Sport

De Olympische Spelen zijn achter de rug en het duurt niet lang meer voordat de Paralympische Spelen van 2024 plaatsvinden. Dit jaar is Parijs het toneel waar de wereldtop van de sport de krachten met elkaar gaat meten. De paradressuurproeven zullen van dinsdag 3 september 2024 tot en met zaterdag 7 september 2024 verreden worden in de prachtige tuinen van het paleis van Versailles. Intussen is bekend geworden wie Nederland mogen vertegenwoordigen bij dit prachtige evenement. Na de olympische ruiters stellen we nu de paralympische ruiters aan jullie voor in deze tweede reeks van "TeamNL goes to Paris". Vandaag is het de beurt aan Sanne Voets.
Sanne Voets is geboren op 17 september 1986, en is nu dus 38 jaar oud. Als klein meisje werd Sanne al gek op paarden, toen ze in het Land van Ooit de ridders zag. Na heel lang zeuren, mocht ze van haar ouders eindelijk op paardrijden. Dit was haar hoogtepunt van de week. “In mijn legging van de Zeeman was ik uren ervoor al aanwezig. Poetsen en knuffelen met de pony’s en helpen op stal.”
Op 9-jarige leeftijd verhuisde Sanne met haar ouders naar een nieuw huis. Ze had hier de mogelijkheid om een pony aan huis te houden, en die pony werd Beauty. Haar doelen met de paarden werden al snel serieuzer, en al snel was Sanne elk weekend op wedstrijd.
Toen Sanne te groot werd voor Beauty, kreeg ze een nieuwe pony: Sander. Hij was wat jong en onstuimig, en op een wedstrijd in 2001, waar de bodem glad was, ging Sanne met Sander onderuit. Ze raakte hierbij bekneld onder de pony. Hierdoor verloren haar benen, die al sinds haar geboorte een beperking in hun beweging hadden, nog meer functie. Dit was voor Sanne juist een motivatie om door te gaan: “in het ziekenhuis kreeg ik te horen dat ik moest stoppen met paardrijden. Maar dat was mijn lust en mijn leven! Dat opgeven was geen optie. Ik heb qua gezondheid veel tegenslagen gekend, maar altijd steun gehad van mijn paarden. Zij hebben me de kracht gegeven om te blijven doorgaan.”
Met kleine hulpmiddelen weet Sanne haar minder goed functionerende linkerbeen te compenseren. Sanne denkt niet in problemen, maar in oplossingen. Zo stapt ze of met behulp van een trapje op haar paard, of aan de 'verkeerde' kant. In 2010 onderging Sanne een operatie, waarvan het doel was om pijnreductie te bewerkstelligen. Deze operatie bracht haar echter in een diep dal. Fysiek was het voor Sanne zwaar, maar ook mentaal kreeg ze een klap omdat ze erg veel pijn had. Daarnaast was ze erg afhankelijk geworden en wist op een bepaald moment niet meer hoe ze deze situatie de baas moest. Sanne verzamelde de juiste experts om zich heen om te revalideren. Haar motto werd: "met een ultiem doel voor ogen kun je de hele wereld aan en dan wordt pijn weer relatief".
Eén doel was het WK in 2014 in Caen en dat doel is bereikt: met het team won zij zilver met Vedet PB N.O.P. en individueel zilver en werd ze wereldkampioen in de kür.
Op de Paralympische Spelen in Londen 2012 werd Sanne met Vedet PB vijfde individueel en vierde in de kür. In 2011 t/m 2014 was zij vier keer Nederlands Kampioen met Vedet PB, terwijl ze in 2010 het zilver wonnen. In 2013 werden ze in Herning Europees kampioen in de kür en wonnen zilver in de individuele proef. In 2011 wonnen ze brons in de kür.
In de finale van de KNHS-BMC Centaur Cup 2011/2012 werd Sanne tweede, en ze eindigde als derde tijdens CHIO Rotterdam in de finale van de KNHS-Para Dressuur Trophy 2012/2013.
Sanne was titelverdediger in haar grade III, maar presteerde op het EK 2015 in Deauville niet optimaal, waardoor ze individueel tweemaal vierde werd en net naast het podium eindigde. In Rotterdam dat jaar was zij helemaal terug en won met Vedet PB N.O.P. de finale van de KNHS-Para Dressuur Trophy. In Mannheim wonnen ze de kür met 78.500%.
Ook in de Nations Cup-wedstrijden was ze een stabiele factor in het team: Roosendaal 2015 en 2017 en Doha werden gewonnen met haar team. In 2016 won Sanne met Demantur Goud in de kür op de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro.
In 2017 wonnen Sanne en Demantur op het EK in Gothenburg brons met het team, goud in de individuele proef en brons in de kür. In 2017 en 2018 werden ze Nederlands kampioen.
In 2019 werd het EK in Rotterdam gehouden. Sanne behaalde met Demantur RS2 N.O.P. goud met het team, en twee maal individueel goud. Op de Paralympische Spelen van Tokio 2021 won ze zilver met het team en twee keer individueel goud. In 2022 werd Sanne Nederlands kampioen met Demantur RS2 N.O.P. Tevens maakte de combinatie deel uit van het winnende team in de Nations Cup-wedstrijd in Grote-Brogel.
Het succes van Sanne en Demantur RS2 werd voortgezet op het WK van 2022 in Herning, waar zij drievoudig wereldkampioen werden. In 2022 werd Sanne genomineerd voor de NOC*NSF-titel Paralympisch Sporter van het Jaar. Tijdens The Dutch Masters 2023 werd Sanne uitverkozen tot Ruiter van het Jaar 2022.
Op het EK 2023 was er wederom goud met het team voor Sanne met Demantur RS2 N.O.P. en twee maal individueel zilver. In het olympisch jaar 2024 behaalde Sanne brons op het NK met Demantur RS2 N.O.P..
Demantur RS2 N.O.P.
Sanne reist af naar Parijs met Demantur RS2 N.O.P., een 16-jarige vosruin (26 april 2008). Zijn vader is Vivaldi en zijn moeder Kaylee (v. Elcaro). hij is gefokt door A.M. Reuzenaar uit Schaijk.
Sanne en Demantur vormen sinds 2015 een combinatie. de eerste kennismaking was niet meteen een succes. “Bij het uitproberen lag ik binnen een paar seconden weer in het zand.”
Gelukkig werd dit beter, en inmiddels hebben Sanne en Demantur een hele mooi palmares opgebouwd.
- goud in de kür op de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro 2016
- brons met het team op het EK in Gothenburg 2017, goud in de individuele proef en brons in de kür
- Nederlands kampioen 2017, 2018, en 2022
- teamgoud en twee keer individueel goud op het EK 2019 in Rotterdam
- paralympisch teamzilver en twee keer individueel goud op de Paralympische Spelen in Tokio 2021
- winst in de Nations cup-wedstrijd in Grote Brogel 2022
- drievoudig wereldkamioen op het WK van 2022 in Herning
- teamgoud en twee keer individueel zilver op het EK 2023
- brons op het NK 20244
Demantur moest eind 2018 worden verkocht. RS2 Dressage Center de Horst kocht hem aan, en zo kon hij voor Sanne worden behouden. Sindsdien draagt hij de toevoeging RS2 achter zijn naam. Demantur RS2 werd aangewezen als grote kanshebber voor eremetaal op de Paralympische Spelen en is daarom in 2017 vastgelegd door de stichting Nederlands Olympiade Paard (N.O.P.).
Gebruikte bronnen: