Bokt.nl

Citaat:

Wat gebeurd hier

Veldbloem schreef:

Wat Shadow zegt heb ik ook. Het is voor mij een heel onduidelijk verhaal, maar dat kan ook komen doordat ik geen kennis heb van coaching met paarden. Paarden spiegelen niet, schrijf je, maar vervolgens benoem je direct daarna "de natuurlijke drang om tegelijk op hetzelfde moment een bepaald gedrag uit te voeren" als synchronisatie. Is dat niet ongeveer hetzelfde als spiegelen?

Vooral de laatste alinea, over projectie vind ik lastig. Kun je projectie uitleggen met andere woorden dan "wordt geprojecteerd" en "laat projecteren" in de uitleg? Stel dat de coachee bv de emotie verdriet voelt. Wat gebeurt er dan?

JorineV schreef:

Is deze blog wel af..? Het is zo'n kort onduidelijk stukje tekst, met een aantal taalfoutjes en slecht lopende zinnen, dat ik half vermoed dat de verkeerde versie gepubliceerd is. Als er nog een vervolg komt, lijkt me dat interessant om te lezen!

Op de foto zie ik twee paarden die hun hoofd laag houden en vriendelijk contact lijken te hebben.

JorineV schreef:

Dankjewel Swift, voor jouw bijdrage! Dat geeft mij als leek wat meer inzicht in hoe coaching met paarden werkt.

Swift schreef:

JorineV schreef:

Dankjewel Swift, voor jouw bijdrage! Dat geeft mij als leek wat meer inzicht in hoe coaching met paarden werkt.

Graag gedaan! Ik vind het altijd leuk om mensen wat meer inzicht te geven in mijn geweldige werk met de paarden! Het blijft heel bijzonder om zo met de paarden te kunnen samenwerken.

Swift schreef:

De paarden kunnen daarin ook wel dingen laten zien, ik ben een vrij direct persoon (ook in mijn hulpverleningsstijl) maar als ik te direct ben voor een cliënt gaat er bijvoorbeeld een pony tussen mij en de cliënt in staan.

Swift schreef:

Een interessant onderwerp! Ik ben als hulpverlener met paarden ook een beetje allergisch voor de uitspraak dat paarden spiegelen/spiegels zijn. Ik vind dat afbreuk doen aan de persoonlijkheid en eigenheid van de paarden.
Ik werk met mijn kudde van zes pony's zoveel mogelijk in vrijheid. Op deze manier hebben ze zelf de keus of ze actief mee willen doen/contact willen zoeken en kunnen ze elkaar helpen en afwisselen binnen de sessies. 
Door op deze manier met een kudde te werken zie je ook dat verschillende pony's verschillend reageren vanuit hun eigen persoonlijkheid en ervaringen. Spiegelen gaat dus niet op want waar de ene pony zal confronteren zal de andere juist gaan vermijden. Juist dit verschillende gedrag kan voor de cliënten ook weer inzichten geven en geeft ook de mogelijkheid om verschillende ervaringen op te doen; hoe ga je om met het paard dat in jouw ruimte blijft komen bijvoorbeeld.
Cliënten kunnen in dat paard dan ook weer situaties of personen gaan herkennen; "dat gebeurt op mijn werk ook altijd" of "dit paard is net mijn vervelende broertje". Hierdoor kun je de koppeling maken naar de dagelijkse praktijk. Het is altijd belangrijk om deze interpretatie/koppeling bij de cliënt te laten en niet zelf in te gaan vullen. Het gaat ook niet om het correct lezen/interpreteren van het gedrag van het paard maar juist over wat het gedrag met de cliënt doet/voor de cliënt betekent. Voorbeeld uit mijn praktijk: de hele kudde ging (op afstand) om een cliënt heen staan. Op mijn vraag wat dit voor haar betekende vertelde ze dat ze zich helemaal opgesloten voelde en geen kant op kon. Als ik zelf had moeten interpreteren had ik het als steunende ervaren (je staat veilig ten midde van de kudde). Dat is waarom je altijd vraagt naar de ervaring van cliënt en nooit in moet vullen, mensen zijn namelijk ontzettend geneigd om daarin mee te gaan, al helemaal als je "autoriteit" hebt (in dit geval als degene die veel meer weet van  paardengedrag en dus wel gelijk zal hebben).
Ik blijf het ook altijd mooi en interessant vinden hoe verschillend de paarden op verschillende mensen kunnen reageren. We hebben soms casussen die op papier best vergelijkbaar lijken te zijn maar in de praktijk een totaal ander reactie van de paarden krijgen. Dat houdt het werk ook zo leuk en afwisselend!