Sport

De FEI gaat per 1 mei 2025 een universeel meetinstrument inzetten om te meten hoe strak de neusriem van een paard zit. Hierover komt veel commentaar vanuit de ruiters. De European Equestrian Federation (EEF) heeft nu een verklaring van voorzitter Theo Ploegmakers gepubliceerd over de invoering van deze regels.
Er komt veel commentaar, in het bijzonder van ruiters, op de introductie door de FEI van een instrument om te controleren hoe strak de neusriemen van paarden zitten bij wedstrijden op het hoogste niveau. Deze regel gaat in op 1 mei 2025, en is er gekomen als gevolg van talloze meldingen over neusriemen die te strak zitten.
De FEI is het wereldwijde bestuursorgaan van de paardensport en één van hun taken is het opstellen van regels die paardenwelzijn voorop stellen en potentieel misbruik voorkomen.
Sommige topruiters beweren echter vaak dat zij zelf weten wat het beste is voor hun paard en dat zij het beste in staat zijn om te bepalen wat goed of fout is. Volgens hen zou de FEI zich niet bezig moeten houden met regels over hoe het paard opgetoomd moet worden. Maar is dat ook zo?
In de paardensport zijn regels over paardenwelzijn essentieel, om er zeker van te zijn dat paarden ethisch worden behandeld en gezond en veilig blijven tijdens trainingen, wedstrijden, en daarbuiten. Paarden kunnen niet praten en vertrouwen volledig op de mensen om hen heen, die hun behoeften kunnen interpreteren en hen beschermen.
Door deze zorgen aan te pakken, creëren de regels voor paardenwelzijn een sportomgeving waar het belang van de sport in balans is met het welzijn van de deelnemende paarden. Dit is niet alleen essentieel voor de gezondheid en veiligheid van de paarden, maar ook voor de duurzaamheid en publieke acceptatie van paardensportactiviteiten.
De mening van topruiters dat de FEI geen regels zou opstellen over bijvoorbeeld hoe strak een neusriem moet zitten, bitgebruik enzovoorts, omdat ‘zij’ het beste weten wat hun paarden nodig hebben en wat het beste voor hun paard is, is een vorm van kortzichtigheid. Dit is een gevaar voor het welzijn van paarden, en wel om meerdere redenen:
- ook experts maken fouten: hoewel topruiters veel ervaring hebben, zijn ze niet feilloos. Zij kunnen een situatie verkeerd inschatten, bezwijken voor de druk om te presteren, of beslissingen nemen die gebaseerd zijn op persoonlijke vooroordelen of emoties
- gebrek aan toezicht nodigt uit tot misbruik: zonder standaard regels is er geen systeem om mishandeling te voorkomen of aan te pakken. De aanname dat expertise een garantie is voor ethische behandeling, is riskant. Niet alle ruiters stellen paardenwelzijn boven succes of financieel gewin
- overeenstemming telt: de regels van de FEI zorgen voor een universele standaard en zorgen ervoor dat alle paarden op alle niveaus eerlijk en verantwoordelijk behandeld worden, ongeacht de status of vaardigheden van de ruiter. Zonder deze regels zouden de werkwijzen sterk uiteenlopen, dit leidt weer tot inconsistentie en mogelijke schade
- bescherming tegen ongemak: regels voor paardenwelzijn zijn gebaseerd op diergeneeskundige wetenschap en ethische principes. Zij zorgen voor een raamwerk dat risico’s, zoals mishandeling, minimaliseert. Deze bescherming is gelijk voor alle deelnemers, van nieuwelingen tot professionals
- belangenconflict: ruiters kunnen in competitieverband wedstrijdsucces boven paardenwelzijn stellen, ongeacht hun vaardigheden. De FEI zorgt voor tegenwicht om er zo voor te zorgen dat de behoeften van het paard topprioriteit blijven, in het bijzonder als er competitieve of financiële belangen in het spel zijn
- onbewust vooroordeel: zelfs ruiters met de allerbeste bedoelingen kunnen soms signalen van stress of letsel bij hun paard over het hoofd zien, in het bijzonder als ze geconcentreerd zijn op winnen of het bereiken van trainingsdoelen
- publiek vertrouwen in de sport: het publiek verwacht dat er duidelijke regels zijn om de paarden te beschermen en het niet hebben van regels kan worden gezien als een gebrek aan toewijding op het gebied van welzijn
- ethische verantwoordelijkheid: de regels van de FEI weerspiegelen de veranderende normen van de maatschappij omtrent de zorg voor dieren. De regels houden ook alle ruiters verantwoordelijk voor het naleven van deze principes
- risico dat misbruik normaal wordt: zonder toezicht kunnen werkwijzen die schade toebrengen aan paarden, bijvoorbeeld overwerken, ruwe trainingsmethoden of het dwingen te werken van geblesseerde paarden, wijdverspreid raken en de beschermingsmaatregelen van de FEI ondermijnen
Het standpunt dat topruiters ‘het zelf het beste weten’ is daarom erg kortzichtig. Regels zijn niet alleen voor hen die weinig ervaring hebben, ze zijn een kritische bescherming voor een ethische en consistente behandeling van paarden in gehele paardensport.
Hoewel topruiters beschikken over bijzonder veel kennis, is het niet eerlijk of veilig om te stellen dat zij immuun zijn voor fouten, vooroordelen of de druk om te presteren. Verantwoordelijke ruiters zouden de waarde moeten inzien van de regels van de FEI om paardenwelzijn te beschermen de integriteit van de sport te verzekeren.
Je mag van de FEI verwachten dat zij alleen regels introduceren als het duidelijk is dat deze het welzijn van de paarden beschermen en dit alleen doen in goed overleg met alle betrokkenen.
Gerelateerde berichten:
[VN] [VIDEO] FEI komt met nieuw instrument om strakheid neusriem te bepalen
[VN] Gebruik FEI meetinstrument voor neusriem uitgesteld