Geplaatst Sport
Ook de Junioren rijden hun laatste en beslissende selectiewedstrijd tijdens het CHIO 2025. Na de eerdere observaties in Tolbert en Exloo mogen de allerbeste acht combinaties zich in Rotterdam melden. We blikken vooruit met kanshebbers Dominique van Dalsen, Britt Kikkert-van der Linde en Sofie van Rooij. Drie ambitieuze amazones die nergens liever mee bezig zijn dan met hun sport, en al precies weten wat ze willen.
Britt is vijftien jaar en woont in De Cocksdorp op Texel. Ze zit in drie havo, en naast de paarden vindt ze het leuk om leuke dingen te doen met vriendinnen. Sofie is zeventien jaar en woont in St. Michelsgestel, waar ze in leerjaar twee zit van een mbo-opleiding tot onderwijsassistente. Ook Sofie doet naast de paarden graag leuke dingen met vrienden en familie en vindt het ook leuk om af en toe te shoppen. Ze werkt één keer per week in de horeca. Dominique is ook zeventien jaar en woont in Harmelen. Ze zit in leerjaar drie, niveau vier van het Business & Administration College Utrecht en ook zij doet in haar spaarzame vrije tijd graag leuke dingen met vriendinnen zoals shoppen.
Toekomst in de paarden
Alle drie de Junioren dames zien hun toekomst in de paarden. Dominique: “ik ben eigenlijk al een beetje begonnen. Ik heb al een paar trainingspaarden staan en doe een beetje handel. Daarnaast wil ik een zo goed mogelijke amazone worden op vijf sterren-niveau”. Sport en bedrijf, Dominique is ambitieus. Sofie weet zeker dat ze de kapsalon van haar vader niet over wil nemen: “ik zie mijn toekomst hetzelfde als Dominique. Paarden opleiden en uitbrengen in de sport vind ik het mooiste wat er is”. Britt wil de schitterende stoeterij van haar opa Wim niet voortzetten, ze wil ook verder in de sport: [i]“ook ik ben eigenlijk al bezig in de sport en wil dit graag doen tot op zo hoog mogelijk niveau. Ik vind rijden leuker en uitdagender dan de fokkerij”[/i].
Jerenzo Texel, Juan Tango B, Just Johnson
Zoals gezegd, zijn Dominique, Britt en Sofie bezig aan een selectietraject voor het Europees lampioenschap later dit jaar. Natuurlijk doen ze dat niet alleen. We vragen hen hun vierbenige partners hierin voor te stellen. Britt: “ik rijd Jerenzo Texel, een donkerbruine KWPN-hengst van 1.80m hoog. Hij is heel erg lief voor me, liever dan voor bijvoorbeeld mijn moeder. Hij houdt echt rekening met me. Aan de hand is hij wel veel hengst, maar als ik op hem zit, is dat helemaal over. Thuis op stal is hij een van de liefste paarden die we hebben, hij vindt het bijvoorbeeld heerlijk als hij in zijn stal ligt en ik kom bij hem zitten”. Sofie: “ik rijd Juan Tango B, roepnaam Juan, een koffievos ruin van 1.73m hoog in eigendom van José van Boven. Hij is dus niet van onze familie, maar ze heeft toegezegd dat hij altijd bij ons mag blijven. Hij kwam bij ons, omdat hij niet heel makkelijk was, maar mijn vader heeft hem eerst gereden en hij heeft nooit iets stouts gedaan. Nu rijd ik hem dus en hij heeft inderdaad een pittig karakter, maar hij is super lief en braaf. Hij doet super zijn best voor me”. Dominique: “ik rijd met Just Johnson, roepnaam Johnny, een bruine ruin van 1.84m. Hij is heel groot dus, maar heeft een klein hartje. Hij is heel erg op mij gericht en vindt het duidelijk leuk om samen de ring in te gaan. Ik voel dan echt zijn kick. Hij houdt van mooie locaties en aangeklede ringen dus ik denk dat hij Rotterdam heel leuk zal vinden. Hij is ook heel lief, ik kan zelfs zonder zadel op hem galopperen”.
