Bokt Community

Poeh, wat vliegt de tijd! Voor mijn gevoel hielp ik Carlijn vorige week nog bij de bevalling van Daredevil, maar niks is minder waar, want hij is inmiddels alweer zeven weken oud. En dat is wel te zien, want hij groeit goed.
Ik ben echt verzot op de kleine man.

Voor ik het wist zag ik bij Carlijn al de veulenhengstigheid. Alles is nieuw voor mij dit jaar, dus ik vroeg eens bij een aantal vriendinnen rond wanneer het handig was te gaan scannen. Uiteindelijk, ook omdat ik Carlijn qua cyclus nog niet ken, ben ik op 25 dagen na Devil’s geboorte naar het hengstenstation (De Radstake) gegaan om te scannen. Waarschijnlijk wat vroeg, maar ik was liever te vroeg dan te laat.
Devil vond het wel even heel gek zo, de trailer op, maar met rust en begeleiding stonden ze binnen vijf minuten met zijn tweeën toch op de wagen en konden we op pad! Eenmaal bij het station aangemeld, even gewacht, en toen waren we aan de beurt. Oordeel: nog niet hengstig. Het geel lichaam zat er nog, dus de DA durfde me nog rustig drie dagen naar huis te sturen. We zijn op zaterdag gaan scannen, dus op dinsdag terug.

Het laden ging al makkelijker, en Carlijn was beginnend hengstig. DA had het wel direct over cystes, maar gaf aan dat het voor drachtigheid geen probleem mocht zijn. Hij gokte toen al op vrijdag insemineren, maar wilde ons voor de zekerheid donderdag nog even terugzien. Zo gezegd, zo gedaan. De derde keer binnen een week en merrie en veulen liepen al bijna zelf op de wagen. Devil vond het wel leuk, al die uitstapjes! Het scannen donderdag bevestigde wat de DA op dinsdag al had gezegd: vrijdag insemineren. Ik mocht een formulier invullen met o.a. mijn hengstenkeuze (Libenti’s Milagro v. Strandgaards Mangold, gefokt/eigendom van Quir hier op Bokt) en daarna konden we naar huis.
En zo waren we vrijdag wederom bij het station. Carlijn stond mooi hengstig en werd geïnsemineerd. Bij thuiskomst nog even wat gegeten op stal, en net toen ik weg wilde gaan, schrok ik me rot. Carlijn stond vol bulten op stal en ik had dit eerder gezien: allergische reactie. Destijds bij de pony ging het de verkeerde kant op; die ging in shock en waren we bijna kwijt, dus ik kreeg wel even een hartverzakking.


Je raadt het misschien al: de volgende dag was alles weg. Gelukkig! Op zondag gingen we terug naar het station en daar kregen we goed nieuws: het ei was weg! Ook wat minder nieuws, want ze had vocht in haar baarmoeder. Ze is daar ter plekke gespoeld en er kwam ook wat viezigheid uit. Ze heef toen een spuit oxy gekregen, waarop de DA me aankeek: 'Heb je zelf wel eens gespoten?' 'Nee, maar zolang ik die naald niet in mezelf hoef te steken en je me vertelt wat ik moet doen...'


Maandagochtend nog weer terug en toen kregen we een duim omhoog van de DA: ze was mooi droog, dus het wachten kon beginnen! En dat deden we, lekker knuffelen:


Afgelopen zondag mochten Carlijn en Devil weer mee om te scannen op dracht… maar het verlossende antwoord laat nog even op zich wachten. Door de nodige cystes, allemaal een beetje van dezelfde grootte, was het lastig te zien of er nou een vruchtje bij zat of niet… Het goede nieuws was dat ze ook niet hengstig was.
Dus: morgen gaan wij nogmaals naar het station! Duimen jullie?
