Geplaatst Sport
Van journalist en commentator naar chef d’equipe van het Zwitserse springteam. Peter van der Waaij heeft al grote stappen gemaakt in zijn carrière en alle opgedane kennis, ervaringen en contacten stellen hem in staat om ook het familiebedrijf weer naar een hoger plan te tillen. Jarenlang de topsport van dichtbij meemaken heeft hem zeer waardevolle inzichten gegeven voor de fokkerij. Nu het eerste jaar ‘in Zwitserse dienst’ er bijna op zit, is het een mooi moment om bij te praten met deze hippische duizendpoot.
Al van jongs af aan is Peter van der Waaij (30) bezeten van de springsport en -fokkerij. Vanuit Eemnes houdt hij zich op het familiebedrijf Waaij Stud bezig met de sport, fokkerij, opfok en handel. Aan alles wat hij doet ligt een ontembare passie ten grondslag.
Team NL
Na jarenlang als freelance journalist en commentator voor onder andere ClipMyHorse te hebben gewerkt, de Waaij Stud verder te hebben uitgebouwd en samen met broertje Jasper sinds 2018 de sportpaardenveiling The Youngsters Auction te hebben opgezet, maakte Peter in 2022 een opvallende move door als assistent van de bondscoach van het TeamNL-springteam aan de slag te gaan. “Ik vond het een geweldig compliment en na gesprekken met de KNHS heb ik die kans uiteraard met beide handen aangegrepen. In 2022 en 2023 heb ik dit met heel veel plezier gedaan. De samenwerking met Jos liep goed: ik kon hem dingen uit handen nemen en ging veel naar de internationale concoursen toe.” En toch kwam er na twee jaar een einde aan de samenwerking. Kansen grijpen op het juiste moment, dat is Peter wel toevertrouwd. “Jos en de KNHS hadden direct begrip voor mijn keuze. En ik ben heel blij dat ik deze stap heb gezet, want het is nog veel leuker dan ik had verwacht. Ik kan me voorstellen dat mensen in het begin sceptisch waren, omdat ik daar totaal een nieuw gezicht was, maar ik ben door iedereen heel hartelijk ontvangen. Uit het elitekader haal ik de combinaties om deel te nemen aan de landenwedstrijden op 3*- en 5*-niveau, en daar leeft het ‘voor het team rijden’ nóg meer dan in Nederland. Voor Zwitserse ruiters is dat echt het allerbelangrijkste. Ze zijn enorm gedreven om goed te presteren. De samenwerking verloopt heel goed.”
Verschillen
Nu het eerste jaar erop zit, worden de verschillen tussen Nederland en Zwitserland duidelijker voor Peter. “In Zwitserland worden de eigenaren overal heel nauw bij betrokken, ze worden daar bijna op handen gedragen en zijn ook altijd uitgenodigd voor de teamdiners. Bijna alle ruiters hebben één of meerdere eigenaren die hun stal ondersteunen. Waar Nederland heel sterk in is, is de handel en het opleiden van jonge paarden. De ruiters hier hebben daardoor een veel groter aanbod van paarden en dat heeft zowel voor- als nadelen. In mijn beleving zetten de Zwitserse ruiters langer door met een paard, omdat ze weinig alternatieven hebben. Bij de aankoop van paarden zijn ze heel kritisch, maar als een paard eenmaal bij hen in training staat, zullen ze er alles aan doen om het paard optimaal te laten ontwikkelen. Over het algemeen hebben de Zwitserse ruiters een duidelijke langetermijnvisie, dat werkt in alles door. Hier speelt de handel een grotere rol en daardoor ligt er ook meer druk op het rijden van nulrondes, dat begint al met de jonge paarden. Natuurlijk praat ik daar ook veel over met de ruiters en het is heel interessant om te horen hoe zij tegen paarden aankijken. Dat geldt voor de Nederlandse topruiters overigens net zo: als zij een paard gaan beoordelen om te kopen, vragen ze zich vooral af hoeveel proeven ze er mee op topniveau kunnen gaan winnen. Dat is het enige dat telt. Een paard dat alleen mee kan komen op het hoogst niveau is niet goed genoeg. Ze moeten competitief genoeg zijn om te kunnen winnen.”
Kansen voor kleine fokkers
Door veel toppaarden nauwlettend te volgen, merkt Peter steeds vaker op dat zij vaak niet over een pedigree beschikken waar menig veulenkoper voor warmloopt. “Voorbeelden zijn er te over, zoals Dynamix de Belheme of King Edward. Die paarden zijn niet ‘commercieel gefokt’, al komen ze vaak wel uit bewezen moederlijnen. Wat dat betreft vind ik het positief dat de enorme hype met veulen- en embryoverkoop nu toch wat aan het afzwakken is. Ik ben er van overtuigd dat het geen succes gaat brengen, als het alleen maar gaat om het koppelen van grote namen in pedigrees. En dat geeft de kleinere fokker weer meer kansen. Mits ze hun merrie en stam goed kennen, en de juiste keuzes weten te maken natuurlijk. In de fokkerij gaat het zeker niet alleen om die grote namen. Sterker nog, merries uit goede stammen brengen zelfs van mindere hengsten nog goede paarden. Wat dat betreft verwacht ik dat de kleinere fokkers weer terrein gaan winnen. Alleen de komende jaren zal het een uitdaging zijn om het hoofd boven water te houden, met alle stijgende kosten. Daarom moeten we met z’n allen zorgen dat de afzet van de veulens netjes wordt geregeld. Als wij veulens kopen, leggen we daar vaak tussen de 7 tot 15 duizend euro voor neer. Dat zullen niet helemaal de prijzen zijn waar fokkers van dromen, maar dat moet toch genoeg zijn om met goede motivatie door te gaan met fokken. We kopen zowel bij de fokkers thuis als op veilingen. Voor ons is de moeder en de moederlijn doorslaggevend, dus als er al nakomelingen uit die moeder zijn, kijk ik graag naar wat voor type nakomelingen ze geeft. En naar de moeder zelf. Nu met al die ICSI- en embryoveulens op veilingen, lopen ze allemaal naast draagmoeders en mis je belangrijke informatie.”
Zoï Snels
Het bedrijf thuis heeft er zeker baat bij dat Peter veel contacten heeft opgedaan en veel met ruiters op pad is. “Dat is zeker geen doel op zich, maar het is wel een prettige bijkomstigheid. Ik heb altijd op basis van goed vertrouwen met mensen willen samenwerken, en dat is nu natuurlijk alleen nog maar belangrijker geworden. Met alles wat we hier thuis doen hebben we ook een langetermijnvisie en je kan alleen succes behalen als je langdurige relaties met klanten en mensen om je heen opbouwt.” Op de Waaij Stud wordt er ook allesbehalve stilgezeten. “Vanaf 1 januari komt Zoï Snels hier in dienst, hij heeft veel ervaring met het opleiden van jonge paarden en hengsten. Eerst bij Team Nijhof en de afgelopen twee jaar bij familie Schuttert. Hij kan goed zelfstandig werken en deelt de ambitie om ons toe te leggen op het opleiden van jonge paarden. Met hem als ruiter hopen we in de hengsten- en jongepaardencompetities goed mee te kunnen doen. Met onze stal blijven wij ons, in elk geval de komende jaren, richten op het opleiden van paarden totdat ze een jaar of zeven zijn. Dan zijn ze klaar om hun vleugels uit te slaan.”