Algemeen

Stokpaardjes. Foto: Keppihevosharrastaja/Wikimedia Commons
In Stoeterij Het Swarte Paert reden zaterdag tientallen jonge meisjes paard, hun familie keek trots toe. Toch was het niet een doorsneedag voor paardenliefhebbers. De meisjes reden namelijk niet op echte paarden, maar op stokpaardjes, zogenaamde hobby horses.
Het idee om een hobby-horsewedstrijd te organiseren komt van twee jonge amazones uit Wijnjewoude: Analynn (8) en Emma (12). Ze waren vorig jaar op de paardenmarkt in Zuidlaren en zagen daar een wedstrijd met stokpaardjes, waarbij kinderen met hobby horses ronddraafden en over hindernissen sprongen. “Dat willen wij ook organiseren, maar dan in Hemrik”, zeiden de meisjes tegen elkaar.
Hun plannen werden al snel omgezet in daden en zo was er zaterdag een heuse Friese hobby-horsewedstrijd in Hemrik. De opkomst is overweldigend. Ongeveer 75 stokpaardruiters zijn komen opdagen, in de leeftijd van zeven tot veertien jaar. Het is echt een hobby voor meisjes, slechts één jongen durft de strijd aan. “Jongens vinden het te kinderachtig. Die doen liever iets stoers.”
Juiste paard
Net zoals er vele soorten echte paarden zijn, zijn er ook vele verschillende stokpaardjes. Maar niet elk stokpaardje is geschikt voor een wedstrijdje hobby horses. Analynn en Emma weten op jonge leeftijd al wat een goed stokpaardje is: “De stok moet niet te lang zijn en het paard niet te zwaar. Het moet ook niet wiebelen, want dan beweegt het hoofd heen en weer.” Een hobby horse kun je in de winkel kopen, maar ook zelf maken. Zo zijn er paardjes in allerlei kleuren en met korte en lange manen. Sommige hebben hun mond dicht en anderen juist hun mond open. “Die van mij heeft een open mond, want dan kan ze een bit hebben.”
Dressuur
De wedstrijden zijn inmiddels al begonnen. Vooraan zijn drie velden voorzien van pionnen met letters; het parcours voor dressuurwedstrijden, waarbij een ruiter op haar stokpaardje de instructies moet volgen die luidop worden voorgelezen. “Tussen D en X arbeidsstap. Tussen X en G halthouden en groeten. Voorwaarts de rijbaan verlaten.”
De stokpaardjes lopen, draven en galopperen als echte paarden over het veld. De meisjes luisteren aandachtig en gaan links- of rechtsaf naar de aangegeven letter. Elk onderdeel wordt beoordeeld door KNHS-juryleden die normaliter ook echte paardensportwedstrijden jureren. Dominique Sijbesma (57) uit Boyl is voor het eerst jurylid bij een hobby-horsewedstrijd:
“Ik zie direct dat sommige meisjes ook echt paardrijden. Ze hebben dezelfde loop als paarden. Vandaag kijk ik of ze hoeken mooi kunnen inrijden. Ze moeten de hoeken meer meenemen en niet te gehaast rijden. Rustiger en met meer balans.” Voor de jonge meisjes is het lang niet altijd even gemakkelijk. Ze moeten goed opletten en aandachtig om zich heen kijken naar welke pion ze moeten draven. Links of rechts kan nog weleens een probleem opleveren, maar daar is wel wat aan te doen: “Om myn linkerhân ha ik in bantsje dien. Sa wit ik wat links is.” ("Om mijn linkerhand heb ik een bandje gedaan, zo weet ik wat links is.")
Hindernissen
Volgend onderdeel is springen. Er is een parcours uitgezet met tien hindernissen met losse balkjes, waar overheen gesprongen moet worden. Het hoogste balkje ligt op liefst tachtig centimeter, wat veel sprongkracht vereist. De tijdssnelste zonder fouten is de winnaar. Springen levert voor de jonge ruiters meer spanning op dan de dressuur. Diverse balkjes tuimelen naar beneden en sommige stokpaardjes zijn de weg kwijt als ze de juiste route niet meer weten. Fouten zijn hier voor iedereen duidelijk zichtbaar en dat levert frustraties en tranen op.
Wilma van der Woude uit Eastermar is jurylid bij het springen en geeft opmerkingen die per deelnemer nauwkeurig worden genoteerd: “Mooie, strakke wendingen en vloeiende bewegingen. Weigering bij hindernis 7.”
Na afloop babbelen de toekomstige Anky van Grunsvens (drie keer Olympisch kampioen dressuur) nog even na en wisselen hun ervaringen uit. Het is een mooie, maar vermoeiende dag geweest. Ze hebben weer veel geleerd. “Ik sit eins leaver op myn hobby horse as op myn eigen hynder, want dy is faak ûndogens.” ("Ik zit liever op mijn hobby horse dan op mijn eigen paard, wat die is vaak ondeugend.")