Bokt Community

Van 10 tot en met 13 augustus organiseert Joyce ter Horst van ‘Paard Verzameld’ voor de tweede keer de Dutch Equine Art Fair 2024. Tijdens deze kunstexpositie, die volledig draait om paarden, stellen 22 kunstenaars hun paardenkunst tentoon. De kunstenaars zijn afkomstig uit acht verschillende landen. Naast Nederlanders exposeren hier ook kunstenaars uit Polen, de Verenigde Staten, Frankrijk, Portugal, Zwitserland, Duitsland en zelfs Australië! Er waren schilders, fotografen, beeldhouwers en zelfs iemand die prachtige kunstwerken heeft gemaakt van paardenhaar. De expositie wordt gehouden op een zeer toepasselijke locatie, namelijk in de Hollandsche Manege in Amsterdam. JPitty van de Bokt Nieuwsredactie trok naar de hoofdstad voor een middagje kunst.
Hollandsche Manege
Deze locatie is natuurlijk prachtig, middenin de stad. Normaal gesproken wordt hier nog volop paardgereden, maar op dit moment genieten de paarden van een welverdiende vakantie van enkele weken. Daarom kan de manege nu gebruikt worden voor deze inspirerende tentoonstelling. Ondergedompeld in paardengeur kijken naar paardenkunst, veel beter kan het niet, toch? De expositie is onderverdeeld in twee ruimtes. Het grootste deel van de kunstenaars is te vinden in de binnenbak, die voor de gelegenheid is afgedekt met planken. In de historische stallen daarnaast staat de special guest van dit jaar: topfotograaf Arnd Bronkhorst. Voor hem is dit de eerste keer dat hij zo’n expositie doet. Zijn foto’s zijn verdeeld over de stallen, in elke stal staat een tweeluik. De titel van zijn expositie is ‘Equine Paradox’. Vanuit de organisatie was, omdat het dit jaar een olympisch jaar is, om iets te doen met zijn olympische foto’s. Arnd heeft op meerdere Olympische Spelen mogen fotograferen, dus dat was zeker mogelijk. Wel wilde hij daar iets tegenover stellen, hij wilde naast de sport nog meer laten zien. Bij elke paardensportfoto heeft hij ook een andere paardenfoto geplaatst. De beide foto’s samen laten een tegenstelling of juist een overeenkomst zien. Dit zit hem de ene keer in de actie van de paarden op de foto, soms is de overeenkomst juist emotioneel of associatief. Zo kennen we bijvoorbeeld allemaal de foto van een emotionele Anky van Grunsven tijdens de huldiging voor haar individuele goud in Athene in 2000, hier tegenover heeft hij een foto geplaatst van twee kroelende paarden. Want zoals hij het zelf omschrijft: Anky was daar erg emotioneel, goud gewonnen, net zwanger van haar eerste kindje en ze had kort voor de spelen haar vader verloren. Dit kwam samen op het podium, een podium vol liefde: voor de sport, voor haar vader en voor haar kindje. Daar paste de foto van de kroelende paarden prima bij, een foto vol liefde. Op deze manier heeft Arnd alle foto’s tijdens de expositie bij elkaar gezocht, en dat is hem heel goed gelukt.
Eén onderwerp, totaal verschillende resultaten
In de binnenbak van de Hollandsche Manege staan nog eens 21 kunstenaars bij elkaar. De grote overeenkomst is dat alle, maar dan ook echt alle, kunstwerken over paarden gaan. Maar hoe ze tegen het onderwerp aankijken, dat verschilt van persoon tot persoon. Er zijn abstracte kunstwerken, maar ook heel realistische en alles dat er tussenin zit. Zo exposeert schilder Sjoerd Blokker met prachtige schilderwerken op houten planken, waarbij werkelijk geen rechte lijn te ontdekken is. Het paard komt hierbij de ene keer terug in de vorm (schaakstuk paard) en de andere keer in het schilderwerk op het hout. Tijdens de expositie zijn er elke dag één of meer kunstenaars die je live aan het werk kunt zien, en deze zaterdag was dat Sjoerd. Het is heel bijzonder om te zien hoe een kunstwerk tot leven komt.

