Geplaatst Bokt Community
1. Waarom heb je je x-jaar geleden geregistreerd op Bokt?
Ik meldde me aan op 5 juni 2002. Ik hoorde van een stalgenoot over dit nieuwe forum. Ik had toen nog niet zo lang een nieuw jong paard, Donnerstorm, een Donnerschlag x Weltmeyer. Hij was bloedmooi, maar niet de makkelijkste voor mij. Ik wilde graag meer info lezen over zijn bloedlijnen.
Voor hem had ik een ander paard, Kyliën, en dat was een enorme schat, een pony van 1,65 hoog, eentje uit duizenden. Opstappen en wegrijden, nooit een slechte dag. Toen hij 5 jaar was, mochten we Z dressuur starten, ook springen en SGW deden we, en zeker niet onverdienstelijk. Er was geen makkelijker dier, 2 keer in de week oefenden we een beetje, en in het weekend kwamen we met 4 winstpunten thuis. Maar Storm was andere koek. Mijn spreuk voor hem was 'hoe meer kwaliteit het paard heeft, hoe meer kwaliteit hij van zijn ruiter eist', tja, en daar moest ik nog een hoop leren. Ik hoopte meer van hem te snappen door te lezen op Bokt.
2. Wat is het eerste bericht dat je hebt geplaatst op Bokt?
Storm schreef:De Beste tip!!
Als je leren laarzen hebt, gebruik dan een beetje STIEFELHAFTWAX.
Te koop bij oa. Divoza. Het laat je laarzen aan je zadel kleven, en daardoor kun je makkelijker blijven zitten. Het word door veel (top)ruiters gebruikt, en werkt uitstekend!
Echt het proberen waard!!!!!!
Dat was deze. Ik had nogal last van wiebelbenen en deze wax hielp mij écht
Maar wat een afschuwelijk spul was dat. Na gebruik kon ik het met een mesje van mijn zadel afkrabben. Vreselijk. Ik ben benieuwd of dit tegenwoordig nog gebruikt wordt. De juiste oplossing was dit natuurlijk niet.
3. Op een schaal van 1 tot 10, hoe beschamend zijn je oudste berichten?
Nou, dat valt wel mee, ik geef mezelf een 3. Ik was al een jaar of 25 toen ik in 2002 op Bokt kwam. De echte dikke vette Penny-fase, die ik zéér zeker heb gehad, was toen al voorbij. Verderop meer over deze fase bij vraag 6. Ik ben wel eens bang geweest over een geschreven post, terwijl dit niet eens nodig was. Ik schreef over een feitje bij een dekhengst. Later was ik heel erg bang dat de eigenaar van deze hengst dit zou lezen en boos op mij zou zijn omdat ik dit geschreven had. Maar natuurlijk werd er niemand boos.
4. Waar kunnen wij je van kennen op Bokt?
Ik denk dat mijn bekendste verhaal absoluut het verhaal over mijn vroegere paard Storm is. Ik was hem jarenlang kwijt, en ik vond hem terug in Engeland. Ons verhaal kwam zelfs in de Penny. Tot op de dag van vandaag is hij bij Hazel gebleven in Norwich, hij wordt in mei 27 jaar. Ik ben 2 keer op bezoek geweest bij hem.
Lees dit topic maar eens, ik hou het zelf niet eens droog als ik het terug lees. Wat een emotie kwam er bij mij toen ik doorhad, dat dit mijn Storrumpje echt was:
[HK] Is dit mijn paard??? Update p. 5
5. Wat betekent Bokt.nl voor jou?
Heel veel! Iedere dag kom ik even langs, lees ik onder andere de topics op LZP en MWS. Ben ook nog een aantal jaar 'modje-groen' geweest. Vroeger kwam ik vooral naar de dressuurtopics en jureertopics, om advies te geven en mee te denken. Ik heb de ORUN gedaan, 1e en 2e fase, heb mijn menbewijs, en ik jureerde iedere weekend. Ik werkte op verschillende stallen en maneges. Lesgeven en jureren deed ik nog lang nadat ik Storm verkocht had. Maar ik ben gestopt met lesgeven, jureren en dressuur rijden. Ik sta hier niet meer achter. Ik leerde vroeger dat een zweep gebruikt wordt om het achterbeen te activeren, en meer van dit soort 'technieken'. Ik leerde vroeger dat een dressuurpaard vooral op stal moet blijven en zeker niet 's nachts in de wei hoort te staan. Ik leerde vroeger dat als een paard bokt, hij een flinke tik moet krijgen. Ik zag bij de dressuurwedstrijden die ik jureerde, zoveel shit op het losrijterrein. Ouders die boos waren op kinderen die niet voldoende presteerden. Ruiters die boos werden op paarden, terwijl ze boos moesten zijn op zichzelf. Bitten met een pantykousje om de tong heen om deze binnenboord te houden. Ik ben ermee gestopt. Mede door Bokt kwam ik tot dit inzicht. Mensen waren flink kritisch hier, waardoor ik nog meer ging inzien dat ik dit ook niet meer wilde.
Mezelf omscholen hoeft voor mij niet meer. De enige ritjes die ik heel af en toe nog maak, zijn de ritjes door de Loonse en Drunense duinen waar ik vlakbij woon. Ik hoopte dat mijn dochter de liefde voor paarden van mij zou hebben, helaas is zij bang. Maar het is goed zo.
