Geplaatst Sport
Een van de hoogtepunten van het afgelopen CHIO was, naast de spannende Longines League of Nations en Grote Prijs bij het springen, natuurlijk de dressuur op de zaterdagavond. Zonder alle topprestaties van de overige dressuurruiters tekort te willen doen, was er die ene, winnende rit van Hans Peter Minderhoud die in het bomvolle stadion zijn allerlaatste Kür op Muziek reed met GLOCK’s Taminiau. Een staande ovatie kreeg deze combinatie, en wat werd het hem gegund. We blikken terug met Hans Peter Minderhoud.
Voordat we Hans Peter vragen om teug te blikken naar dat moment, vragen we hoe het met hem gaat. Gelukkig is het antwoord positief. "Het is wennen, maar het gaat goed."
Alles gegeven
Toen we in mei hoorden dat Hans Peter toch aan de start zou komen in Rotterdam, ondanks dat de laatste drie paarden een week na het CHIO zouden vertrekken, waren we blij verrast. We waardeerden dat hij op 'zijn' CHIO het GLOCK-tijdperk wilde afsluiten. Het werd nog mooier dan we hadden durven dromen, een einde dat we nooit zullen vergeten. Hans Peter: “of ik dit verwacht had? Ja, nee, ja, nee, Taminiau was thuis goed in vorm en ging iedere wedstrijd beter. Ik weet dat hij een heel goed paard is en dat hij alles kan. Maar een ring van het kaliber Rotterdam had hij nog niet gezien. Ik wist dat het mijn laatste wedstrijd met hem zou zijn, dat maakte het ook niet gemakkelijker. Ik wil altijd goed rijden op het CHIO, maar nu wilde ik er echt alles uit halen om te laten zien wat we samen kunnen”.
“Thuis in de training ging het goed en met het losrijden ook. In de Grand Prix op donderdag had Taminiau nog iets spanning, maar dat kon ik weg laten vloeien, hij vertrouwde me volledig. Toen eindigden we als tweede, na Charlotte Fry en Glamourdale. Daarna had ik wel een beetje mazzel dat Charlotte Fry de Grand Prix Special wilde rijden en ik in de Kür kon starten. Ik bedacht me toen hoe mooi het zou zijn om onze tijd samen winnend af te sluiten en dat die mogelijkheid er ook was. Het CHIO is mooi en de zaterdagavond is extra bijzonder. Waar Taminiau voorheen wel eens bang was van veel publiek, leek hij nu te beseffen wat er speelde en werd hij er juist beter van. Het leek of hij alles gaf wat hij in zich had. Ik weet niet of het m'n beste rit ooit was in Rotterdam, maar wel de meest indrukwekkende. Toen het publiek op die laatste lijn begon te klappen na een foutloze Kür, op een schitterende paard dat alles kan en me ongelooflijk goed paste was dat heel bijzonder.”
Laatste rit in Rotterdam
“In Rotterdam moet ik eigenlijk altijd goed rijden, want het is vrijwel ieder jaar een observatie ergens voor. Dit jaar was dat niet zo, maar toch wilde ik alles uit de kast halen en heb ik bewust naar het concours toegewerkt. Lier, Exloo en daarna Rotterdam was mijn planning voor het afscheid van Taminiau. Natuurlijk hoopte ik dat ik hem nog jaren zou kunnen rijden, maar helaas was dat geen optie en vandaar dit bewuste slot. Het afscheid van Nadine was ook bij jullie, tijdens het EK dressuur in 2011, maar dat was geheel last minute. Ik voelde tijdens het EK dat ze niet meer was zoals ze eerder was en daarom hebben we tijdens het evenement besloten dat het haar laatste rit in de ring werd. In eigen land, voor eigen publiek, het was mooi en het was goed. Zoals gezegd, met Taminiau wilde ik Rotterdam gewoon nog heel graag rijden. Omdat ik altijd graag bij jullie rijd, maar ook omdat ik dan nog een doel had die laatste weken. Het was natuurlijk een rare en moeilijke tijd en ik vond het fijn om mijn kop nog even in het zand te kunnen steken, de knop om te zetten en te kunnen trainen voor een belangrijke wedstrijd. Ik ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt en ik toch op een soort van hoogtepunt afscheid van dit bijzondere paard heb kunnen nemen.”
2007 eerste keer in Rotterdam
Zoals gezegd, Hans Peter is een vaste waarde van ons concours, hij komt ieder jaar trouw naar Kralingen. We beseffen ons dat we nog nooit gevraagd hebben wanneer hij voor de eerste keer van de partij was. Hans Peter: “dat moet in 2007 geweest zijn, met Nadine. Zij was mijn eerste Grand Prix-paard en ik kwam dat jaar in het team voor het EK van Turijn. Rotterdam was de laatste observatie”.