Bekend met het CHIO
Britt en Sofie zijn al eens op het CHIO geweest, ze hebben er zelfs al gereden. Beiden vorig jaar tijdens de familie pas de deux op de kinderochtend. Britt: “dat was geweldig. Het was gezellig, iedereen was vrolijk en er was veel publiek. Ik reed de pas de deux samen met mijn moeder Eva”. Sofie: “ook ik reed die pas de deux, samen met mijn vader Arthur. Alleen al de weg naar de ring, door het bos, vond ik super gaaf, maar ook heb ik genoten van ons optreden”. Dominique: “ik heb nog nooit gereden op het CHIO, maar ben twee jaar geleden wel als publiek geweest en dat vond ik heel gaaf. Het kriebelde toen al, ik bedacht me dat ik daar ook wel heel graag zou willen rijden”.
Op weg naar Rotterdam
Willen de dames werkelijk van start mogen in de laatste observatie, moeten ze tot de beste acht combinaties horen van de selecties in Tolbert en Exloo. Tolbert is al achter de rug, en in het Hemelvaartsweekend wacht Exloo. We vragen een kort verslag van de eerste stop. Britt: “het ging heel goed, beter dan verwacht. In begin vond ik de proeven van de Junioren moeilijk, de overstap naar deze klasse is groot. Je moet eigenlijk je paard opnieuw leren kennen, maar in Tolbert ging dat iedere dag beter dan de starts daarvoor. Ik werd tweede in de inloopproef. We werden samen meer en meer in team in deze proeven”. Sofie: “de eerste dag ging het heel goed. De tweede dag iets minder en had ik een paar storingen. De afsluitende kür ging gelukkig weer goed. We konden super fijn rijden en mijn paard gaf me echt een goed gevoel”. Dominique: “de eerste dag reed ik iets onzeker en kregen we wat foutjes. Daarna ging het een stuk beter en hadden we een mooie, stijgende lijn te pakken. In de afsluitende kür werden we zelfs tweede. Tolbert was een mooie oefening om in Exloo en Rotterdam te kunnen pieken”.
Trainers en voorbeelden
We vragen verder. Bij wie wordt er getraind en hebben de dames een voorbeeld? Dominique: “ik train sinds ruim een jaar bij Mark van de Donk. Hij leert me heel erg met mijn hoofd te rijden. Wat doe ik, wat breng ik over naar mijn paard, waarom reageert hij zo. Hier word ik heel bewust en handig van, het is leuk en leerzaam. Mijn voorbeelden zijn deze zelfde Mark, maar ook Dinja van Liere. Van de laatste vind ik het zo bijzonder dat ze op het allerhoogste niveau rijdt, maar ook gewoon nog jonge paarden opleidt en uitbrengt”. Sofie: “ik train vooral bij mijn vader, en via het talentenplan mocht ik bij Anky lessen. Op concours heb ik alle dagen hulp van de bondscoach Monique Peutz, en ook ga ik soms naar Tonnie Huberts. Eigenlijk vind ik alle lessen fijn en komt het uiteindelijk allemaal op hetzelfde neer. Mijn vader blijft echter toch wel mijn favoriete coach, omdat hij het voor elkaar krijgt me altijd fijn te laten rijden. Mijn voorbeeld is Catherine Dufour, omdat ze zo vriendelijk rijdt. Het ziet er zo fijn en ongedwongen uit, alsof ze niets doet, zij is het perfecte voorbeeld van hoe dressuur er uit moet zien”. Britt: “ik word vooral geholpen door mijn moeder. Via het talentenplan kreeg ik les van Adelinde Cornelissen, en dat beviel zo goed dat we dat zijn blijven doen. Zij leert mij veel bewuster rijden. Niet zomaar de proef door te rijden, maar onderdeel voor onderdeel te rijden en af te werken. Naast mijn moeder en Adelinde helpt Nienke de Wolf me met mijn houding en zit. Ook ik ben fan van Catherine Dufour. Natuurlijk zijn bijvoorbeeld Lottie Fry en Jessica van Bredow ook heel goed. Zij laten hun paarden ook heel mooi lopen, maar Catherine rijdt gewoon fijner”.