6. Durf je toe te geven dat je vroeger ook penny-gedachten had?
Hier kan ik een boek over schrijven, de tekeningen heb ik al
Ik heb schriften vól met stripverhalen die ik tekende. Ik was lid van de Penny en de Ponyclub. Later van de Hoefslag en Bit. Verder ging ik in de pauzes van school naar een naastgelegen weiland om de Shetlanders te verzorgen, om vervolgens de tijd te vergeten. In zomernachten bleef ik bij een vriendin op de boerderij slapen in de hooiberg, en reden we 's nachts in onze nachthemden door de weilanden heen op haar pony's, dit was geweldig! Ik sprong op een pony zonder zadel moeiteloos over een hindernis van 1,20 heen. Ik had totaal geen angst. Geen pony was veilig voor me. Als er een wedstrijd op de manege was, ging ik hierheen om te vragen aan de ruiters die de piste verlieten, of ik het paard uit mocht stappen. Ik ging alle boerderijen langs met de vraag of ze misschien een pony hadden waar ik voor mocht zorgen. Mijn levensdoel was pony's en paarden, en niks anders. Uiteindelijk kreeg ik op mijn 17e mijn eerste paard, Condor. Toen ik hem voor de 1e keer reed, hadden we nog geen rijbaan. Ik galoppeerde in de wei en voelde me zoals Alec in 'the Black Stallion'. Op en top Penny dus...
7. Als alles kan wat je zou willen, hoe zou je leven er dan uitzien?
Tja, heel eerlijk? Toch wel weer paarden. Ik ben nu alleenstaande moeder. Mijn jongste is 10 jaar. Ze gaan om het weekend naar mijn ex. Ik werk 4 dagen. Dan blijft er weinig tijd over voor paarden, of voor iets anders. Nu de kinderen wat ouder worden, krijg ik wat meer ruimte. Ik hoef nu niet meer per se thuis te zijn als zij dat wel zijn.
Mijn allerdiepste droom is nog steeds een boerderij met land, of een pensionstal runnen. Of een kleinschalige natuurlijke manege die enkel diervriendelijke lessen geeft en buitenritten maakt door een gebied zoals de Noordwijkse duinen (ik werkte vroeger op manege Meeuwenoord, dat was geweldig) of de Loonse en Drunense duinen, of ergens bij een Château in Frankrijk... zucht...
8. Als jij de baas van de KNHS en FEI zou zijn, wat zou jij dan aan de dressuursport veranderen?
Mijn allereerste ingeving is, 'ermee stoppen', maar dat gaat wellicht te ver, maar verandering moet wel. Meer bewustwording en denken vanuit het paard, de dressuurproeven moeten anders worden. Bewustwording moet al beginnen op de manege, er is nu een generatie die nog dezelfde denkwijze heeft als die ik had. Paardrijden moet meer spelen en samenwerken met paarden worden, in de breedste zin. Dressuurwedstrijden en zo hoog mogelijk eindigen op een wedstrijd moeten geen doel meer zijn. Van mij mogen de dressuurwedstrijden zoals ze nu zijn wel stoppen. Maar behendigheidswedstrijden met een stuk vertrouwen, volgzaamheid, gehoorzaamheid, plezier en samenwerking, dit kan naast en onder de man, mogen van mij in plaats komen van de huidige dressuurwedstrijden. Hierin wordt veel meer gekeken naar de combinatie. Het maakt niet meer uit hoe het bewegingsmechanisme van je geweldig gefokte paard is (want welke normale Nederlander met een modaal inkomen en een veel te duur huis, kan überhaupt nog een knap dressuurpaard kopen?) maar het gaat om het grotere plaatje. Dát moet het doel gaan worden. Gelukkig bestaan er al van dit soort wedstrijden.
Als dit doorgevoerd zou worden, in plaats van de huidige dressuurwedstrijden, verandert er ook, hopelijk, in het leven van vele paarden iets, zowel geestelijk als lichamelijk. Als onwetende en imiterende eigenaren van paarden geen voorbeeld meer krijgen van de topdressuurrijders, wordt het doel ook anders.
Als ik de baas zou zijn van de KNHS en de FEI, zou ik dressuurwedstrijden maar wat graag aanpassen. Er komt dan ook veel meer gelijkheid in de 'sport'. Echte paardenmensen steken erbovenuit, niet de mensen met de grootste portemonnees. Of je paard kan draven voor een 10 of voor een 6, maakt niet meer uit, het gaat om het grotere plaatje. De échte verbintenis die laat zien of jij en je paard een team zijn, en of het paard met jóú wil samenwerken. Niet omdat het moet, maar omdat hij dit wil.
Ik weet dat veel mensen al op de juiste weg zijn, van mij mag dit op alle niveaus doorgevoerd worden. Uiteraard vallen dan de wedstrijden op olympisch niveau dan ook helemaal weg.
9. Aan welke Bokker wil jij 10 vragen stellen?
Aan FloortjeM, ze is advocaat in familierecht en hippisch recht. Ze geeft enorm fijne, uitgebreide posts en adviezen aan (soms wanhopige) Bokkers met juridische, paardgerelateerde vragen.
10. Welke vraag zou je zelf aan deze Bokker willen stellen?
Ik vraag me af of Floortje zelf nog paarden heeft, en wat haar meest bijgebleven zaak (op hippisch gebied) is.