Rotterdam of Aken
Rotterdam en Aken, de CHIO’s van Nederland en Duitsland, staan ieder jaar vlak na elkaar op de kalender. Voor zowel spring- als dressuurruiters en de bondscoaches regelmatig een moeilijke keuze waar te starten. Zoals gezegd, Hans Peter was altijd een zekere factor voor Rotterdam. Hans Peter: “beide concoursen zijn vaak een mogelijkheid voor observatie, maar ik koos inderdaad altijd voor Rotterdam. Aken is ook geweldig hoor, maar Rotterdam heeft met alles er omheen ook zijn charme en ik rijd er gewoon heel graag, dus vandaar mijn keuze. De jeugdobservaties vond ik dit jaar ook heel leuk. Goed om ook anderen, dan alleen vijf sterren ruiters, de kans te geven op zo’n wedstrijd te rijden. Ik ben zelfs als publiek wezen kijken naar de jeugdrubrieken. Rotterdam in drie woorden? Dat lukt me niet, het is gewoon één van de allermooiste outdoor concoursen”.
Rust en schaduw
Paardenwelzijn is vandaag de dag een belangrijk item in onze sport. We doen allemaal vreselijk ons best om het zo comfortabel mogelijk te maken voor onze viervoeters. We vragen Hans Peter om zijn mening. Het antwoord komt snel en duidelijk. Hans Peter: “als het regent, is het wat minder. Maar dat is bij outdoorconcoursen natuurlijk altijd. Gelukkig is het meestal mooi weer tijdens het CHIO en dan is het er goed toeven voor mens en dier. Dit jaar was het zelfs warm en dan is het heerlijk in het bos met de natuurlijke schaduw. Het was er echt prima te doen. Ook vind ik het een voordeel dat de stallen in Rotterdam een behoorlijk stuk van het hoofdterrein vandaan liggen. Je moet eerst een stukje door het bos stappen voor je in de drukte komt, heerlijk is dat. Op de terugweg kom je dan weer lekker tot rust. Bij stal is het altijd rustig. De grooms kunnen lekker wandelen met de paarden, er is meer dan voldoende ruimte om te grazen en ook daar is veel schaduw, super fijn allemaal”.
Herinneringen
Hans Peter is niet alleen een trouwe deelnemer op onze startlijsten, hij levert ook meestal een topprestatie in het Kralingse Bos. We vragen hem naar zijn mooiste herinneringen. Hij vertelt wederom enthousiast: “ik heb veel goede herinneringen. Nadine liep er altijd goed, we wonnen zowel op het EK van 2011 (Nadine) als 2019 (Dream Boy) zilver met het team, Dream Boy liep hele goede proeven bij jullie en dit jaar het afscheid met Taminiau was dus ook geweldig. Echter mijn allermooiste herinnering is aan Johnson in 2016. Sinds Aken 2015 had hij niet gelopen. Zowel hij als Flirt was in de winter van 2016 niet fit, en ik was bang dat ik de Olympische Spelen in Rio mis zou gaan lopen. Echter precies op tijd was Johnson fit voor Rotterdam. We reden een geweldige proef en scoorden bijna 80 procent in de Grand Prix, geweldig”.
Terug naar het heden. Dat allerlaatste rondje in de Rotterdam piste, dat ererondje dat Thamar Zweistra hem vergezelde. Was dat gepland vragen we ons af. Hans Peter: “nee zeker niet, dat was heel spontaan. Ik moest mijn laatste ererondje nog, het rondje waarin normaal alleen de winnende combinatie nog in de ring is. Taminiau vond dat echter spannend en toen kwam Thamar ons speciaal vergezellen, zodat we dat moment toch nog konden beleven, heel bijzonder”.
Volgend jaar
“Of ik er volgend jaar weer bij ben? Dat ben ik wel van plan! Ik heb twee goede achtjarigen en met een van beiden, of misschien zelfs wel alle twee, zou dat moeten lukken.” We zijn gerustgesteld.
Genieten van de stad
Van het concours naar de stad. We weten dat de springruiters op zaterdagavond de stad in zijn geweest en gegeten hebben bij restaurant De Pijp. Edward (Gal) en Hans Peter staan erom bekend dat ze ook regelmatig een uitstapje maken in Rotterdam en van lekker eten houden. Was dat dit jaar ook het geval? Hans Peter: “jazeker! We zijn bij Yolo geweest en daarnaast hebben we veel bij De Tuin gezeten, heerlijk aan de Kralingse Plas, daar was het perfect weer voor”.
Dank jullie wel Rotterdam
Tijd om dit openhartige gesprek af te sluiten. Het was zijn CHIO en het laatste woord is dan ook aan hem. Hans Peter: “de zaterdagavond van deze editie was echt bijzonder en ik ben heel blij dat ik mijn GLOCK-tijdperk zo heb kunnen beëindigen. Een paard is een levend dier en je kunt iets daarom niet plannen, er kan altijd iets gebeuren. Maar vanaf de eerste minuut voelde het die avond goed. Toen ik de ring binnen reed, voelde ik dat er iets moois ging gebeuren. Ik voelde gewoon dat iedereen het me gunde. De Kür en de staande ovatie die we kregen, het was geweldig, het moest zo zijn. Daarom: DANK JULLIE WEL Rotterdam ! Voor die avond, maar ook dat ik via deze weg mijn verhaal nog heb kunnen doen”.
Net als de bewuste zaterdagvond hebben wij ook nu een brok in onze keel. Heel, heel graag gedaan Hans Peter. Je krijgt wat je verdient, heet dat. Jij ook bedankt. Voor alles. Succes de komende tijd, waar deuren sluiten, gaan ongetwijfeld weer deuren open. Heel graag tot het CHIO Rotterdam 2026!
Beleef nog een keer het bijzondere afscheid van Hans Peter en Taminiau: