Geplaatst Sport
Bilthoven - Je zou er duizelig van worden: in het midden van een met zand gevulde bak staat trainer Cynthia. Haar ogen zijn gericht op een zwart paard dat, aan een lang touw in haar handen, grote cirkels om haar heen draaft. Af en toe klakt ze met haar tong ter aanmoediging terwijl ze met het dier meedraait. Cynthia is de longueur, zij geeft het paard vanaf het midden instructies en zorgt ervoor dat die het juiste tempo aanhoudt. Je kan haar eigenlijk zien als de ruiter van het paard, maar dan wel eentje die een stuk verderop staat. Op het paard zitten namelijk de voltigeurs. Zij doen om de beurt de gymnastiekoefeningen terwijl het paard rondjes galoppeert.
Zodra Cynthia een teken geeft, rennen voltigeurs Naomi, Siya en Mirte richting paard Gaborone. Even lopen ze naast het dier om in het ritme van de galop te komen. En dan, met wat lijkt op het grootste gemak van de wereld, zwaaien ze zichzelf soepel op de rug van het 1 meter 80 hoge paard dat onverstoorbaar zijn weg vervolgt op de cirkel rondom Cynthia.
Helemaal vanuit Zuid-Afrika gekomen
Voltige lijkt veel op turnen. Zo komen er handstanden, radslagen en allerlei andere lenigheids-oefeningen bij kijken. Alleen gebeuren bij voltige die oefeningen niet op de vloer of balk, maar dus op een galopperend paard. En dat is natuurlijk niet de meest stabiele ondergrond. Daarom staat er in de hal ook een houten paard, Ted. Daarop kunnen de voltigeurs rustig hun oefeningen uitvoeren tot ze voldoende vertrouwen hebben om ze op het paard uit te proberen. Helemaal hetzelfde is dat natuurlijk niet, want houten Ted blijft altijd stokstijf staan. "Ja, dat maakt het natuurlijk wel net iets anders", lacht Mirte. "Daarom trainen we ook liefst zo veel mogelijk op het paard. Maar voor uitprobeersels is dit wel echt het beste."
Achterstevoren op de pony
Coach Cynthia houdt alles nauwlettend in de gaten. Ze heeft ruim vijftien jaar zelf op hoog niveau gevoltigeerd, is actief als jurylid en coacht haar team 'Roy Rogers'. Bij dat team van manege The Paddock uit Bilthoven doen ze ondertussen op zo'n hoog niveau mee dat ze vooral internationale wedstrijden doen. Die duren drie dagen en bestaan uit verschillende onderdelen, zoals een keuring van het paard en een kür op muziek. Cynthia houdt van alle paardensport, maar bij voltige komt alles wel mooi samen. Als kind vond ze turnen leuk en reed ze al pony, maar nooit op een normale manier. "Het liefst zat ik achterstevoren op het paard een beetje gek te doen, dan past voltige dus wel goed", zegt ze met een brede glimlach.
Voltigezussen
Mirte en zus Naomi werden allebei aangestoken door het voltigevirus. Ooit begonnen ze als jonge meisjes op de manege bij hen in de buurt, maar inmiddels nemen ze de sport bloedserieus. Zo reizen ze bijna elke dag drie kwartier heen en drie kwartier terug om te trainen bij Cynthia. Nu hebben ze ook een eigen paard op de manege staan. Maar daar stopt het niet: ook de tuin van hun ouderlijk huis werd voltige-proof gemaakt, inclusief eigen houten paard om te oefenen. "Ik ben zo verliefd op deze sport geworden dat ik thuis ook wil kunnen oefenen. En het helpt dat mijn zussen er ook helemaal gek van zijn, dat maakte het toch iets makkelijker om onze ouders te overtuigen om een (houten) paard te kopen."
Kritiek op de sport
Hoewel iedereen in de voltigehal dol is op de paarden die er rondlopen, klinkt vanuit de buitenwereld ook wel wat kritiek op de sport. Is voltige wel diervriendelijk? Voelen de paarden hier niet te veel van? Coach Cynthia snapt die zorgen. Ze vindt dat iedereen een mening mag hebben, maar dat je wel goed moet weten hoe het er echt aan toegaat. "Ja, het paard voelt dat wij er trucs op uitvoeren, daarom is het ook de kunst om het mét hem te doen en hem niet in de weg te zitten. Want geloof mij, als je een paard in de weg zit en je doet dingen die vervelend zijn voor hem, dan laat hij het wel merken."
De sport is de afgelopen jaren volgens Cynthia ook echt veranderd. Er wordt steeds meer gekeken naar hoe ze de omstandigheden voor de paarden nóg beter kunnen maken. Waar vroeger niet eens een zadel op het paard lag, wordt het voltigedek nu juist extra dik gemaakt zodat het paard er zo weinig mogelijk van voelt. "Wij gebruiken een paard niet als gebruiksvoorwerp. Het is onze vriend en je krijgt er een bepaalde band mee. Dat maakt het juist zo mooi."
Klik op de link van de bron bovenaan de pagina voor foto's en een video.
