters willen zien. We gaan het meemaken … het worden drukke paar dagen voor haar: op 14 augustus start ze op de Hippiade, en twee dagen daarna gaat ze naar de stamboekkeuring in Harich."
Stabiel beeld
Hoe haar kansen zijn daar in Ermelo, daar heeft Esther geen idee van. "We behalen altijd wel rond de 200 punten. Tijdens de districtskampioenschappen dacht ik dat we geen kans meer maakten op een goede klassering – ik maakte een dikke fout; ze sprong aan in de verkeerde galop. Ondanks de paar hele dikke onvoldoendes die dat opleverde, lag de score toch weer rond de 200 punten. Volgens mijn dochter komt dat omdat ze altijd een heel mooi en stabiel beeld geeft waardoor ze zo’n fout kan compenseren. Als ik fijn rijd in Ermelo, ben ik al tevreden, dan vind ik de uitslag minder belangrijk."
Niet te koop
Er wordt wel eens gevraagd of Goudtsje te koop is. "Er wordt best geld voor haar geboden. Maar ik heb zo’n band met haar; ik kan haar niet verkopen. Van het idee alleen al krijg ik buikpijn …"
Op de website van KFPS zijn foto's van Goudtsje te zien.