[Blog]Harmony in chaos vinden: Het belang van een passende trainer.

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Ayasha
Blogger

Berichten: 59609
Geregistreerd: 24-02-04

[Blog]Harmony in chaos vinden: Het belang van een passende trainer.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-05-24 13:37

*Bokt
Bokt Community

In mijn vorige blog konden Sam en ik ontspannen stappen en draven,en konden we de schoudervoor inzetten om zijn achterbeen te activeren. In deze blog wil ik, voor ik verder ga, toch ook een klein stukje in gaan op het belang van een trainer vinden die bij jou past. Niet alleen de manier waarop je paarden opleidt, is van belang. Ook een trainer vinden die past bij jouw karakter en manier van leren is ontzettend belangrijk. Ik denk dat dat te vaak over het hoofd gezien wordt. Je kan nog zo'n goede trainer hebben, als de manier van overbrengen je niet ligt, blijft de vooruitgang veelal uit.

Mijn eerste trainer met Sam gebruikte heel veel zijgangen en wendingen. Het is vast geen toeval dat mijn huidige trainer dat ook doet, al stopt de gelijkenis daar ook.

Sam leerde wijken voor het been op een volte, zowel de voorhand als de achterhand kunnen ‘zetten’ waar ik ‘m wilde.

Zeer recent heeft mijn eigen leerling op Rêve gereden en die verbaasde zich over het feit dat alles wat zij deed een reactie kreeg. Ik moest toen meteen denken aan de woorden van mijn tweede van de drie meest invloedrijke trainers sinds Sam) ‘elke pas moet van jou zijn.’
Elke hulp (bedoeld of onbedoeld) krijgt dus ook een reactie. Rêve was toen ze net zadelmak was een erg dwars en flegmatiek paard. Mijn trainer en ik hebben het er recent nog over gehad dat we nog steeds niet weten of ze toen flegmatiek was, of gewoon precies het tegenover gestelde deed van wat ik vroeg. :+ Go was namelijk iets dat ze graag negeerde, maar tegelijk trok ze zich er ook uit als ik een overgang terug maakte of een versnelling lager vroeg. :+ Inmiddels is Rêve een heel gevoelig paard, waarbij ik bij nieuwe oefeningen ook echt moet zoeken hoeveel hulpen ik haar "mag" geven, want je plooit haar dubbel als je te veel 'vraagt'. :=


Dus Sam leerde vooruit, terug en opzij op minimale hulpen. Mijn heup iets naar voren duwen was de galop-hulp bv. ‘Je been heb je later voor belangrijkere dingen nodig.’ Bij mijn leerlinge zei ik ook meerdere keren "denk western". Been moet er alleen tegen komen als je iets van haar wil. Anders gewoon laten af hangen.

Dat is iets waar mijn huidige trainer ook zo over denkt. De hulpen zijn vanaf het begin zo klein als mogelijk, maar zo groot als nodig. Het voornaamste verschil met mijn voorgaande trainers is dat de huidige eigenlijk niks ‘verandert’ aan mijn rijstijl. Hij zegt wat er meer zou moeten zijn, maar hoe ik dat doe (bijvoorbeeld meer buiging, meer verzameling et cetera) is mijn zaak. Vooral met Sam zei hij zelden tot nooit hóe ik iets moest bewerkstelligen, enkel wát. Het enige waar hij mee helpt, is me herinneren aan het contact omdat ik dat zelf niet voel in mijn handen. Ik voel wel in de rug wat er gebeurt van voor, maar zolang ze gedragen loopt, voel ik niet hoeveel contact ik met de mond heb. Dus als dat te los is dan herinnert hij me even aan "contact". Hij weet namelijk ook dat ik links niets voel.

Afbeelding
Ook op haar eerste wedstrijden wordt de schouderbinnenwaarts in gezet bij het losrijden. Ook al wordt dat niet gevraagd in de proeven
Met Rêve, die een wat uitdagender karakter heeft, biedt hij wel opties aan in de vorm van oefeningen en mogelijkheden, maar het blijft aan mij om te kiezen wat mij ligt. Ik denk dat dit deels is omdat ik op korte tijd veel geleerd, heb gezien mijn nieuwe lijf me dwong om zelfs de meest simpele dingen vanuit een heel andere hoek te bekijken. De vorige trainers stonden natuurlijk veel meer aan het begin van die zoektocht.

