Geplaatst Fokkerij
2024 gaat voor Robbie en Chantal van Dijk ongetwijfeld de boeken in als een succesvol jaar. Ze kregen onder andere de Brabant Cup overhandigd, mochten met drie zelfgefokte dressuurmerries naar de NMK, waarvan Radio Gaga VD een finaleplaats verdiende. Tijdens de Nationale Tuigpaardendag was de Finale der Nationale een eerbetoon aan deze gepassioneerde paardenmensen met op het podium drie door hen opgeleide paarden. Recent won de KWPN-hengst Oberon in handen van Robbie de Westfort hengstencompetitie.
Ponderosa is de, naar de beroemde televisieserie Bonanza vernoemde, kleinschalige boerderij. Robbie is hier geboren en getogen. Hoewel zijn vader en ook zijn broer Cor echte paardenmannen waren, die talloze paarden beleerden en verhandelden, had Robbie vooral veel belangstelling voor crossfietsen en brommers. In 1989 kreeg hij verkering met Chantal, die wel al vanaf dat ze kon lopen te vinden was op de rug van een pony en later een paard. Robbie legt uit: “Ik was druk met andere dingen. Ik heb niets gemist in mijn jeugd en ben heel veel uit geweest, ook toen Chantal en ik al verkering hadden. Ik bracht toen ook al als voorbrenger paarden voor op de keuringen en daar verdiende ik dus een extraatje mee. Daar kreeg ik ook steeds meer interesse in de paarden.” Het paardenvirus sloeg uiteindelijk dus toch toe.
Op elkaar ingespeeld
Chantal en Robbie zijn in 1993 getrouwd. “Er stonden een paar paardenstallen en een paddock op ons erf en daar zijn Chantal en ik mee begonnen. We kregen een paar merries uit de buurt om klaar te maken voor de keuring. We kwamen er ook al heel snel achter dat je met paarden nooit bent uitgestudeerd. Ook nu leren we nog iedere dag." Inmiddels staat er een stal met vijftien boxen en een grote, overdekte longeerruimte. Ze doen alles zonder personeel. Robbie vertelt: “We zijn samen heel goed op elkaar ingespeeld, want we moeten het met z’n tweeën waarmaken. We doen alles samen; mesten, trainen, vlechten, de veulens geboren laten worden, en nog veel meer.”
Altijd eerlijk
De reputatie van het stel is dat ze nooit gaan om mee te doen, maar altijd voor de eerste plek gaan. Soms is de tweede of derde plaats het maximaal haalbare voor een paard om te behalen. Daarmee zijn de keuringsspecialisten ook tevreden, maar ze zeggen altijd eerlijk tegen de eigenaren wat ze denken over het aangeboden paard. Robbie licht toe: “Vooral in het begin was dat spannend. Je stuurt natuurlijk wel je verdiensten weg, maar in de praktijk komt er altijd wel weer een ander paard voor in de plaats. Uiteindelijk beslist de eigenaar. Als die wil dat we gaan, dan gaan we. Maar we gaan niet met een slecht paard of een paard waar wat aan mankeert.”
Vrij en blij presteren
Welzijn staat bij Robbie en Chantal heel hoog in het vaandel. Chantal is ervan overtuigd dat als een paard op een foute manier gedwongen wordt, er nooit een vrije en blije presentatie volgt. “Dwingen geeft nooit een mooi beeld. Je moet altijd duidelijk en consequent zijn naar je paard, maar ook blijven communiceren. Wat ons betreft mogen we best wat kritischer zijn op de hulpmiddelen tijdens de concoursen. Hebben we dat allemaal wel echt nodig? We denken hier veel vanuit het paard en willen weten wat er in een paard omgaat. We zijn altijd op zoek naar de happy athlete.”