Sfeerimpressie. Links een zwart-wit foto van de Poolse Alicja Wiśniewska, rechts enkele kunstwerken
van Sjoerd Blokker. Foto: JPitty
Bijzonder is ook de kunst van Suzanne Vellema. Zij staat hier met kunstwerken die volledig gemaakt zijn van paardenhaar. Dit heeft voor haar iets intiems, er zit gevoel in en je benadrukt de band met het paard. Bovendien leeft op deze manier een stukje van het paard voort, ook al is het dier overleden. Zij komt op verschillende manieren aan de vacht, bijvoorbeeld door iemand die net haar paard had geschoren. Ook krijgt zij regelmatig vacht van De Paardenkamp voor haar kunstwerken.

De van paardenvacht gemaakte kunstwerken van Suzanne Vellema. Foto: JPitty
Naast haar staat Nannie van Berkel, met vier prachtige foto’s uit de reeks ‘Emergo’. Emergo is Latijns voor ‘bovenkomen’ en dat zie je ook terug in haar foto’s van vier prachtige schimmels. Deze vier dieren lijken door de gebruikte technieken als het ware op te doemen uit mist. Nannie maakt gebruik van de techniek Encaustic, waarbij ze de foto’s bewerkt met bijenwas. Door op de ene plek wat meer en op een andere plek wat minder te doen, lijkt het net of het onderwerp op de foto tevoorschijn komt. Deze techniek is al enkele duizenden jaren oud.
Een eindje verderop in de expositie vinden we Signe-Sanne Oortgijsen, op Bokt bekend als Signe. Zij is afgestudeerd in theaterdesign, maar ze veel meer dan dat. Ze is een heel veelzijdige kunstenaar. Zo schildert ze en illustreert zij boeken. Zij is momenteel bezig met een reeks concepten voor een prentenboek, wat niet gemakkelijk is volgens haar. Maar voor de Dutch Equine Art Fair heeft zij vier maskers meegenomen. Deze zijn gebaseerd op de runen van de oude Vikingen, dit is ook een passie van haar. De maskers zijn eenvoudig, maar wel gedetailleerd. Dit zoekt zij ook in haar kunstwerken. Tevens heeft zij bij sommige maskers iets extra aangebracht. Zo is er bijvoorbeeld een masker bij met een derde oog. Een paard lijkt je namelijk recht in je ziel te kijken, en vele ruiters weten dat zo'n dier je ook kan spiegelen. Het is bijna alsof ze daar een extra oog voor hebben.
Tijdens deze expositie zijn er ook twee dames speciaal overgekomen vanuit Australië: Karen Osborn en Adrianna Wasinka-Fabian. Voor hen was het nog een aardige klus om hun kunstwerken over te krijgen. De een heeft speciale kisten laten maken hiervoor en kreeg de kunststukken gelukkig met de handbagage mee, de ander heeft ze laten bezorgen in Amsterdam. De paarden op de schilderijen van Karen lijken onder de bomen te staan of in het gouden uur, en blijken gebaseerd op haar eigen paarden. Zij heeft een boom bij haar woning staan en als de paarden daaronder staan, die schaduw heeft ze geprobeerd te vangen op het doek.
De collectie van Adrianna heet ‘Mirror Horses’ en de paarden op haar schilderijen zijn ook tot stand gekomen door spiegelen. Ze begint met één hoek en spiegelt deze dan naar alle kanten. Hierdoor lijkt elke hoek hetzelfde en vormt zich een heel symmetrisch geheel. Ze legt uit dat deze techniek veel tijd vraagt, maar het resultaat mag er zeker zijn! Ze noemt het ook een eer en een privilege dat ze hier in Nederland, op deze expositie mag zijn. Volgens haar is dit deze expositie uniek in zijn soort.