Maar ik zou mijn huidige trainer ook tekort doen als ik niet zeg dat dit ook gewoon zijn manier van lesgeven is. Hij werkt heel bewust toe naar zelfstandigheid. Zo zelfstandig als past bij de combinatie van wat ik gezien heb. Ik heb geleerd dat ik mezelf verlies in trainers die te veel hun stempel willen drukken… ik word onzeker en zie door de bomen het bos niet meer bij iemand die me te veel wil zeggen hoe ik iets exact moet doen. Ik ga dan te veel in mijn eigen hoofd zitten en vergeet te voelen. Dat is natuurlijk persoonlijk, maar op mij heeft teveel instructie een negatieve invloed t.o.v. iemand die net genoeg zegt dat ik met gevoel en intuïtie kan blijven rijden. Ik doe het dus veel beter met iemand die zegt ‘dit moet verbeteren en dit zijn mogelijkheden om dat te doen’, waar ik dan zelf creatief mee kan zijn. Ook dit was een belangrijk leerpunt in mijn reis naar ‘nu’. :) Vandaag merkte ik zelfs dat als ik echt moet gaan "voelen" bij nieuwe oefeningen, dat ik soort van "niets ziend" naar de grond ga staren, zodat mijn hersenen door niets afgeleid worden in de omgeving en ik me echt compleet kan concentreren op wat ik voel. :o

Hoe dan ook, zowel Sam als Rêve leerden eigenlijk zo ongeveer tegelijk ‘vooruit’ als ‘opzij’ gaan in simpele termen. Niet om die perfecte zijgang te rijden, maar om de gehoorzaamheid. Om ze van het begin echt ‘tussen de hulpen’ te krijgen en eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik tekort geschoten ben bij Rêve, in die zin dat zij al veel verder had kunnen staan als ik consequenter geweest was. Niet dat zij daar veel last van heeft natuurlijk.

Het voordeel van zijgangen snel meenemen, is niet enkel gehoorzaamheid en lenigheid maar ook dat je als ruiter niet ‘laks’ wordt kwa houding. Als je enkel vooruit en ho rijdt dan kan je je wel permitteren dat je een keer niet helemaal ‘mee’ zit. Dan gaat er een overgang de mist in of komt een pas niet helemaal mooi er uit maar laten we eerlijk zijn; als de kont van je paard gewoon de schouders moet volgen is het genoeg als je gewoon in het midden blijft zitten.

Maar als je ook gewoon de zijgangen meeneemt, moet je zelf ook alert blijven op mee blijven in de beweging van je paard, zodat je mee draait met de schouders en begrenst en opent waar en wanneer nodig.

Waar Sam een enorme vluchter is, was Rêve, naar mijn normen, flegmatiek. Naar het dwarse toe. Dus waar ik Sam moest desensibiliseren op mijn hulpen en beweging, moest Rêve juist leren reageren en dan liefst op een manier die niet resulteerde in een scheiding van onze wegen. Bovendien moest ik in gedachten houden dat Sam overtuigd was dat ik sterker was dan hij, en dat Rêve geen enkele twijfel heeft over wie van ons twee wint als het op kracht aankomt. Haar sensibel maken, was en is dus een erg fijne lijn waarbij juist in het begin stadium die losse teugel in mijn mening mijn redding geweest is. Ik heb haar nooit de kans gegeven om tegen mijn hand in te gaan en nu ze meer naar de hand toe gereden wordt, heeft ze er simpelweg geen reden meer toe. Haar lijf is sterk en soepel, en ze heeft voldoende ‘tools’ in haar assortiment om nieuwe vragen te beantwoorden zonder protest.

Liever een paard dat zijn hals nooit tegen de hand in gezet heeft, dan eentje die een keer test dat ie die hals er op kan zetten en kan door drammen. Ik ben 100% zeker dat als Rêve met haar karakter in het beginstadium een keer door de hulpen heen gebroken was, ik er gewoon niet meer op had moeten kruipen.

Wellicht een onpopulaire mening, maar ik blijf erbij dat je zowel van een sensitief als van een flegmatiek paard af moet kunnen blijven.

Those who suffer, heal. Everything destroyed gets rebuilt. And our towers grow a little taller every time. - Tolkien
[DRS] Yoyeux Coeur Lestzous ( v. Cassanova du bois)
[PP] SuperSam zijn superzelf wezen!
[VN] [Blog] harmony in chaos: Zoeken wat de combinatie nodig heeft.


jokari

Berichten: 9059
Geregistreerd: 06-06-04
Woonplaats: thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-24 23:42

Citaat:
Ook een trainer vinden die past bij jouw karakter en manier van leren is ontzettend belangrijk.

Dát. Ik ben het helemaal met je eens.

Fijn stuk om te lezen, Kathleen.

petraaken

Berichten: 44492
Geregistreerd: 17-07-03
Woonplaats: Zedelgem (België) provincie West-Vlaanderen

Re: [Blog]Harmony in chaos vinden: Het belang van een passende trainer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-06-24 18:27

Super geschreven stuk en net als Jokari ben ik het eens wat trainer betreft. Die moet bij jou en je paard passen.

Ayasha
Blogger

Berichten: 59609
Geregistreerd: 24-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 01-06-24 21:12

Ik heb al wel gemerkt dat trainers dat soms persoonlijk nemen terwijl het níks persoonlijk is. Dat de huidige manier van werken mij veel beter ligt betekent niet dat de vorige trainers geen goede trainers waren. Integendeel ik verwijs hen nog steeds mensen door.

