Bokt.nl

Elisa2 schreef:

Dat trekken aan de staart om spierspanning te voelen is om te kijken of ze atactisch zijn. Ik had zeker een verwijzing naar een DA verwacht bij die beschrijving.

Vind de Fries ook niet apart lang in de rug ofzo, het is wel de enige die het paard fatsoenlijk over de rug rijdt. Nu lees ik natuurlijk maar een beperkt verslag maar ik ben nog niet zo overtuigd van de expertise zo.

Rizette schreef:

Was zelf niet aanwezig. Maar als ik hoor wat mensen die zich vrijwillig voor deze dag beschikbaar stelden voor de kiezen hebben gekregen dan vraag ik mij af of ze ooit nog iemand terug krijgen. Voor een dergelijke happening wordt nog entree gevraagd ook. Dan mag je toch wel de moeite nemen om van te voren de mensen die zich beschikbaar stellen te screenen. Nu worden hun paarden even "beoordeeld" en mag 1 persoon blijkbaar nog blij zijn dat ze les kreeg. Vind dit niet kunnen. Zeer onaardig, niet paardvriendelijk en al helemaal verre van professioneel. Deze dames instructrices hadden toch ook hun eigen mensen mee kunnen nemen? Dan hadden ze zich goed voor kunnen bereiden. Had iedereen het idee gehad dat men er iets van kon leren. Als je je het paardvriendelijkste evenement wilt noemen dan moet je idd geen les geven aan paarden die dat niet aan kunnen en geen verschil tussen thuis of daar maken. Gewoon niet doen als het niet kan en netjes voorbereiden zodat het publiek er ook iets aan heeft en het ook paardvriendelijk kan zijn. Is niet zo moeilijk lijkt me.

Brittneyx schreef:

Ik had soms ook een wrang gevoel bij het toch opstappen. Maar na even rijden met bepaalde oefeningen kon je zien dat sommige problemen echt beter werden. Maar waarschijnlijk niet volledig oplosbaar met training.

Ik denk ook dat de manier waarop Zefanja naar paarden kijkt er geen 1 correct is. Ze ziet minimale foutjes dat 90% van de ruiters niet eens opmerkt denk ik.

Daarnaast vond ik het een rare beslissing om de zadels te veranderen. Ik vond het super interessant maar niet diepgaand genoeg. Maar daar was ook geen ruimte voor want daar kun je wel een hele dag mee vullen.

Mrijn schreef:

Brittneyx schreef:

Ik had soms ook een wrang gevoel bij het toch opstappen. Maar na even rijden met bepaalde oefeningen kon je zien dat sommige problemen echt beter werden. Maar waarschijnlijk niet volledig oplosbaar met training.

Ik denk ook dat de manier waarop Zefanja naar paarden kijkt er geen 1 correct is. Ze ziet minimale foutjes dat 90% van de ruiters niet eens opmerkt denk ik.

Daarnaast vond ik het een rare beslissing om de zadels te veranderen. Ik vond het super interessant maar niet diepgaand genoeg. Maar daar was ook geen ruimte voor want daar kun je wel een hele dag mee vullen.

callippo schreef:

En wat je ook zag: veel mensen hebben een hoog doel, willen aan een bepaalde oefening werken, maar ergens in de basis zit een gaatje waardoor die oefening nog niet lukt.

Ik quote Liesbeth even: "als ... beter gaat, dan gaat alles beter, wat kun jij voor jou en je paard invullen op die puntjes, dat het verschil gaat maken in je training."
Heel vaak zijn dat gaatjes in de basis, zoals een schoudercontrole, een nog diepere connectie, een tempocontrole los van teugelcontact...

callippo schreef:

Uh, de IJslander was niet atactisch genoemd, geen idee hoe dit ineens erbij gehaald wordt. Hij miste bespiering in de achterhand en daar zou een neurologische component in kúnnen zitten.

Ik vind het bijzonder dat mensen zich hier een uitgebreide mening vormen op basis van een reactie van twee bezoekers, die vervolgens helemaal uit zijn verband getrokken wordt.

Bij 95% van de paarden is wel 'iets' te vinden. Een zwakkere plek in het lichaam, een gebied waar je meer aandacht aan moet besteden, of iets dat ervoor kan zorgen dat je training niet zoveel vooruitgang oplevert als je zou verwachten. En dat was ook juist één van de punten waar we aandacht aan wilden besteden: waar zit de zwakste schakel, hoe ga je daarmee om.

Bedenk daarbij dat alle paarden die deelnamen momenteel gewoon in training waren, een paar ook wedstrijden lopen en geen fysieke klachten hadden (voor zover bij de eigenaren bekend). De Fries was zelfs recent nog helemaal nagekeken in Utrecht. Ze waren ook allemaal via video gescreend, zowel onder het zadel als aan de longe/aan de hand (uitgezonderd van de Fries, maar daar is op de dag zelf ook al op ingegaan)

Een zwakke plek in het lichaam betekent ook niet dat je niets meer kan, of dat je niet zou kunnen trainen, maar dat je op zoek gaat naar wat er wél kan (dat was ook een boodschap die uitgedragen werd)

En wat je ook zag: veel mensen hebben een hoog doel, willen aan een bepaalde oefening werken, maar ergens in de basis zit een gaatje waardoor die oefening nog niet lukt.

Ik quote Liesbeth even: "als ... beter gaat, dan gaat alles beter, wat kun jij voor jou en je paard invullen op die puntjes, dat het verschil gaat maken in je training."
Heel vaak zijn dat gaatjes in de basis, zoals een schoudercontrole, een nog diepere connectie, een tempocontrole los van teugelcontact...

De twee deelnemers die ik nog achteraf gesproken heb, vonden het in eerste instantie confronterend, maar hebben er wel heel veel uitgehaald, waar ze mee verder kunnen. Anders dan ze verwacht hadden (misschien gehoopt op een quick fix, of oefeningen op een hoger niveau) maar wel echt een inzicht in de oorzaak en opties die een groot verschil kunnen maken.

Signe schreef:

Over correctheid..

Vind het interessant om te lezen dat dat een 'ding' is in hoe we naar dit topic kijken. Want wat als er geen correct is? Bv de Fries, die heeft geen goede rug en achterhand, maar loopt wel Z1. Wat is daarin de maatstaaf? Het niveau van sport? Of de bouw? Of hoe blij en gelukkig het paard is? Want voor dat laatste hoeft ie alleen maar in de wei te staan.

Ik denk dat het interessanter is om te kijken wat te kunnen leren van kijken naar een paard. Niet alles willen corrigeren of lang een meetlat van correctheid leggen. Dat is voor paardenliefhebbers heel moeilijk want we willen het zooooo graaag goed doen en twijfelen zelf continu dus vragen aan experts om ajb ons te zeggen dat we het goed doen. ( ikzelf inclusief)

Elk paard kan Z oefeningen uitvoeren, of dat volgen het boekje van de KNHS gebeurd is wat anders. In datzelfde boekje staat ook welke kleur je broek en dekje moeten zijn, dat heeft NIKS te maken met paardrijden nul komma nul.

Ik vind dit een prachtig topic en terecht uitgelicht. Wat een interessante Masterclass en hulde aan de eigenaren van de paarden die er maar gaan staan. En dus ook hulde aan eenieder die hier een berichtje typt met inzichten en meningen. Want we kunnen alleen dingen ontdekken als we er open over praten en reflecteren.

Elisa2 schreef:

Het testen van de staarttonus doet iedere dierenarts bij een klinische keuring om te testen op ataxie. Vermindere staarttonus is daar een klinisch symptoom van.