Sport

Lucien Roelandt uit Axel is de oudste sportverslaggever van Nederland. Hij is 94 jaar en gaat nog altijd voor de PZC naar paardenconcoursen. "Voor mij is bijna elk concours een feestje", zegt hij tijdens een dressuurwedstrijd in Nieuw- en Sint Joosland. "Ik kijk er de hele week naar uit."
Roelandt heeft bij Stal de Kroo z'n eigen plek. Hij komt er zó vaak. Altijd zit hij achter zijn laptop, achterin het 'grand café'. Voor gesprekjes met ruiters en amazones vertrekt hij dit weekend naar het zonnige terras. Voor de foto's bij zijn artikelen - ook die maakt hij er nog bij - schuifelt hij langs de buitenring. "Dat fotograferen is pas van de laatste jaren", vertelt hij. "En ik word er nog steeds beter in..."
Frisse blik op paardensport
De Zeeuws-Vlaming begon eind jaren 80 als medewerker van de krant. Aanvankelijk schreef hij over voetbal, de sport waarin hij als scheidsrechter veel meters gemaakt had. Al snel vroeg Joop van den Berg, de toenmalige chef van de sportredactie, hem voor de verslaggeving van de Zeeuwse paardensport.
"Ik antwoordde dat ik daar helemaal geen verstand van had", vertelt de Axelaar zo'n 32 jaar na dato. "Maar dat was juist goed, zei hij. 'Daarom vraag ik jou. Al die wijsneuzen...!' Tot dat moment waren de verslaggevers mensen die uit de sport zelf kwamen, amazones of eigenaren van paarden. Joop wilde iemand die er met een frisse blik naar keek."
Goed luisteren
Roelandt ging het doen en bezocht vanaf dat moment vele honderden concoursen, door heel de provincie. Hij zag wereldtoppers als Dinja van Liere en Thamar Zweistra opkomen en de sport zich sterk ontwikkelen. "Ik durf nu wel te zeggen dat ik er verstand van heb", zegt hij lachend. "Of het lastig was om in de paardensport m'n weg te vinden? Nee, maar je moet er wel op de juiste manier instappen. Je moet niet denken dat je de wijsheid in pacht hebt. Het is vooral belangrijk dat je heel goed kunt luisteren."
De Zeeuws-Vlaming staat zeer optimistisch in het leven. Hij geniet van alles wat hem gegeven is. Hij heeft wel grote tegenslagen gehad in het verleden: een zoon overleed op 5-jarige leeftijd en zijn vrouw stierf in de jaren 90 aan kanker. "Je schiet er niets mee op dat je blijft treuren", vindt hij. "Je moet door."
Onder meer de bezoeken aan concoursen houden hem jong. "Ik kijk er echt naar uit", zegt Roelandt. "Ik vind het gezellig, ik ben lekker onder de mensen. Volgende maand is weer Jumpin' de Weel in Nisse. Daar verheug ik me nu al op. Tien dagen van huis."
Groot feest
In z'n eigen PZC zei de Axelaar twee jaar geleden dat hij wil doorgaan tot z'n 100e. 'Dan geef ik een groot feest en stop ik.' "Dat plan heb ik nog steeds", vertelt hij. "Ik loop wel steeds iets minder makkelijk, maar ben voor de rest gezond. Zolang het goed gaat, blijf ik het doen. Ik hoop dat het me gegeven is en ik ga er ook mijn best voor doen."
'Lucien sterft in het harnas'
De Zeeuwse paardensport zónder Lucien Roelandt? Jessica Nijpjes kan het zich nog niet voorstellen. "Als hij een keer stopt, strandt het waarschijnlijk qua paardensport en publiciteit", zegt de dressuuramazone uit Sint-Laurens. "Het is belangrijk voor de sport dat Lucien het allemaal opschrijft en met zijn camera vastlegt." "Het is mooi als je 94 bent en nog zo overal kunt komen", vervolgt Nijpjes. "En je houdt hem niet voor de gek, hè. Hij kent iedereen en hij weet heel goed waar hij het over heeft."
Eerlijk verhaal
Dat vindt ook Martin de Kroo van Stal de Kroo in Nieuw- en Sint-Joosland, waar Lucien Roelandt vaak te gast is. "Zoals het hoort, vertelt hij het eerlijke verhaal. Hij laat zich niet beïnvloeden door de mensen om hem heen of in de sport. Met die reden is hij hier ooit ook voor gevraagd. Hij had op dat moment helemaal niets met paarden en kon onbevooroordeeld naar alles kijken." De Kroo ziet Roelandt nog lang vanuit Axel naar de concoursen komen. "Hij is nog fit voor zijn leeftijd. Ik hoop dat het nog even duurt, maar ik denk dat hij sterft in het harnas."
Klik op de link van de bron bovenaan de pagina voor een foto en een video.