Maar ik voel me bij mijn huidige trainer gewoon helemaal thuis. Als ik een probleem heb gaan mijn hersenen meteen van ‘hij weet de oplossing wel.’
En als hij zegt: ‘nu even door durven pakken.’ Dan ben ik zeker dat hij alles overwogen heeft en weet dat het veilig is om even door te drijven. Vooral met Rêve nu is dat vertrouwen van cruciaal belang..

Ik weet dat hij niet meer van haar gedrag maakt dan nodig maar ook dat hij wel weet wat voor paard ze is. Dus als hij zegt ‘nu even durven door gaan.’ Dan ben ik zeker dat hij weet dat dat nodig is en geen ongelukken gaat geven. :+

Daardoor ga ik veel zelfzekerder rijden.

Mijn man vroeg nog (ik heb Colitis dus zodra ik stress heb moet ik naar wc. :+ ) waarom ik op wedstrijd altijd meteen naar wc moest en bij Chris niet. Heb toen iets te serieus geantwoord; ‘omdat als Rêve me bij Chris probeert te verongelukken, Chris 99% zeker kan zorgen dat ik haar in de plaats aan het werk gezet krijg en als ze me op wedstrijd probeert te verongelukken we in het beste geval niemand anders mee verongelukken.’ :+

Rêve besloot even een voorstelling te geven waardoor mijn man op de terug rit ineens zei ‘nu snap ik het. :j

_O-

Maar dat geeft wel weer hoe sterk het vertrouwen is. Ik bleef Reve iets te veel binnen haar comfort zone houden tot Chris zei ‘zij kan het en jij kan het. Je bent nu al zo ver gekomen met haar, nu gaan we dat laatste stukje ook doen.'

en op een half uur had ik een compleet ander paard. Waren we ineens een combinatie en ook thuis doe ik nu wat mijn man al een jaar zegt…

maar het vertrouwen in Chris was cruciaal om het te doen.
Mijn man had geen ongelijk en ik maak zadelmak met hem als grondpersoon dus ik vertrouw mijn man. Ik stap op elk paard dat mijn man vast houdt want ik weet dat hij niet lost en dat hij zorgt dat het voor mij makkelijker is om te blijven zitten door ze vooruit en in 1 richting te houden. Dus dat ik mijn man door en door vertrouw is onbetwistbaar.

Als ik met hem een paard beleer of corrigeer zijn we zo op elkaar afgestemd dat we amper praten als ik er op zit want hij kent mijn manier van rijden en weet wat ik ga doen en wat ik wil…

Maar voor dat stukje met Rêve had ik Chris zijn manier van overbrengen nodig. Hij zei hetzelfde maar op een andere manier.

Manlief kent Rêve gelukkig ook en neemt het niet persoonlijk. Al opperde hij wel om haar volgend jaar al te dekken. ‘Dan kan je met haar even stoppen en met Joy verder. En haar na het veulen terug op nemen…’
Ofwel: ‘misschien is ze tegen dan wat kalmer. _O-

Ik zelf help met de basis, al ben ik heel slecht in mezelf verkopen. _O- als ze dan uiteindelijk toch bij mij uitkomen zeg ik altijd: ik kom langs. We kijken of het klikt. Als het niet klikt dan help ik je verder zoeken.

Niemand heeft iets aan de les als dat vertrouwen er niet is of de manier van werken wringt. Dat geeft enkel frustratie. En soms komt dat pas na een paar maanden. Das oke. Dan is de combinatie gewoon gegroeid en klaar voor iets anders. Mij is dat wel al kwalijk genomen en ik wil oprecht niet dat iemand ooit bang is om te zeggen ‘ik heb het gevoel dat ik verder moet op een ander pad.’

Ik ben niet zo uitzonderlijk als mijn huidige trainer dat ik een ruiter die zich ontwikkeld op elk gebied een leven lang kan blijven begeleiden. Dat is oké, ik ben 34 geen 75… ik denk dat er maar heel weinig trainers zijn als mijn huidige. En als iemand 10 jaar bij mij blijft ‘hangen’ met hetzelfde paard op dit moment dan is het precies dat: blijven hangen.

Ik hoop ooit de helft van de kennis te hebben van mijn huidige trainer…

Those who suffer, heal. Everything destroyed gets rebuilt. And our towers grow a little taller every time. - Tolkien
[DRS] Yoyeux Coeur Lestzous ( v. Cassanova du bois)
[PP] SuperSam zijn superzelf wezen!
[VN] [Blog] harmony in chaos: Zoeken wat de combinatie nodig heeft.


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: agesus, denisesilver, evie21girl, Faya__, SemrushBot, SentiBot, Tijn8 en 20 bezoekers