Een van de vier schilderijen uit de serie 'Mirror Horses'
van Adrianna Wasinka-Fabian. Foto: JPitty
Pauline Zeij denkt hier hetzelfde over. Alle kunstenaars op deze expositie delen een liefde voor hetzelfde onderwerp: het paard, maar hoe zij het dier zin en verwerken in hun kunst, dat verschilt van persoon tot persoon. Het draait om één onderwerp, maar de resultaten zijn allemaal zo verschillend.
Een bijzondere kijk op het paard heeft de Zwitserse Jana Kunzler. Zij heeft vier abstracte schilderijen mee, gebaseerd op de vier elementen: aarde, water, lucht en vuur. In eerste instantie lijken deze niets met paarden te hebben, maar als je heel goed kijkt, zie je toch echt een paardenhoofd terugkomen in elk van deze vier schilderijen. Heel knap hoe ze dat hoe gedaan heeft.

De vier elementen van Jana Kunzler. Foto: JPitty
De beeldjes van Deidre Hekking zijn ook prachtig gemaakt. Ze lijken twee aan twee bij elkaar te horen, maar als je de kaartjes leest, zie je dat het toch aparte beeldjes zijn. Ze zijn ook heel realistisch, het lijken net echte paarden.

Twee van de beeldjes van Deidre Hekking. Foto: JPitty
Desiree Meijer heeft ook echte paarden op de foto gezet, zonder enige vorm van opsmuk. Sommige dieren waren zelfs niet eens gepoetst, zo vertelde ze. Volgens haar is het paard mooi genoeg van zichzelf, zonder dat het dier daar moeite voor hoeft te doen. De pure schoonheid van het paard dat gewoon zichzelf mag zijn in de wei of de paddock, dat heeft zij gevangen op haar foto's. Hier had ze veel geduld voor nodig, maar het resultaat mag er zeker zijn.

Sfeerimpressie, de linker foto's zijn van Desiree Meijer. De schilderijen op de achtergrond zijn van Pauline Zeij.
Foto: JPitty
Ook paardenfotografe Ifat Zohar staat vandaag in de manege met haar prachtige foto’s. Vorig jaar heeft zij een boek uitgebracht, Beauty in Unity|Dutch Equine Masters. Dit boek is in de hal van de manege in te zien en te koop, en vorig jaar heeft hier een artikel over op Bokt gestaan. Dit was ze nog niet vergeten en JPitty kreeg nogmaals een mooi compliment over dit artikel. Tijdens deze expositie toonde zij vier bijzondere foto’s en er stond een prachtig kunstwerk van haar als blikvanger achterin de bak. Een aantal van haar foto’s waren op houten panelen geplaatst en in elkaar geschoven. Van elke kant bekeken zag je weer andere foto's.

De prachtige blikvanger van Ifat Zohar, met op de achtergrond twee schimmels uit de reeks 'Emergo'
van Nannie van Berkel. Foto: JPitty
Ifat Zohar was ook degene die Joyce ter Horst van Paard Verzameld, de organisatie van deze expositie, in contact bracht met Elsbeth Bos van de Hollandsche Manege voor de Dutch Equine Art Fair exposities. Een fraaie samenwerking, de locatie past het evenement als een handschoen. In de Hollandsche Manege, het Levend Paardenmuseum, is deze expositie echt heel goed op zijn plaats. Tijdens de expositie zijn ook verschillende ruimten van het museum opengesteld voor publiek. Zo kun je een kijkje nemen in de amazonekamer, de ruiterkamer en de directiekamer van de Hollandsche Manege, oude rijmaterialen en de kostuums bekijken van de Vondelcarrousel. Ook staat er een banner met uitleg over de paarden van de manege. Er zijn midden in Amsterdam geen weilanden, maar de paarden mogen buiten de lessen om wel lekker loslopen in de rijbak. Ook worden ze om de twee weken gerouleerd, dan gaan de lespaarden naar een groot weiland elders in Noord-Holland voor een korte vakantie. In de zomer en de herfst hebben alle paarden een periode tegelijk vakantie. Tijdens deze zomerstop vindt nu de Dutch Equine Art Fair 2024 plaats. Je kunt de expositie nog bezoeken tot en met dinsdag 13 augustus 2024 in Amsterdam.