Blijven doen wat ze altijd doen
Ondanks het doel wat ze zo ontzettend graag willen bereiken, naar het EK, gaan Dominique, Britt en Sofie niet iets speciaals doen in de voorbereiding. Britt, nuchter: “ik blijf doen wat ik altijd doe, dat werkt het beste”. Sofie: “ook ik train gewoon lekker door. Er is nog een kadertraining en we zullen een keer lekker naar het bos gaan om te ontspannen”. Dominique: “ook ik ga weinig geks doen. Meer trainen is vaak op wedstrijd minder presteren. Ik probeer mijn paard zo fris en fruitig mogelijk te houden en een keer wat anders te doen dan dressuur trainen”.
Terug naar Rotterdam. Het CHIO terrein is dus bekend grondgebied binnen de stadsgrenzen. Hebben de dames wel eens iets van de stad gezien vragen we ons af. Britt: “ik ben twee weken geleden nog naar een concert geweest in Ahoy en twee jaar geleden was ik bij Cavalluna, een paardenshow van Ahoy”. Sofie kan zich niet herinneren dat ze ooit buiten het Kralingse bos is geweest. Dominique: “ik ga wel eens in Rotterdam shoppen met mijn moeder, we gaan dan naar Alexandrium”.
Mooiste prestaties
Zoals gezegd, jong, maar al behoorlijk ervaren. Waar zijn de meiden het meest trots op? Dominique: “vorig jaar werd ik Nederlands kampioene bij de Junioren en ik won brons met het team op het EK”. Sofie: “vorig jaar november won ik bij De Peelbergen de Junioren kür. Onlangs in Lier behaalden we met team Junioren de bronzen medaille en was ik alle dagen beste Nederlandse”. Britt: “vorig jaar werd ik Nederlands kampioene Children en op het EK wonnen we goud met het team. Individueel won ik toen een zilveren medaille”.
Oranje Danoontje en volgorde in rijbroeken
Na alle serieuze vragen tijd voor wat lossigheid. Ook ambitieuze amazones hebben eigenaardigheden. We vragen ze deze op te biechten. Britt bijt dapper het spits af: “ik ben in huis en op stal ontzettend slordig. Het enige wat ik netjes houdt, is de vrachtwagen, maar die houd ik dan ook wel echt netjes. Daarnaast wil ik op internationale wedstrijden altijd een oranje Danoontje eten voor mijn proef. Geen andere kleur, het moet echt een oranje zijn”, Sofie heeft ook een eetgewoonte: “ik wil altijd een beetje appelsap drinken voor ik ga opzadelen”. Dominique: “ik heb een bepaalde volgorde van witte rijbroeken die ik aantrek op internationale wedstrijden”.
Dit ook nog
Uren zouden we met het gezellige trio door kunnen kletsen, maar aan alles komt een einde. We vragen de meiden zelf af te sluiten. Alle drie willen ze het CHIO bedanken voor dit interview en bondscoach Monique Peutz voor de aanbeveling. Daarnaast wil Britt haar opa Wim van de Linde bedanken voor het feit dat hij zo’n geweldig paard als Jerenzo Texel heeft weten te fokken. Britt: “zo bijzonder dit allemaal, wie had dit ooit verwacht”. Sofie wil de eigenaresse van haar paard bedanken voor de kansen die ze krijgt, en hoopt alle lezers te zien langs de ring in Rotterdam. Dominique: “ik vind onze sport heel bijzonder vanwege de liefde en het gevoel dat wij hebben met onze paarden. Zonder deze band zouden we de prestaties die wij neerzetten nooit kunnen bereiken”.
Was getekend, Dominique, Britt en Sofie. Jong, paardengek en ambitieus. Respect meiden. Voor alles wat jullie al gepresteerd hebben en ongetwijfeld nog verder zullen laten noteren, maar ook voor dit leuke gesprek. Alle drie geheel zelfstandig zonder enige hulp van ouders, super stoer. Veel succes in Exloo en hopelijk tot volgende maand in het Kralingse bos!